359. وَلِأَحْمَدَ، وَأَبِي دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيِّ ؛ مِنْ حَدِيثِ عَبْدِ بْنِ جَعْفَرٍ مَرْفُوعاً: {مَنْ شَكَّ فِي صَلَاتِهِ، فَلْيَسْجُدْ سَجْدَتَيْنِ بَعْدَمَا يُسَلِّمُ} وَصَحَّحَهُ اِبْنُ خُزَيْمَةَ.
359. ``தன் தொழுகையில் ஐயம் கொள்பவர் ஸலாம் கொடுத்தப் பின்பு, இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் (மறதிக்காக) செய்து கொள்ளட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு ஜஅஃபர்(ரலி) வாயிலாக ``மர்ஃபூஃ'' எனும் தரத்தில் அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீயில் உள்ளது.
இமாம் இப்னு குஸைமா(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
360. وَعَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ {إِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ، فَقَامَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ، فَاسْتَتَمَّ قَائِمًا، فَلْيَمْضِ، وَلْيَسْجُدْ سَجْدَتَيْنِ، وَإِنْ لَمْ يَسْتَتِمْ قَائِمًا فَلْيَجْلِسْ وَلَا سَهْوَ عَلَيْهِ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَابْنُ مَاجَهْ، وَالدَّارَقُطْنِيُّ، وَاللَّفْظُ لَهُ بِسَنَدٍ ضَعِيفٍ.
360. உங்களில் ஒருவர் இரண்டு ரக்அத்துகள் தொழும்போது (இரண்டாவது ரக்அத்தில்) தஷஹ்ஹுதில் அமராமல்) ஐயம் கொண்டு எழுந்திருந்தால், அவர் அப்படியே நிற்கட்டும். திரும்ப அமரவேண்டாம். இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் (இறுதியில்) செய்யயட்டும். அவர் முழுமையாக எழுந்திருக்க வில்லை எனில், அப்படியே அமர்ந்து (தொழுகையை முடித்து) கொள்ளட்டும். அதற்காக ஸஜ்தாச் செய்ய வேண்டியதில்லை என முகீரா இப்னு ஷுஅபா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், இப்னு மாஜா மற்றும் தாரகுத்னீ
இங்கு தாரகுத்னீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது. இது `ளயீஃப்' எனும் பலவீனமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
361. وَعَنْ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {لَيْسَ عَلَى مَنْ خَلَفَ الْإِمَامَ سَهْوٌ فَإِنْ سَهَا الْإِمَامُ فَعَلَيْهِ وَعَلَى مَنْ خَلْفَهُ"} رَوَاهُ الْبَزَّارُ وَالْبَيْهَقِيُّ بِسَنَدٍ ضَعِيفٍ.
361. ``இமாமைப் பின்பற்றித் தொழுபவர் தனிப்பட்ட முறையில் மறதிக்கு ஆளானால் அவர் மீது (ஸஜ்தா) ஸஹ்வு இல்லை. ஆனால், இமாம் மறந்துவிட்டால் இமாம் மீதும் அவரைப் பின்பற்றித் தொழுவோர் மீதும் ஸஜ்தா ஸஹ்வு கடமையாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: திர்மிதீ, பைஹகீ
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது என இமாம் பைஹகீ மற்றும் பஸ் ஸார்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளனர்.
362. وَعَنْ ثَوْبَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {لِكُلِّ سَهْوٍ سَجْدَتَانِ بَعْدَمَا يُسَلِّمُ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَابْنُ مَاجَهْ بِسَنَدٍ ضَعِيفٍ.فَصْــلٌ
362. ``(தொழுகையில் ஏற்படும்) ஒவ்வொரு மறதிக்காகவும் ஸலாமிற்குப் பின்பு இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் உள்ளன'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஸவ்பான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத், இப்னு மாஜா
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளனர்.
குறிப்பு: இதன் அறிவிப்பாளர் தொடரில், இஸ் மாயீல் இப்னு அய்யாஷ் இடம் பெற்றுள்ளார். அவர் ஷாம் வாசிகள் மூலம் அறிவித்தால் அது ஆதாரப்பூர்வமானதாகும். இது ஷாம் வாசிகளிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே, இது பலவீனமானது அல்ல என்பதே சரியாகும்.
363. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {سَجَدْنَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي: (إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ)، و: (اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ)} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
363. ``இதஸ் ஸமாவுன் ஷக்கத்'' மற்றும் `இக்ரஃ பிஸ்மி ரப்பிக் கல்லதீ ஃகலக்' ஆகிய திருக்குர்ஆனின் அத்தியாயங்கள் ஓதப்பட்டபோது நாங்கள் நபி(ஸல்) அவர்களுடன் ஸஜ்தா செய்துள்ளோம் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: குர்ஆனில் ஸஜ்தா திலாவத் வசனங்களை ஓதும்போது, ஸஜ்தா திலாவத் செய்யவேண்டும் என்பது குறித்த நபிமொழிகள் இந்நூலில் இங்கிருந்து தொடங்குகின்றன.
364. وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- قَالَ: {( ص ) لَيْسَتْ مِنْ عَزَائِمِ السُّجُودِ، وَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْجُدُ فِيهَا} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
364. `ஸாத்' எனும் அத்தியாயத்தை ஓதும்போது ஸஜ்தா அவசியமில்லை. (ஆனால்) அதில் இறைத்தூதர்(ஸல்) ஸஜ்தாச் செய்ய நான் பார்த்துள்ளேன் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
365. وَعَنْهُ: {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَجَدَ بِالنَّجْمِ} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
365. இறைத்தூதர்(ஸல்) சூரத்துன் நஜ்மில் ஸஜ்தா செய்தார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
366. وَعَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {قَرَأْتُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اَلنَّجْمَ، فَلَمْ يَسْجُدْ فِيهَا} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
366. நபி(ஸல்) அவர்களிடம் சூரத்துன் நஜ்மை ஓதிக் காண்பித்தபோது, அவர்கள் அதற்காக ஸஜ்தா செய்யவில்லை என ஸைத் இப்னு ஸாபித்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
367. وَعَنْ خَالِدِ بْنِ مَعْدَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {فُضِّلَتْ سُورَةُ الْحَجِّ بِسَجْدَتَيْنِ}. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ فِي " الْمَرَاسِيلِ ".
367. சூரத்துல் ஹஜ்ஜிற்கு (திலாவத்திற்கான) இரண்டு ஸஜ்தாக்களால் சிறப்பு வழங்குப்பட்டுள்ளது என ஃகாலித் இப்னு மஅதான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இமாம் அபூ தாவூத் தம்முடைய மராஸில் எனும் ஹதீஸ் தொகுப்பில் இதனைப் பதிவிட்டுள்ளார்கள்.
368. وَرَوَاهُ أَحْمَدُ، وَالتِّرْمِذِيُّ مَوْصُولًا مِنْ حَدِيثِ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ، وَزَادَ: {فَمَنْ لَمْ يَسْجُدْهُمَا، فَلَا يَقْرَأْهَا} وَسَنَدُهُ ضَعِيفٌ.
368. ``இந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்களை (சூரத்துல் ஹஜ்ஜில்) செய்யாதவர், இந்த சூராவை ஓதவேண்டாம்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உக்பா இப்னு ஆமிர்(ரலி) வாயிலாக அஹ்மத் மற்றும் திர்மிதீயில் மவ்சூல் எனும் தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது.
369. وَعَنْ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا نَمُرُّ بِالسُّجُودِ فَمَنْ سَجَدَ فَقَدْ أَصَابَ، وَمَنْ لَمْ يَسْجُدْ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ}. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ. وَفِيهِ: {إِنَّ اللهَ تَعَالَى لَمْ يَفْرِضِ السُّجُودَ إِلَّا أَنْ نَشَاءَ}.وَهُوَ فِي " الْمُوَطَّأِ.
369. ``மக்களே! நிச்சயமாக நாம் ஸஜ்தாவுக்கான இறைவசனங்களைக் கடந்து செல்கிறோம். அப்போது ஸஜ்தாச் செய்தவர் சரியாகச் செய்தார். (ஸஜ்தா) செய்யாதவர் மீது குற்றமில்லை'' என உமர்(ரலி) கூறினார்கள்.
நூல்: புகாரீ
``(ஸஜ்தா வசனத்தை ஓதும்போது) விரும்பிச் செய்பவரைத் தவிர மற்றவர் மீது அல்லாஹ் ஸஜ்தாவைக் கடமையாக்கவில்லை என்றும் அவர்கள் கூறினார்கள் என முஅத்தாவில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
370. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- قَالَ: {كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقْرَأُ عَلَيْنَا الْقُرْآنَ، فَإِذَا مَرَّ بِالسَّجْدَةِ، كَبَّرَ، وَسَجَدَ، وَسَجَدْنَا مَعَهُ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ بِسَنَدٍ فِيهِ لِيِنٌ.
