1197. ``உங்களில் ஒருவருக்கு அவரின் ஊழியர் அவரின் உணவைக் கொண்டுவந்தால், அவர் அந்த ஊழியரைத் தன்னுடன் அமரச் செய்யாவிட்டாலும், குறைந்த பட்சம் அவருக்கு ஓரிரு கவளமாவது கொடுக்கட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.

1199. ``அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை என்றும், என்னை இறைத்தூதர் என்றும் சாட்சியளிக்கும் மனிதரை, அவர் திருமணத்திற்குப் பின்பு விபச்சாரம் புரிந்தவராய் இருந்தாலோ, (நியாயமின்றி) யாரையேனும் அவர் கொலை செய்திருந்தால் அதற்குப் பழிவாங்கும் விதத்திலோ, தன் மார்க்கத்தை விட்டு, ஜமாஅத்தை விட்டுப் பிரிந்து சென்றவராக இருந்தாலோ ஆக, இந்த மூன்றில் ஏதாவது ஒரு காரணத்திற்காகவே தவிர கொல்வது (மரணதண்டனை விதிப்பது) அனுமதிக்கப்பட்டதல்ல'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1201. ``மறுமை நாளில் மக்கள் மத்தியில் (மனித) உயிர்க்கொலை பற்றிய தீர்ப்பே முதலில் வழங்கப்படும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1203. ``மகனைக் கொன்தற்காகத் தந்தையிடம் பழிவாங்கக் கூடாது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூற நான் செவியுற்றுள்ளேன் என உமர் இப்னு கத்தாப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், திர்மிதீ இப்னு மாஜா
இமாம் இப்னுல் ஜாரூத் மற்றும் பைஹகீ(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) இதனை முழ்தரிப் (பலவீனமானது) எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

1205. அலீ(ரலி) வாயிலாக அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீயில் மற்றோர் அறிவிப்பின் படி ``இறை நம்பிக்கையாளர்களின் உயிர்கள் ஒன்றுக் கொன்று சமமானவை. அவர்களில் கடைநிலையில் உள்ளவர் கொடுக்கும் அபயத்தைக்கூட அவர்கள் அனைவரும் பாதுகாத்து நிறைவேற்ற முயலவேண்டும். பிறருக்கு எதிராக அவர்கள் அனைவரும் ஒரே கையாக (ஒன்றுபட்டு) நிற்பார்கள். ஓர் இறைமறுப்பாளனைக் கொன்றதற்கு தண்டனையாக ஓர் இறைநம்பிக்கையாளன் கொல்லப்படக் கூடாது. ஒப்பந்தம் கொடுத்தவன் ஒப்பந்தக் காலத்தில் கொல்லப்படக் கூடாது'' என உள்ளது.
இதனை இமாம் ஹாகிம் ஆதாரப்பூர்வமான தரத்தில் பதிவிட்டுள்ளார்.

1207. ஏழை மக்களைச் சேர்ந்த ஒரு சிறுவன் பணக்காரக் கூட்டத்தைச் சேர்ந்த ஒரு சிறுவனின் காதை அறுத்துவிட்டான். அவர்கள் (இச்செய்தியுடன்) இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார்கள். (ஆனால்) அவர்களுக்காக இழப்பீட்டுத் தொகை எதையும் இறைத்தூதர்(ஸல்) நிர்ணயிக்கவில்லை என இம்ரான் இப்னு ஹீஸைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் திர்மிதீ
இது `ஸஹீஹ்' எனும் தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
குறிப்பு: ஏழை மக்களைச் சேர்ந்த சிறுவனாக இருந்ததால் அல்லது சிறுவன் என்பதால் யதார்த்தமாக நிகழ்ந்திருக்கலாம் என்பதால் அவனைக் கண்டித்து தண்டிக்காமலும் இழப்பீட்டுத் தொகை பெறாமலும் விட்டிருக்கலாம் என்பதை அறிக!

