வஹீ (இறைச்செய்தி)யை எடுத்துரைக்குமாறு நபிக்கு கட்டளையிடுதல்; அவருக்கு பாதுகாப்பு மற்றும் பாதுகாவல் வாக்குறுதி அளித்தல்

அல்லாஹ் தனது அடியாரும் தூதருமான முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களை 'தூதரே' என்று விளித்து, தான் அவருக்கு அனுப்பிய அனைத்தையும் எடுத்துரைக்குமாறு கட்டளையிடுகிறான். இந்தக் கட்டளையை நபி (ஸல்) அவர்கள் சிறப்பாக நிறைவேற்றினார்கள். ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக புகாரி பதிவு செய்துள்ளார்கள்: "முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள் அல்லாஹ் அவருக்கு அருளிய எதையேனும் மறைத்து விட்டார்கள் என்று யார் உங்களிடம் கூறினாலும், அவர் பொய் கூறுகிறார். அல்லாஹ் கூறினான்:

يَـأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ

(தூதரே! உம் இறைவனிடமிருந்து உமக்கு அருளப்பட்டதை எடுத்துரையுங்கள்.)"

புகாரி இந்த சுருக்கமான அறிவிப்பை இங்கு பதிவு செய்துள்ளார், ஆனால் முழு அறிவிப்பை தனது நூலின் மற்றொரு பகுதியில் குறிப்பிட்டுள்ளார். முஸ்லிம் தனது ஸஹீஹில் ஈமான் நூலிலும், திர்மிதி மற்றும் நஸாயீ தங்கள் ஸுனன்களின் தஃப்ஸீர் நூலிலும் இந்த ஹதீஸை பதிவு செய்துள்ளனர்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக இரு ஸஹீஹ்களிலும் பதிவாகியுள்ளது: "முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள் குர்ஆனிலிருந்து ஏதேனும் மறைத்திருந்தால், இந்த வசனத்தை மறைத்திருப்பார்கள்:

وَتُخْفِى فِى نِفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَـهُ

(அல்லாஹ் வெளிப்படுத்தப் போவதை நீர் உள்ளத்தில் மறைத்து வைத்திருந்தீர். மக்களுக்கு அஞ்சினீர். ஆனால் அல்லாஹ்வுக்கே நீர் அஞ்ச வேண்டியிருந்தது.)"

அஸ்-ஸுஹ்ரீ கூறியதாக புகாரி பதிவு செய்துள்ளார்: "அல்லாஹ்விடமிருந்து செய்தி வருகிறது, தூதரின் பொறுப்பு அதை எடுத்துரைப்பதாகும், நமது பொறுப்பு அதற்கு கீழ்ப்படிவதாகும்."

முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் சமுதாயம், அவர்கள் செய்தியை எடுத்துரைத்து நம்பிக்கையை நிறைவேற்றிவிட்டார்கள் என்று சாட்சியம் அளித்துள்ளது. இறுதி ஹஜ்ஜின் போது மிகப் பெரிய கூட்டத்தில் அவர்கள் உரையாற்றும்போது அவர்களிடம் கேட்டார்கள். அப்போது நாற்பதாயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட தோழர்கள் இருந்தனர்.

ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக முஸ்லிம் பதிவு செய்துள்ளார்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அன்றைய தினம் தமது உரையில் கூறினார்கள்:

«أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّكُمْ مَسْؤُولُونَ عَنِّي، فَمَا أَنْتُمْ قَائِلُونَ؟»

"மக்களே! என்னைப் பற்றி நீங்கள் கேட்கப்படுவீர்கள். எனவே நீங்கள் என்ன கூறப் போகிறீர்கள்?" என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கேட்டார்கள்.

அதற்கு அவர்கள், "நீங்கள் (செய்தியை) எடுத்துரைத்து விட்டீர்கள், (நம்பிக்கையை) நிறைவேற்றி விட்டீர்கள், உண்மையான அறிவுரை வழங்கி விட்டீர்கள் என்று நாங்கள் சாட்சியம் அளிக்கிறோம்" என்று கூறினர்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது விரலை வானத்தை நோக்கி உயர்த்தி, பின்னர் மக்களை நோக்கிச் சுட்டிக்காட்டி,

«اللَّهُمَّ هَلْ بَلَّغْتُ؟ اللَّهُمَّ هَلْ بَلَّغْتُ؟»

"இறைவா! நான் எடுத்துரைத்து விட்டேனா? இறைவா! நான் எடுத்துரைத்து விட்டேனா?" என்று கூறினார்கள்.

அல்லாஹ்வின் கூற்று:

وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ

(நீர் அவ்வாறு செய்யவில்லை என்றால், அவனுடைய தூதுச் செய்தியை நீர் எடுத்துரைக்கவில்லை என்றாகிவிடும்.)

இதன் பொருள்: நான் உமக்கு அனுப்பியதை மக்களுக்கு நீர் எடுத்துரைக்கவில்லை என்றால், எனது செய்தியை நீர் எடுத்துரைக்கவில்லை என்றாகிவிடும். அதாவது, இதன் விளைவுகளை நபி (ஸல்) அவர்கள் அறிவார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் இந்த வசனத்திற்கு விளக்கமளித்ததாக அலீ பின் அபீ தல்ஹா அறிவித்துள்ளார்:

وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ

(நீர் அவ்வாறு செய்யவில்லை என்றால், அவனுடைய தூதுச் செய்தியை நீர் எடுத்துரைக்கவில்லை என்றாகிவிடும்.)