370. இறைத்தூதர்(ஸல்) எங்கள் முன்பு குர்ஆன் ஓதும்போது ஸஜ்தா வசனங்களைக் கடந்து சென்றால் `அல்லாஹு அக்பர்' எனக் கூறி ஸஜ்தாச் செய்வார்கள். நாங்களும் அவர்களுடன் ஸஜ்தாச் செய்வோம் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இதனை இமாம் அபூ தாவூத்(ரஹ்) பலவீனமான அறிவிப்பாளர் தொடருடன் பதிவிட்டுள்ளார்.
371. وَعَنْ أَبِي بَكْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {كَانَ إِذَا جَاءَهُ أَمْرٌ يَسُرُّهُ خَرَّ سَاجِداً لِلَّهِ} رَوَاهُ الْخَمْسَةُ إِلَّا النَّسَائِيَّ.
371. நபி(ஸல்) அவர்களுக்கு ஒரு மகிழ்ச்சியான செய்தி வருமானால், இறைவனுக்கு நன்றி செலுத்துவதற்காக நிலத்தில் தம் தலையை வைத்து ஸஜ்தா செய்வார்கள் என அபூ பக்ரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
குறிப்பு: இந்நூலில், இங்கிருந்து ஸஜ்தா ஷுக்ர் தொடர்பான நபிமொழிகள் தொடங்குகின்றன.
372. وَعَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {سَجَدَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَأَطَالَ السُّجُودَ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَقَالَ: " إِنَّ جِبْرِيلَ آتَانِي، فَبَشَّرَنِي، فَسَجَدْت لِلَّهِ شُكْرًا"} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَصَحَّحَهُ الْحَاكِمُ.
372. இறைத்தூதர்(ஸல்) நீண்ட ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். பின்னர், தம் தலையை உயர்த்தி ``என்னிடம் ஜிப்ரீல் வந்து எனக்கு நற்செய்தி கூறினார்'' (எனவே), அல்லாஹ்விற்கு நன்றி செலுத்தும் வண்ணமாக நான் ஸஜ்தாச் செய்தேன்'' என்று அவர்கள் கூறினார்கள் என அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அவ்ஃப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அஹ்மத்
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுளளார்.
373. وَعَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَعَثَ عَلِيًّا إِلَى اَلْيَمَنِ - فَذَكَرَ اَلْحَدِيثَ - قَالَ: فَكَتَبَ عَلِيٌّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ بِإِسْلَامِهِمْ، فَلَمَّا قَرَأَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اَلْكِتَابَ خَرَّ سَاجِدًا} رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ.وَأَصْلُهُ فِي الْبُخَارِيِّ.بَابُ صَلَاةِ التَّطَوُّعِ
373. அலீ(ரலி) அவர்களை யமன் நாட்டிற்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) அனுப்பினார்கள். (ஹதீஸ் முழுவதும் சொல்லப்பட்டது அந்த ஹதீஸில்) அந்த மக்கள் இஸ்லாமை ஏற்ற செய்தியை, அலீ(ரலி) (நபி(ஸல்) அவர்களுக்கு) எழுதினார். இறைத்தூதர்(ஸல்) அக்கடிதத்தைப் படித்ததும் அல்லாஹ்விற்கு நன்றி செலுத்தும் முகமாக ஸஜ்தாவில் விழுந்தார்கள் என பரா இப்னு ஆஸிப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: பைஹகீ
இதன் மூலம் புகாரீயில் உள்ளது.
உபரியான தொழுகைகள்
374. عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ كَعْبٍ الْأَسْلَمِيِّ -رِضَى اللهُ عَنْهُ- قَالَ: {قَالَ لِي النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَلْ. فَقُلْتُ: أَسْأَلُكَ مُرَافَقَتَكَ فِي الْجَنَّةِ. فَقَالَ: أَوَ غَيْرَ ذَلِكَ ؟، قُلْتُ: هُوَ ذَاكَ، قَالَ: " فَأَعِنِّي عَلَى نَفْسِكَ بِكَثْرَةِ السُّجُودِ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
374. இறைத்தூதர்(ஸல்)என்னை நோக்கி, `என்னிடம் (ஏதாவது) கேள்!'' எனக் கூறினார்கள்.
