339. ``நான் என் தொழுகையில் ஓதிக் கொள்வதற்காக எனக்கு ஒரு துஆவைக் கற்றுக் கொடுங்கள்'' என நபி(ஸல்) அவர்களிடம் நான் கேட்டதற்கு ``எங்கள் இரட்சகனே! எனக்கு நானே நிறைய அநியாயம் செய்து கொண்டேன்! பாவங்களை மன்னிக்கக் கூடியவன் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை! எனவே, உன் தரப்பிலிருந்து என் பாவங்களை மன்னிப்பாயாக! எனக்குக் கருணை புரிவாயாக! நீயே மன்னிக்கக் கூடியவன்; மற்றும் கிருபையாளன், என்று கூறிக்கொள்'' என்று அவர்கள் கூறினார்கள் என அபூ பக்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

341. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒவ்வொரு ஃபர்ளுத் தொழுகைக்குப் பின்பும் ``அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை! அவன் தனித்தவன்! அவனுக்கு இணை, துணை எதுவுமில்லை! அரசாட்சி அனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! இன்னும் புகழனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! மேலும் அவன் அனைத்துப் பொருட்கள் மீதும் சக்தி வாய்ந்தவன்! எங்கள் இரட்சகனே! நீ கொடுப்பதைத் தடுப்பவர் யாரும் இல்லை! நீ தடுப்பதைக் கொடுப்பவர் யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் எந்தப் பலனும் அளிக்க மாட்டார் மதிப்பு உன்னிடமே உள்ளது'' என்று ஓதுவார்கள் என முகீரா இப்னு ஷுஅபா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

343. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுகையை முடித்துவிட்டால் மும்முறை `அஸ்தக் ஃபிருல்லாஹ்' எனக் கூறிவிட்டு, அல்லாஹும்ம அன்தஸ். ஸலாம் வமின்கஸ் ஸலலாம், வதபாரக்கத்த யாதல் ஜலாலி வல் இக்ராம்'' என்றும் கூறுவார்கள் என ஸவ்பான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: இரட்சகனே! நீ எல்லாக் குறைகளிலிருந்தும் பாதுகாப்பானவன். உன்னிடமிருந்தே பாதுகாப்பு கிடைக்கிறது. மதிப்பும், மகத்துவமும் மிக்கவனே! நீ உயர்வு மிக்கவன்!

345. ``முஆதே! கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கும் பின்பும் நீ, `அல்லாஹும்ம அஅன்னி அலா திக்ரிக்கி, வ ஷுக்ரிக்க, வ ஹுஸ் னி இபாதிக்க' என்பதைக் கூறாமல் இருக்க வேண்டாம் என உனக்கு நான் அறிவுறுத்துகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) தன்னிடம் கூறினார்கள் என முஆத் இப்னு ஜபல்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
மேற்கண்ட அனைவரும் இதனை வலுவான அறிவிப்பாளர் தொடரில் அறிவித்துள்ளனர்.
குறிப்பு: என் இரட்சகனே! உன்னை நினைவு கூருவதற்கும், உனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்கும், உன்னை அழகிய முறையில் வணங்குவதற்கும், எனக்கு உதவுவாயாக!

347. ``என்னை எவ்வாறு தொழக் கண்டீர்களோ அவ்வாறே தொழுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என மாலிக் இப்ன ஹுவைரிஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ,

349. தலையணை ஒன்றின் மீது தொழுத ஒரு நோயாளியிடம், அந்தத் தலையணையைத் தூக்கி எறிந்த நபி(ஸல்), அவரை நோக்கி, ``உன்னால் முடிந்தால் தரை மீது தொழுது கொள். முடியாவிட்டால், சமிக்ஞை செய்து தொழுது கொள். (அப்போது) உன் ருகூஃவைவிட உன் சுஜூதை சற்று தாழ்த்தித் தொழுதுகொள்'' என்று கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் பைஹகீ(ரஹ்) பலமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் இதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். எனினும், இமாம் இமாம் அபூ ஹாதம்(ரஹ்) இது `மவ்கூஃப்' என்பதே சரியானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார், அதாவது. இந்த ஹதீஸ் நபித்தோழர் ஜாபிர்(ரலி) அவர்களின் சொல் என்பதே சரியானது எனக் கூறியுள்ளார்.