"உம் இறைவனிடமிருந்து உமக்கு அருளப்பட்ட ஒரே ஒரு வசனத்தை நீர் மறைத்தாலும், அவனுடைய செய்தியை நீர் எடுத்துரைக்கவில்லை என்றாகிவிடும் என்பதே இதன் பொருள்" என்று கூறினார்கள்.

அல்லாஹ்வின் கூற்று:

وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ

(அல்லாஹ் உம்மை மக்களிடமிருந்து பாதுகாப்பான்.)

இதன் பொருள்: நீர் எனது செய்தியை எடுத்துரையுங்கள். நான் உம்மைப் பாதுகாத்து, உதவி செய்து, உம்முடைய எதிரிகளுக்கு எதிராக உமக்கு ஆதரவளித்து, அவர்கள் மீது உமக்கு வெற்றியளிப்பேன். எனவே, அச்சமோ கவலையோ கொள்ள வேண்டாம். அவர்களில் யாரும் உமக்கு எந்தத் தீங்கும் செய்ய முடியாது.

இந்த வசனம் அருளப்படுவதற்கு முன்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் பாதுகாக்கப்பட்டு வந்தார்கள். இமாம் அஹ்மத் பதிவு செய்துள்ளார்: ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: ஒரு இரவு நபி (ஸல்) அவர்கள் விழித்திருந்தார்கள். நான் அவர்களுக்கு அருகில் இருந்தேன். "அல்லாஹ்வின் தூதரே! என்ன விஷயம்?" என்று நான் கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்:

«لَيْتَ رَجُلًا صَالِحًا مِنْ أَصْحَابِي يَحْرُسُنِي اللَّيْلَة»

(என் தோழர்களில் நல்லவர் ஒருவர் இன்றிரவு என்னைக் காவல் காக்க வேண்டும்!) என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள் என அவர் கூறினார். திடீரென்று ஆயுதங்களின் சத்தத்தைக் கேட்டோம். நபி (ஸல்) அவர்கள்,

«مَنْ هَذَا؟»

(யார் அது?) என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அந்த வந்தவர், "நான் ஸஅத் பின் மாலிக் (ஸஅத் பின் அபீ வக்காஸ் (ரழி)) ஆவேன்" என்று பதிலளித்தார். நபி (ஸல்) அவர்கள்,

«مَا جَاءَ بِكَ؟»

(உன்னை இங்கு கொண்டு வந்தது என்ன?) என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! உங்களைக் காவல் காக்க வந்துள்ளேன்" என்றார். ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் உறங்கினார்கள். அவர்களிடமிருந்து உறக்கத்தின் சத்தத்தை நான் கேட்டேன்." இந்த ஹதீஸ் இரு ஸஹீஹ்களிலும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. இந்த ஹதீஸின் மற்றொரு அறிவிப்பில், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மதீனாவுக்கு வந்த பிறகு ஓர் இரவு விழித்திருந்தார்கள்..." என்று கூறப்பட்டுள்ளது. அதாவது, ஹிஜ்ரா செய்த பிறகும், ஹிஜ்ரியின் இரண்டாம் ஆண்டில் நபி (ஸல்) அவர்கள் ஆயிஷா (ரழி) அவர்களுடன் தாம்பத்திய உறவு கொண்ட பிறகும் என்று பொருள். இப்னு அபீ ஹாதிம் அவர்கள் ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக பதிவு செய்துள்ளார்கள்: "இந்த வசனம் அருளப்படும் வரை நபி (ஸல்) அவர்கள் காவல் காக்கப்பட்டு வந்தார்கள்:

وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ

(அல்லாஹ் உங்களை மக்களிடமிருந்து பாதுகாப்பான்)." மேலும் அவர்கள் கூறினார்கள்: "நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது தலையை அறையிலிருந்து உயர்த்தி,

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ انْصَرِفُوا فَقَدْ عَصَمَنِي اللهُ عَزَّ وَجَل»

(மக்களே! செல்லுங்கள், ஏனெனில் அல்லாஹ் என்னைப் பாதுகாத்துவிட்டான்) என்று கூறினார்கள்." திர்மிதி இதைப் பதிவு செய்து, "இந்த ஹதீஸ் கரீப் ஆகும்" என்று கூறினார். இப்னு ஜரீர் மற்றும் அல்-ஹாகிம் ஆகியோரும் தமது முஸ்தத்ரக்கில் இதைப் பதிவு செய்துள்ளனர். அல்-ஹாகிம், "இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் ஸஹீஹ் ஆகும், ஆனால் அவர்கள் இதைப் பதிவு செய்யவில்லை" என்று கூறினார். அல்லாஹ்வின் கூற்று:

إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِى الْقَوْمَ الْكَـفِرِينَ

(நிச்சயமாக அல்லாஹ் நிராகரிப்பாளர்களை நேர்வழியில் செலுத்த மாட்டான்.) இதன் பொருள்: முஹம்மதே! நீர் (மக்களுக்கு) எடுத்துரைப்பீர், அல்லாஹ் தான் நாடியவர்களை நேர்வழியில் செலுத்துகிறான், தான் நாடியவர்களை வழிகேட்டில் விடுகிறான். வேறு வசனங்களில் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَـكِنَّ اللَّهَ يَهْدِى مَن يَشَآءُ

(அவர்களை நேர்வழியில் செலுத்துவது உம் பொறுப்பல்ல. எனினும் அல்லாஹ் தான் நாடியவர்களை நேர்வழியில் செலுத்துகிறான்,) மற்றும்,

فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَـغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ

(உம் கடமை எடுத்துரைப்பது மட்டுமே. கணக்கு கேட்பது நம் பொறுப்பாகும்.)