``சுவர்க்கத்தில் தங்களின் தோழமையை வேண்டுகிறேன்'' என நான் கூறினேன்.
``இதுவல்லாமல் (வேறு ஏதும் கேள்!)'' என அவர்கள் கூறினார்கள்.
``அதுவே (எனக்கு வேண்டும்)'' என நான் கூறினேன்.
``உன் நாட்டம் நிறைவேறிட அதிகம் ஸஜ்தாச் செய்து எனக்கு உதவி செய்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ரபீஆ இப்னு மாலிக்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
375. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- قَالَ: {حَفِظْتُ مِنَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَشْرَ رَكَعَاتٍ: رَكْعَتَيْنِ قَبْلَ الظُّهْرِ، وَرَكْعَتَيْنِ بَعْدَهَا، وَرَكْعَتَيْنِ بَعْدَ الْمَغْرِبِ فِي بَيْتِهِ، وَرَكْعَتَيْنِ بَعْدَ الْعِشَاءِ فِي بَيْتِهِ، وَرَكْعَتَيْنِ قَبْلَ الصُّبْحِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.وَفِي رِوَايَةٍ لَهُمَا: {وَرَكْعَتَيْنِ بَعْدَ الْجُمْعَةِ فِي بَيْتِهِ}.
375. லுஹர் தொழுகைக்கு முன்பு இரண்டு ரக்அத்துக்கள், அதற்குப் பின்பு இரண்டு ரக்அத்துக்கள், இன்னும் மக்ரிப் தொழுகைக்குப் பின்பு தம் வீட்டில் இரண்டு ரக்அத்துக்கள், இஷாவிற்குப் பின்பு வீட்டில் இரண்டு ரக்அத்துகள் இன்னும் ஸுப்ஹுவிற்கு முன்பு இரண்டு ரக்அத்துக்கள் (ஆகிய சுன்னத் தொழுகைகளை தொழவேண்டும் என்பதை) நான் நபி(ஸல்) அவர்களிடமிருந்து கற்றுக் கொண்டேன் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
புகாரீ, முஸ்லிம் மற்றோர் அறிவிப்பில், ஜுமுஆவிற்குப் பின்பு தம் வீட்டில் இரண்டு ரக்அத்துக்கள் தொழுதார்கள் என்பதும் உள்ளது.
376. وَلِمُسْلِمٍ: {كَانَ إِذَا طَلَعَ اَلْفَجْرُ لَا يُصَلِّي إِلَّا رَكْعَتَيْنِ خَفِيفَتَيْنِ}
376. ஃபஜ்ரின் நேரம் வந்துவிட்டால் இறைத்தூதர்(ஸல்) சுருக்கமான இரண்டு ரக்அத்துக்களைத் தவிர வேறு எதும் (கடமையான தொழுகையைத் தவிர்த்து வேறு எதுவும்) தொழ மாட்டார்கள் என முஸ்லிமில் உள்ளது.
குறிப்பு: ஃபஜ்ரின் முன் சுன்னத் இரண்டு ரக்அத்துகளை மிகமிகச் சுருக்கமாகவே நபி(ஸல்) தொழுதுள்ளார்கள். எனவே, நீண்ட நேரம் தொழுதல் கூடாது. nலும் விளக்கத்திற்கு ஹதீஸ் எண் 388 காண்க!
377. وَعَنْ عَائِشَةَ - رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {كَانَ لَا يَدَعُ أَرْبَعًا قَبْلَ الظُّهْرِ وَرَكْعَتَيْنِ قَبْلَ الْغَدَاةِ} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
377. `லுஹர்' தொழுகைக்கு முன்பு (இரண்டிரண்டாக) நான்கு ரக்அத்துகளையும், ஃபஜ்ர்' தொழுகைக்கு முன்பு இரண்டு ரக்அத்துக்களையும் இறைத்தூதர்(ஸல்) (தொழாமல்) விடமாட்டார்கள் என ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
378. وَعَنْهَا قَالَتْ: {لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى شَيْءٍ مِنَ النَّوَافِلِ أَشَدَّ تَعَاهُدًا مِنْهُ عَلَى رَكْعَتَي الْفَجْرِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
378. ஃபஜ்ரின் இரண்டு ரக்அத்துக்களுக்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) ஆர்வம் காட்டிய அளவு வேறு எந்த உபரித் தொழுகைக்கும் ஆர்வம் காட்டியதில்லை என ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்