345. ``முஆதே! கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கும் பின்பும் நீ, `அல்லாஹும்ம அஅன்னி அலா திக்ரிக்கி, வ ஷுக்ரிக்க, வ ஹுஸ் னி இபாதிக்க' என்பதைக் கூறாமல் இருக்க வேண்டாம் என உனக்கு நான் அறிவுறுத்துகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) தன்னிடம் கூறினார்கள் என முஆத் இப்னு ஜபல்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
மேற்கண்ட அனைவரும் இதனை வலுவான அறிவிப்பாளர் தொடரில் அறிவித்துள்ளனர்.
குறிப்பு: என் இரட்சகனே! உன்னை நினைவு கூருவதற்கும், உனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்கும், உன்னை அழகிய முறையில் வணங்குவதற்கும், எனக்கு உதவுவாயாக!

347. ``என்னை எவ்வாறு தொழக் கண்டீர்களோ அவ்வாறே தொழுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என மாலிக் இப்ன ஹுவைரிஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ,

349. தலையணை ஒன்றின் மீது தொழுத ஒரு நோயாளியிடம், அந்தத் தலையணையைத் தூக்கி எறிந்த நபி(ஸல்), அவரை நோக்கி, ``உன்னால் முடிந்தால் தரை மீது தொழுது கொள். முடியாவிட்டால், சமிக்ஞை செய்து தொழுது கொள். (அப்போது) உன் ருகூஃவைவிட உன் சுஜூதை சற்று தாழ்த்தித் தொழுதுகொள்'' என்று கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் பைஹகீ(ரஹ்) பலமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் இதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். எனினும், இமாம் இமாம் அபூ ஹாதம்(ரஹ்) இது `மவ்கூஃப்' என்பதே சரியானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார், அதாவது. இந்த ஹதீஸ் நபித்தோழர் ஜாபிர்(ரலி) அவர்களின் சொல் என்பதே சரியானது எனக் கூறியுள்ளார்.

351. மாலைத் தொழுகைகளில் ஒரு தொழுகையை நடத்திய இறைத்தூதர்(ஸல்) இரண்டு ரக்அத்திலேயே ஸலாம் கொடுத்து (தொழுகையை முடித்து) விட்டார்கள். பின்னர், எழுந்து இறைஇல்லத்தின் முற்பகுதியில் இருந்த மரக்கட்டையின் பக்கம் சென்று அதன் மேல் தம் கையை ஊன்றி நின்றார்கள். அங்கே இருந்தவர்களில் அபூ பக்ர்(ரலி) உமர்(ரலி) இருவரும் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் அது குறித்துப் பேசப் பயந்து கொண்டு இருந்தபோது, இறைஇல்லத்திலிருந்து வேகமாக வெளியேறிய மக்கள் `தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனப் பேசிக் கொண்டார்கள்.
அப்போது, நபி(ஸல்) அவர்களால் `துல்யதைன்' (நீண்ட கைகளை உடையவர்) என அழைக்கப்படும் (அவர்களின் தோழர்) ஒருவர், ``இறைத்தூதர் அவர்களே! மறந்துவிட்டீர்களா?'' அல்லது தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனக் கேட்டார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்), ``நான் மறக்கவும் இல்லை. (தொழுகை) சுருக்கப்படவும் இல்லை'' என்றவுடன், ``இல்லை. தாங்கள் மறந்தே விட்டீர்கள்!'' என அவர் கூறினார்.
உடனே, விடுபட்ட இரண்டு ரக்அத்துகளையும் இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுது பின்னர் ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர் தக்பீர் கூறித் தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். பிறகு தலையை உயர்த்தி தக்பீர் கூறினார்கள். மீண்டும் தலையை (பூமியில்) வைத்துத் தக்பீர் கூறினார்கள். தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ, அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்து பின்னர் தலையை உயர்த்தியவாறே தக்பீர் கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், ``அஸா தொழுகை'' என உள்ளது.

353. அபூ தாவூதின் மற்றோர் அறிவிப்பில், (இரண்டு ரக்அத்துடன் ஸலாம் சொல்லிவிட்டோம் என்ற) உறுதியை, அல்லாஹ் ஏற்படுத்தியப் பின்னரே அவர்கள் ஸஜ்தா ஸஹ்வு செய்தார்கள்'' என உள்ளது.

355. ``உங்களில் ஒருவருக்கு, அவருடைய தொழுகையில் ஐயம் ஏற்பட்டு நாம் மூன்று ரக்அத் தொழுதோமா அல்லது நான்கு ரக்அத்துகள் தொழுதோமா எனத் தெரியாமல் போனால், ஐயமானதை (ரக்அத்தை) விட்டுவிட்டு உறுதியானதன் (மூன்று ரக்அத்தின்) அடிப்படையில் செயல்படட்டும். (மீதமுள்ள ஒரு ரக்அத்தைத் தொழுது) பின்னர், ஸலாம் கொடுப்பதற்கு முன்னதாக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்யட்டும். அவர் (இவ்வாறு) ஐந்து ரக்அத்கள் தொழுதிருந்தாலும், அந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்களும் (ஒரு ரக்அத்தாய் அமைந்து) அவரின் தொழுகையை இரட்டைப்படை (ஆறு ரக்அத்) எண்ணிக்கையுடையதாய் ஆக்கிவிடும். அவர் (இந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்ததன் மூலம்) தொழுகையை (3+1 ஆக) நிறைவு செய்திருந்தால் அது ஷைத்தானின் மூக்கை மண்ணாக்கி (அவமானப்படுத்தி)தாய் அமையும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ சயீத் அல்குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்கள்.
நூல்: முஸ்லிம்

357. ``தொழுகையை முழுமைப்படுத்தி, பின்னர் ஸலாம் கொடுத்து, (இரண்டு) ஸஜ்தாக்கள் மறதிக்காகச் செய்யட்டும்'' என புகாரீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.

359. ``தன் தொழுகையில் ஐயம் கொள்பவர் ஸலாம் கொடுத்தப் பின்பு, இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் (மறதிக்காக) செய்து கொள்ளட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு ஜஅஃபர்(ரலி) வாயிலாக ``மர்ஃபூஃ'' எனும் தரத்தில் அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீயில் உள்ளது.
இமாம் இப்னு குஸைமா(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

361. ``இமாமைப் பின்பற்றித் தொழுபவர் தனிப்பட்ட முறையில் மறதிக்கு ஆளானால் அவர் மீது (ஸஜ்தா) ஸஹ்வு இல்லை. ஆனால், இமாம் மறந்துவிட்டால் இமாம் மீதும் அவரைப் பின்பற்றித் தொழுவோர் மீதும் ஸஜ்தா ஸஹ்வு கடமையாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: திர்மிதீ, பைஹகீ
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது என இமாம் பைஹகீ மற்றும் பஸ் ஸார்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளனர்.

363. ``இதஸ் ஸமாவுன் ஷக்கத்'' மற்றும் `இக்ரஃ பிஸ்மி ரப்பிக் கல்லதீ ஃகலக்' ஆகிய திருக்குர்ஆனின் அத்தியாயங்கள் ஓதப்பட்டபோது நாங்கள் நபி(ஸல்) அவர்களுடன் ஸஜ்தா செய்துள்ளோம் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: குர்ஆனில் ஸஜ்தா திலாவத் வசனங்களை ஓதும்போது, ஸஜ்தா திலாவத் செய்யவேண்டும் என்பது குறித்த நபிமொழிகள் இந்நூலில் இங்கிருந்து தொடங்குகின்றன.