இப்ராஹீம் (அலை) சிலைகளை உடைத்த விதம்

பிறகு இப்ராஹீம் (அலை) சத்தியம் செய்தார்கள். அவர்களுடைய மக்களில் சிலர் அதைக் கேட்டனர். அவர்கள் திருவிழாவிற்குச் சென்று திரும்பிய பிறகு, அவர்களுடைய சிலைகளை உடைத்து அழிக்க வேண்டும் என்று திட்டமிட்டார்கள். அவர்களுக்கு ஒரு திருவிழா இருந்தது, அதைக் கொண்டாட அவர்கள் வெளியே சென்றனர். அபூ இஸ்ஹாக் அவர்கள் அபுல் அஹ்வஸ் வழியாக அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்: "இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களின் மக்கள் திருவிழாவிற்குச் செல்லும்போது, அவர்களைக் கடந்து சென்றனர். அவர்கள், 'இப்ராஹீமே, நீங்கள் எங்களுடன் வரவில்லையா?' என்று கேட்டனர். அதற்கு அவர்கள், 'நான் நோயுற்றிருக்கிறேன்' என்று கூறினார்கள்." அதற்கு முந்தைய நாள்தான் அவர்கள் கூறியிருந்தார்கள்:

وَتَاللَّهِ لأَكِيدَنَّ أَصْنَـمَكُمْ بَعْدَ أَن تُوَلُّواْ مُدْبِرِينَ

"அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! நீங்கள் சென்று திரும்பிய பிறகு, உங்கள் சிலைகளுக்கு எதிராக நான் ஒரு திட்டம் தீட்டுவேன்" என்று கூறினார்கள். மக்களில் சிலர் அதைக் கேட்டிருந்தனர்.

فَجَعَلَهُمْ جُذَاذاً

"எனவே அவர் அவற்றை துண்டு துண்டாக உடைத்தார்" என்றால், மிகப் பெரிய சிலையைத் தவிர மற்ற அனைத்தையும் நொறுக்கி விட்டார் என்று பொருள். இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றது:

فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْباً بِالْيَمِينِ

"பின்னர் அவர் அவற்றின் மீது திரும்பி, வலக்கரத்தால் அடித்தார்" (37:93)

لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ

"அவர்கள் அதன்பால் திரும்புவதற்காக" என்பதற்கு, மக்கள் அது தானாகவே பொறாமை கொண்டு, தன்னுடன் சேர்த்து இந்தச் சிறிய சிலைகள் வணங்கப்படுவதை எதிர்த்து அவற்றை உடைத்துவிட்டதாக நினைக்க வேண்டும் என்பதற்காக, மிகப் பெரிய சிலையின் கைகளில் ஒரு சுத்தியலை வைத்தார் என்று கூறப்பட்டது.

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَـذَا بِـَالِهَتِنَآ إِنَّهُ لَمِنَ الظَّـلِمِينَ

"எங்கள் தெய்வங்களுக்கு இதைச் செய்தவன் யார்? நிச்சயமாக அவன் அநியாயக்காரர்களில் ஒருவன்" என்று அவர்கள் கூறினர். இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களின் சிலைகளுக்குச் செய்ததைக் கண்டபோது, அவற்றை அவமானப்படுத்தி, அவற்றின் அந்தஸ்தைக் குறைத்து, அவை தெய்வீகமானவை அல்ல என்பதையும், அவற்றை வணங்குபவர்கள் முட்டாள்கள் என்பதையும் நிரூபித்த பிறகு,

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَـذَا بِـَالِهَتِنَآ إِنَّهُ لَمِنَ الظَّـلِمِينَ

"எங்கள் தெய்வங்களுக்கு இதைச் செய்தவன் யார்? நிச்சயமாக அவன் அநியாயக்காரர்களில் ஒருவன்" என்று அவர்கள் கூறினர். அவரது இந்தச் செயலின் காரணமாக.

قَالُواْ سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَهِيمُ

"இப்ராஹீம் என்று அழைக்கப்படும் ஒரு இளைஞன் அவற்றைப் பற்றிப் பேசுவதைக் கேட்டோம்" என்று அவர்கள் கூறினர். அவர் சதி செய்ய சத்தியம் செய்வதைக் கேட்டவர்கள், "ஒரு இளைஞன் அவற்றைப் பற்றிப் பேசுவதைக் கேட்டோம், அவன் இப்ராஹீம் என்று அழைக்கப்படுகிறான்" என்று கூறினர்.

قَالُواْ فَأْتُواْ بِهِ عَلَى أَعْيُنِ النَّاسِ

"அவனை மக்களின் கண்களுக்கு முன்னால் கொண்டு வாருங்கள்" என்று அவர்கள் கூறினர். அதாவது, அனைத்து மக்களும் இருக்கக்கூடிய ஒரு பெரிய கூட்டத்தின் முன்னிலையில். இதுதான் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களின் இறுதி நோக்கமாக இருந்தது. இந்தப் பெரிய கூட்டத்திற்கு அவர்களின் அறியாமையின் அளவையும், தங்களைத் தாங்களே பாதுகாத்துக் கொள்ள முடியாத, தங்களுக்கு உதவ முடியாத சிலைகளை வணங்குவது எவ்வளவு முட்டாள்தனமானது என்பதையும் சொல்ல முடியும்.