1209. ஹுதைல் கோத்திரத்தைச் சேர்நத் இரணடு பெண்கள் சண்டையிட்டுக் கொண்டனர். அவர்களில் ஒருத்தி மற்றொருத்தி மீது கல் எறிந்து அவளையும் வயிற்றிலிருந்து சிசுவையும் கொன்றுவிட்டாள். இது தொடர்பான வழக்கை இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு வந்தனர். அடிபட்டவருக்கு அடித்தவர் ஓர் அடிமையையோ ஓர் அடிமைப் பெண்ணையோ ஈடாகக் கொடுக்க வேண்டும் என்றும், (கொல்லப்பட்ட) அந்தப் பெண்ணிற்கான இழப்பீட்டுத் தொகை, கொலை செய்த பெண்ணின் தந்தை வழி உறவினர்கள் மீது கடமை என்றும் இறைத்தூதர்(ஸல்) தீர்ப்பளித்தார்கள்.
கொல்லப்பட்ட பெண்ணுக்கு ஆண் மக்களையும் (கணவர் போன்ற) அவர்களோடு உள்ளவர்களையும் வாரிசாக்கினார்கள்.
அப்போது, ஹமல் இப்னு நாபிகா அல் ஹுதலீ என்பவர், இறைத்தூதர் அவர்களே! சாப்பிடாத, குடிக்காத, பேசாத, அழுகைச் சப்தம் எழுப்பாத (வயிற்றிலிருந்து) பிறக்காத ஒரு சிசுவிற்காக நான் எவ்வாறு இழப்பீட்டுத் தொகை கொடுப்பது. எனவே, இது போன்றது தள்ளுபடி செய்யப்பட வேண்டுமல்லவா?'' எனக் கேட்டார்.
அப்போது அவர் பேசிய அடுக்கு மொழி நடையின் காரணத்தால், ``இவர் குறிகாரர்களின் சகோதரர் போலும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறனார்கள். என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1211. என் அத்தை ரூபய்யிவு பின்த் நள்ர் என்னும் அன்ஸாரிப் பெண், ஒருவரின் பல்லை உடைத்துவிட்டார். இதற்காக ருபய்யிவுவின் குலத்தார். (அதாவது எங்கள் குலத்தார்) அவரிடம் மன்னிப்புக் கோரினர். அவர் அதனை ஏற்றுக் கொள்ளாததால் இழப்பீட்டுத் தொகையைச் சமர்ப்பித்தனர். ஆனால், அவர் அதையும் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. பின்னர், அவர்கள் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் வந்து பழிவாங்கும்படி கோரினர். இறைத்தூதர்(ஸல்) பழிவாங்கும்படி கட்டளையிட்டார்கள்.
அப்போது, ``இறைத்தூதர் அவர்களே! தாங்கள் ருபய்யிவுவின் பல்லை உடைக்கப் போகிறீர்களா? இல்லை. தங்களை சத்தியத்துடன் அனுப்பியவன் மீது ஆணையாக! அவளின் பல் உடைக்கப்படாது!'' என (என் தந்தையின் சகோதரர்) அனஸ் இப்னு நள்ர் கூறினார்.
``அனஸே! அல்லாஹ்வின் கட்டளை பழிவாங்குதல்தான்'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
அப்போது, அந்த மக்கள் சமாதானமாகி மன்னித்துவிட்டார்கள். அதன் பின்னர், ``அல்லாஹ்வின் நல்லடியார்களில் சிலர் இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்தால் அல்லாஹ் அதனை உண்மையாக்கி விடுகிறான்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அனஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ, முஸ்லிம்
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம்பெற்றுள்ளது.

1213. ஒருவன் மற்றவனைப் பிடித்துக் கொள்ள இன்னொருவன் அந்த மற்றவனைக் கொன்று விட்டால், கொன்றவனைக் கொன்றுவிடவேண்டும். பிடித்துக் கொண்டிருந்தவனைச் சிறையில் அடைக்க வேண்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இதனை இமாம் தாரகுத்னீ(ரஹ்) `மவ்ஸூல்' எனுத் தரத்தில் பதிவிட்டுள்ளார். இமாம் இப்னு கத்தான்(ரஹ்) ஸஹீஹ் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். இன்னும் இதன் அறிவிப்பாளர்கள் பலமானவர்கள். இன்னும் இது பைஹகீயில் `முர்ஸல்' எனும் தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.

1216. ``என்னுடைய இந்த உரைக்குப் பின்பு ஒருவர் மற்றவரைக் கொன்றால், இறந்தவரின் குடும்பத்தார் இரண்டு விஷயங்களில், தாம் விரும்பியதைத் தேர்ந்தெடுக்கலாம், விரும்பினால் இழப்பீட்டுத் தொகை பெற்றுக் கொள்ளலாம்; அல்லது கொலையாளியைப் பழிக்கும் பழியாக (நீதிமன்றம் மற்றும் அரசின் மூலம்) கொன்றுவிடலாம்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) ஓர் உரையில் கூறினார்கள் என அபூ ஷுரைஹ் அல் குஸாயீ(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