1001. இறைத்தூதர்(ஸல்) எங்களுக்கு (நிக்காஹ்) ஃகுத்பாவை இவ்வாறு கற்றுக் கொடுத்தார்கள்; ``நிச்சயமாக புகழனைத்தும் அல்லாஹ்வுக்கே! நாம் அவனைப் புகழ்கிறோம். மேலும், அவனிடமே உதவி தேடுகிறோம். இன்னும், அவனிடமே பாவமன்னிப்புக் கோருகிறோம். இன்னும், நம் உள்ளங்களில் தோன்றும் தீய எண்ணங்களைவிட்டும் அவனிடமே பாதுகாவல் தேடுகிறோம். அல்லாஹ் யாரை நேர்வழிப்படுத்தி விட்டானோ அவரை வழிகெடுப்பவர் யாரும் இல்லை. அல்லாஹ் யாரை வழி கெடுத்துவிட்டானோ அவரை நேர்வழிப்படுத்துபவர் யாரும் இல்லை. அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை என நான் சாட்சி அளிக்கிறேன். இன்னும், முஹம்மத்(ஸல்) அவனுடைய நல்லடியார் மற்றும் அவனுடைய தூதர் என்றும் நான் சாட்சி அளிக்கிறேன்'' எனக் கூறிவிட்டு, (3:102, 4:1, 4:70 ஆகிய) மூன்று வசனங்களை ஓதுவார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இமாம் திர்மிதீ மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை `ஹஸன்' எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

1003. முஙீரா வாயிலாக 1001வது ஹதீஸிற்குச் சான்றாக திர்மிதீ மற்றும் நஸயீயில் (ஹதீஸ்) உள்ளது.

1005. ஒரு பெண்ணைத் திருமணம் செய்ய நாடிய ஒருவரிடம், ``அவளை நீ பார்த்துவிட்டாயா?'' எனக் இறைத்தூதர்(ஸல்) கேட்டார்கள்.
``இல்லை'' என அவர் கூறினார்.
``செல்! அவளைப் பார்த்துக் கொள்!'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்

1007. நபி(ஸல்) அவர்களிடம் ஒரு பெண் வந்து, ``இறைத்தூதர் அவர்களே! நான் என்னைத் தங்களுக்கு அர்ப்பணிக்க வந்திருக்கிறேன்'' எனக் கூறினார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) அப்பெண்ணைப் பார்த்தார்கள், பின்னர் அப்பெண்ணை மேலும், கீழுமாகப் பார்த்தார்கள். பின்னர், தம் தலையைத் தாழ்த்திக் கொண்டார்கள். இறைத்தூதர்(ஸல்) எந்த முடிவும் செய்யவில்லை என்பதை அறிந்த அப்பெண் அங்கேயே அமர்ந்திருந்தார். அப்போது நபித்தோழர்களில் ஒருவர் எழுந்தார்.
``இறைத்தூதர் அவர்களே! தங்களுக்கு அப்பெண் தேவையில்லை எனில் அவரை எனக்கு மணமுடித்து வையுங்கள்'' என அவர் கூறினார்.
``உன்னிடம் ஏதாவது இருக்கிறதா?'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கேட்டார்கள்.
``இறைத்தூதர் அவர்களே! அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! என்னிடம் எதுவும் இல்லை'' என அவர் கூறினார்.
``நீ உன் வீட்டாரிடம் சென்று அங்கு உனக்கு ஏதாவது கிடைக்கிறதா என்று பார்!'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
அவர் சென்றார். பின்னர் திரும்பி வந்து ``இல்லை. அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! எனக்கு எதுவும் கிடைக்கவில்லை'' எனக் கூறினார்.
``ஒரு இரும்பு மோதிரமாவது இருக்கிறதா என்று பார்!'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
அவர் சென்றார். பின்னர் திரும்பி வந்து ``இறைத்தூதர் அவர்களே! இல்லை! அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! இரும்பு மோதிரம்கூட இல்லை. ஆனால், என்னிடம் என்னுடைய இந்தக் கீழங்கி உள்ளது. (ஸஹ்ல் தொடர்ந்து கூறினார்). ``அவருக்கு மேலாடை இல்லை!'' என்று இதில் அவளுக்குப் பாதியை கொடுத்து விடுகிறேன்'' என அவர் கூறினார்.
``நீ கீழாடைக்கு என்ன செய்வாய்? நீ உடுத்திக் கொண்டால் அவளுக்கு எதுவும் இல்லாது போய்விடும். இதனை அவள் உடுத்திக் கொண்டால் உனக்கு எதுவும் இல்லாது போய்விடும்'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
பின்னர் அவர் நீண்ட நேரம் அமர்ந்துவிட்டு எழுந்தார். அவர் திரும்பிச் செல்வதைப் பார்த்த இறைத்தூதர்(ஸல்) அவரை அழைத்து வரக் கட்டளையிட்டார்கள். அவரும் வந்தார்.
``குர்ஆனிலிருந்து உன்னிடம் எது (மனனமாக) உள்ளது?'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கேட்டார்கள்.
``என்னிடம் இன்னின்ன அத்தியாயங்கள் உள்ளன'' என அவர் எண்ணிக் காண்பித்தார்.
``இவற்றை நீ மனனமாக ஓதுவாயா?'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) வினவினார்கள்.
``ஆம்'' என அவர் கூறினார்.
``செல்! குர்ஆனிலிருந்து உன்னிடம் உள்ளவற்றிற்குப் பதிலாக அவளை உனக்கு உரியவளாக்கிவிட்டேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஸஹ்ல் இப்னு ஸஅத் அஸ் ஸாயிதீ(ரலி) அவிறித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
இங்கு முஸ்லிமின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது. மற்றோர் அறிவிப்பில், ``திரும்பிச் செல்! அவளை உனக்கு மணமுடித்துக் கொடுத்துவிட்டேன். அவளுக்குக் குர்ஆனிலிருந்து கற்றுக் கொடு!'' என்று நபி(ஸல்) கூறினார்கள் என உள்ளது.
புகாரீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில் குர்ஆனிலிருந்து உன்னிடம் உள்ளவற்றிற்காக அவளை உனக்கு உரியவளாய் ஆக்கிவிட்டோம் என உள்ளது.