قَالُواْ ءَأَنْتَ فَعَلْتَ هَـذَا بِـَالِهَتِنَا يإِبْرَهِيمُ قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَـذَا

"இப்ராஹீமே! எங்கள் தெய்வங்களுக்கு இதைச் செய்தவன் நீதானா?" என்று அவர்கள் கேட்டனர். அதற்கு அவர், "இல்லை, இவற்றில் பெரியதான இதுதான் அதைச் செய்தது" என்று கூறினார். அவர் உடைக்காமல் விட்டுவைத்த சிலையைக் குறிப்பிட்டார்.

فَاسْـَلُوهُمْ إِن كَانُواْ يِنْطِقُونَ

"அவை பேசக்கூடியவையாக இருந்தால், அவற்றிடமே கேளுங்கள்!" இந்தச் சிலைகள் பேச முடியாது என்பதையும், இந்தச் சிலை எதுவும் சொல்லாது ஏனெனில் அது உயிரற்றது என்பதையும் அவர்கள் தாமாகவே ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும் என்று அவர் எதிர்பார்த்தார். இரு ஸஹீஹ் நூல்களிலும் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் வழியாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«إِنَّ إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ لَمْ يَكْذِبْ غَيْرَ ثَلَاثٍ: ثِنْتَيْنِ فِي ذَاتِ اللهِ قَوْلُهُ:

இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் மூன்று சந்தர்ப்பங்களைத் தவிர பொய் சொல்லவில்லை, அவற்றில் இரண்டு அல்லாஹ்வுக்காக - அவர்கள் கூறியபோது:

بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَـذَا

"இல்லை, இவர்களில் பெரியவர்தான் இதைச் செய்தார்" என்றும், அவர்கள் கூறியபோது:

إِنِّى سَقِيمٌ

"நிச்சயமாக நான் நோயுற்றிருக்கிறேன்" (37:89) என்றும் கூறினார்கள்.

قَالَ: وَبَيْنَا هُوَ يَسِيرُ فِي أَرْضِ جَبَّارٍ مِنَ الْجَبَابِرَةِ وَمَعَهُ سَارَّةُ، إِذْ نَزَلَ مَنْزِلًا فَأَتَى الْجَبَّارَ رَجُلٌ فَقَالَ: إِنَّهُ قَدْ نَزَل هَهُنَا رَجُلٌ بِأَرْضِكَ مَعَهُ امْرَأَةٌ أَحْسَنُ النَّاسِ، فَأَرْسَلَ إِلَيْهِ فَجَاءَ، فَقَالَ: مَا هَذِهِ الْمَرْأَةُ مِنْكَ؟ قَالَ: هِيَ أُخْتِي. قَالَ: فَاذْهَبْ فَأَرْسِلْ بِهَا إِلَيَّ، فَانْطَلَقَ إِلَى سَارَّةَ فَقَالَ: إِنَّ هَذَا الْجَبَّارَ قَدْ سَأَلَنِي عَنْكِ، فَأَخْبَرْتُهُ أَنَّكِ أُخْتِي، فَلَا تُكَذِّبِينِي عِنْدَهُ، فَإِنَّكِ أُخْتِي فِي كِتَابِ اللهِ، وَإِنَّهُ لَيْسَ فِي الْأَرْضِ مُسْلِمٌ غَيْرِي وَغَيْرُكِ، فَانْطَلَقَ بِهَا إِبْرَاهِيمُ ثُمَّ قَامَ يُصَلِّي، فَلَمَّا أَنْ دَخَلَتْ عَلَيْهِ فَرَآهَا أَهْوَى إِلَيْهَا فَتَنَاوَلَهَا فَأُخِذَ أَخْذًا شَدِيدًا، فَقَالَ: ادْعِي اللهَ لِي وَلَا أَضُرُّكِ، فَدَعَتْ لَهُ، فَأُرْسِلَ فَأَهْوَى إِلَيْهَا، فَتَنَاوَلَهَا فَأُخِذَ بِمِثْلِهَا أَوْ أَشَدَّ، فَفَعَلَ ذَلِكَ الثَّالِثَةَ، فَأُخِذَ فَذَكَرَ مِثْلَ الْمَرَّتَيْنِ الْأُولَيَيْنِ، فَقَالَ: ادْعِي اللهَ فَلَا أُضُرَّكِ، فَدَعَتْ لَهُ فَأُرْسِلَ، ثُمَّ دَعَا أَدْنَى حُجَّابِهِ فَقَالَ: إِنَّكَ لَمْ تَأْتِنِي بِإِنْسَانٍ، وَلَكِنَّكَ أَتَيْتَنِي بِشَيْطَانٍ، أَخْرِجْهَا وَأَعْطِهَا هَاجَرَ. فَأُخْرِجَتْ وَأُعْطِيَتْ هَاجَرَ، فَأَقْبَلَتْ، فَلَمَّا أَحَسَّ إِبْرَاهِيمُ بِمَجِيئِهَا، انْفَتَلَ مِنْ صَلَاتِهِ، وَقَالَ: مَهْيَمْ. قَالَتْ: كَفَى اللهُ كَيْدَ الْكَافِرِ الْفَاجِرِ، وَأَخْدَمَنِي هَاجَر»