351. மாலைத் தொழுகைகளில் ஒரு தொழுகையை நடத்திய இறைத்தூதர்(ஸல்) இரண்டு ரக்அத்திலேயே ஸலாம் கொடுத்து (தொழுகையை முடித்து) விட்டார்கள். பின்னர், எழுந்து இறைஇல்லத்தின் முற்பகுதியில் இருந்த மரக்கட்டையின் பக்கம் சென்று அதன் மேல் தம் கையை ஊன்றி நின்றார்கள். அங்கே இருந்தவர்களில் அபூ பக்ர்(ரலி) உமர்(ரலி) இருவரும் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் அது குறித்துப் பேசப் பயந்து கொண்டு இருந்தபோது, இறைஇல்லத்திலிருந்து வேகமாக வெளியேறிய மக்கள் `தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனப் பேசிக் கொண்டார்கள்.
அப்போது, நபி(ஸல்) அவர்களால் `துல்யதைன்' (நீண்ட கைகளை உடையவர்) என அழைக்கப்படும் (அவர்களின் தோழர்) ஒருவர், ``இறைத்தூதர் அவர்களே! மறந்துவிட்டீர்களா?'' அல்லது தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனக் கேட்டார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்), ``நான் மறக்கவும் இல்லை. (தொழுகை) சுருக்கப்படவும் இல்லை'' என்றவுடன், ``இல்லை. தாங்கள் மறந்தே விட்டீர்கள்!'' என அவர் கூறினார்.
உடனே, விடுபட்ட இரண்டு ரக்அத்துகளையும் இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுது பின்னர் ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர் தக்பீர் கூறித் தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். பிறகு தலையை உயர்த்தி தக்பீர் கூறினார்கள். மீண்டும் தலையை (பூமியில்) வைத்துத் தக்பீர் கூறினார்கள். தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ, அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்து பின்னர் தலையை உயர்த்தியவாறே தக்பீர் கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், ``அஸா தொழுகை'' என உள்ளது.

353. அபூ தாவூதின் மற்றோர் அறிவிப்பில், (இரண்டு ரக்அத்துடன் ஸலாம் சொல்லிவிட்டோம் என்ற) உறுதியை, அல்லாஹ் ஏற்படுத்தியப் பின்னரே அவர்கள் ஸஜ்தா ஸஹ்வு செய்தார்கள்'' என உள்ளது.

355. ``உங்களில் ஒருவருக்கு, அவருடைய தொழுகையில் ஐயம் ஏற்பட்டு நாம் மூன்று ரக்அத் தொழுதோமா அல்லது நான்கு ரக்அத்துகள் தொழுதோமா எனத் தெரியாமல் போனால், ஐயமானதை (ரக்அத்தை) விட்டுவிட்டு உறுதியானதன் (மூன்று ரக்அத்தின்) அடிப்படையில் செயல்படட்டும். (மீதமுள்ள ஒரு ரக்அத்தைத் தொழுது) பின்னர், ஸலாம் கொடுப்பதற்கு முன்னதாக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்யட்டும். அவர் (இவ்வாறு) ஐந்து ரக்அத்கள் தொழுதிருந்தாலும், அந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்களும் (ஒரு ரக்அத்தாய் அமைந்து) அவரின் தொழுகையை இரட்டைப்படை (ஆறு ரக்அத்) எண்ணிக்கையுடையதாய் ஆக்கிவிடும். அவர் (இந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்ததன் மூலம்) தொழுகையை (3+1 ஆக) நிறைவு செய்திருந்தால் அது ஷைத்தானின் மூக்கை மண்ணாக்கி (அவமானப்படுத்தி)தாய் அமையும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ சயீத் அல்குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்கள்.
நூல்: முஸ்லிம்

357. ``தொழுகையை முழுமைப்படுத்தி, பின்னர் ஸலாம் கொடுத்து, (இரண்டு) ஸஜ்தாக்கள் மறதிக்காகச் செய்யட்டும்'' என புகாரீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.