1009. ``திருமணத்தை (வெளிப்படையாக) அறிவியுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஆமிர் இப்னு அப்தில்லாஹ் இப்னி ஸுபைர் தம் தந்தையின் வாயிலாக அறிவித்தார்.
நூல்: அஹ்மத்
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

1011. ``பொறுப்பாளர் (பெண்ணிற்கு வலீ) மற்றும் இரண்டு சாட்சிகள் இல்லாமல் திருமணம் இல்லை''என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுசைன் வாயிலாக ``மர்ஃபூஃ'' எனும் தரத்தில் அஹ்மதில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.

1013. ``விதவைப் பெண்ணிடம் அவளின் கட்டளையைப் பெறாமலும், கன்னிக் பெண்ணிடம் சம்மதத்தைப் பெறாமலும் அவர்களை திருமணம் செய்து வைக்கக் கூடாது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
``இறைத்தூதர் அவர்களே! அவளின் (கன்னிப் பெண்ணின்) சம்மதம் எவ்வாறு? எனக் கேட்டார்கள்.
``அவள் மௌனமாக இருப்பது'' என்று பதில் கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1015. ``எந்த ஒரு பெண்ணும் மற்றொரு பெண்ணுக்குத் திருமணம் செய்து வைக்கக் கூடாது. மேலும், எந்த ஒரு பெண்ணும் (பொறுப்பாளர் மற்றும் சாட்சிகள் இல்லாமல்) தானே திருமணம் செய்து கொள்ளக் கூடாது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: இப்னு மாஜா, தாரகுத்னீ
இதன் அறிவிப்பாளர்கள் பலமானவர்கள்.

1017. நபி(ஸல்) அவர்களிடம் ஒரு கன்னிப் பெண் வந்து, ``என் தந்தை என் விருப்பமின்றியே என் திருமணத்தை நடத்திவிட்டார்'' என முறையிட்டார். அப்போது, அப்பெண்ணுக்கு (சேர்ந்து வாழும் அல்லது திருமணத்தை ரத்துச் செய்யும்) உரிமையை இறைத்தூதர்(ஸல்) அளித்தார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா
இது ``முர்ஸல்'' எனும் தரத்திலுள்ளது என குறை கூறப்பட்டுள்ளது.

1019. ``தன் எஜமானர்கள் அல்லது வீட்டாரிடம் அனுமதி பெறாமல் திருமணம் செய்கிற அடிமை விபச்சாரம் புரிபவனாவான்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார். அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் திர்மிதீ இதனை `ஸஹீஹ்' எனும் தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளனர். இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) அவர்களும் இவ்வாறே குறிப்பிட்டுள்ளார்.