அவர் கொடுங்கோலர்களில் ஒருவரின் நிலத்தில் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தபோது, சாரா (ரழி) அவர்களும் அவருடன் இருந்தார்கள். அவர் முகாமிட்டபோது, ஒரு மனிதர் கொடுங்கோலனிடம் சென்று, "உங்கள் நிலத்தில் ஒரு மனிதர் முகாமிட்டுள்ளார், அவருடன் மக்களிலேயே மிக அழகான பெண்ணும் உள்ளார்" என்று கூறினார். கொடுங்கோலன் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களை அழைத்து வரச் செய்து, "இந்தப் பெண்ணுக்கும் உங்களுக்கும் என்ன உறவு?" என்று கேட்டார். அதற்கு அவர்கள், "அவர் என் சகோதரி" என்றார்கள். கொடுங்கோலன், "போய் அவளை என்னிடம் அனுப்பி வையுங்கள்" என்றான். எனவே இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் சாரா (ரழி) அவர்களிடம் சென்று, "இந்தக் கொடுங்கோலன் உங்களைப் பற்றி என்னிடம் கேட்டான். நான் அவனிடம் நீங்கள் என் சகோதரி என்று கூறினேன். எனவே, நான் பொய் சொல்வதாக அவன் நினைக்க வேண்டாம். ஏனெனில், அல்லாஹ்வின் வேதத்தின்படி நீங்கள் உண்மையிலேயே என் சகோதரிதான். மேலும், பூமியில் உங்களையும் என்னையும் தவிர வேறு முஸ்லிம்கள் இல்லை" என்றார்கள். பின்னர் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் அவளை அவனிடம் அழைத்துச் சென்றார்கள். பிறகு அவர்கள் தொழுகைக்காக நின்றார்கள். சாரா (ரழி) அவர்கள் கொடுங்கோலனிடம் நுழைந்தபோது, அவன் அவளைப் பார்த்ததும் ஆசையுடன் அவளை நோக்கிச் சென்றான். ஆனால் அவன் கடுமையான வலிப்பால் பாதிக்கப்பட்டான். அப்போது அவன், "எனக்காக அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தனை செய்யுங்கள், நான் உங்களுக்குத் தீங்கு செய்ய மாட்டேன்" என்றான். அவள் அவனுக்காகப் பிரார்த்தித்தாள், அவன் விடுவிக்கப்பட்டான். பின்னர் அவன் மீண்டும் ஆசையுடன் அவளை நோக்கிச் சென்றான், ஆனால் அவன் முன்பு போலவே அல்லது அதைவிடக் கடுமையாகத் தாக்கப்பட்டான். இது மூன்று முறை நடந்தது, ஒவ்வொரு முறையும் அவன் முதல் முறை சொன்னதைப் போலவே சொன்னான். பின்னர் அவன் தனது மிக நெருக்கமான காவலாளியை அழைத்து, "நீ எனக்கு ஒரு மனிதனை அழைத்து வரவில்லை, நீ எனக்கு ஒரு சைத்தானை அழைத்து வந்துள்ளாய்! அவளை வெளியே அழைத்துச் சென்று அவளுக்கு ஹாஜரை கொடு" என்றான். அவ்வாறே அவள் வெளியேற்றப்பட்டு அவளுக்கு ஹாஜர் கொடுக்கப்பட்டாள், அவள் திரும்பி வந்தாள். இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் அவள் திரும்பி வந்ததை உணர்ந்தபோது, தமது தொழுகையை முடித்துவிட்டுத் திரும்பினார்கள். அவர்கள், "என்ன நடந்தது?" என்று கேட்டார்கள். அவள், "அல்லாஹ் அந்தத் தீய நிராகரிப்பாளனின் சூழ்ச்சியைத் தடுத்தான், மேலும் அவன் எனக்கு ஹாஜரை ஒரு பணிப்பெண்ணாகக் கொடுத்தான்" என்றாள்.

முஹம்மத் பின் சீரீன் கூறினார்கள்: அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் இந்த ஹதீஸை அறிவித்தபோது, "இவள்தான் உங்கள் தாய், வானத்து நீரின் மக்களே!" என்று கூறினார்கள்.