495. وَعَنْ طَارِقِ بْنِ شِهَابٍ؛ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {الْجُمُعَةُ حَقٌّ وَاجِبٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ فِي جَمَاعَةٍ إِلَّا أَرْبَعَةً: مَمْلُوكٌ، وَاِمْرَأَةٌ، وَصَبِيٌّ، وَمَرِيضٌ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَقَالَ: لَمْ يَسْمَعْ طَارِقٌ مِنَ اَلنَّبِيِّ.وَأَخْرَجَهُ الْحَاكِمُ مِنْ رِوَايَةِ طَارِقٍ اَلْمَذْكُورِ عَنْ أَبِي مُوسَى.
495. ``அடிமைகள், பெண்கள், குழந்தைகள், நோயாளிகள் ஆகிய நான்கு நபர்களைத் தவிர்த்து ஜுமுஆ தொழுகை, ஜமாஅத்துடன் தொழுதல் ஒவ்வொரு முஸ்லிமின் மீதும் கட்டாயக் கடமையாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என தாரிக் இப்னு ஷிஹாப்(ரஹ்) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இதனை இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடமிருந்து தாரிக் செவியுறவில்லை என இமாம் அபூ தாவூத்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளார்.
மேற்கண்ட அறிவிப்பை அபூ மூஸா(ரலி) வாயிலாக தாரிக் அறிவித்தார் என இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளார்.
496. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {لَيْسَ عَلَى مُسَافِرٍ جُمُعَةٌ} رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ بِإِسْنَادٍ ضَعِيفٍ.
496. ``பயணி மீது ஜுமுஆ (கடமை) இல்லை'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: தபரானீ
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது என இமாம் தப்ரானீ(ரஹ்) பதிவிட்டுள்ளார்.
497. وَعَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا اسْتَوَى عَلَى الْمِنْبَرِ اسْتَقْبَلْنَاهُ بِوُجُوهِنَا} رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ، بِإِسْنَادٍ ضَعِيفٍ.
497. இறைத்தூதர்(ஸல்) மிம்பரில் நின்றால், நாங்கள் எங்கள் முகங்களை அவர்களை நோக்கி வைத்துக் கொள்வோம் என அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: திர்மிதீ
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது என இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளார்..
498. وَلَهُ شَاهِدٌ مِنْ حَدِيثِ الْبَرَاءِ عِنْدَ اِبْنِ خُزَيْمَةَ.
498. 497வது ஹதீஸிற்கு சான்றாக பராவு(ரலி) வாயிலாக இப்னு குஸைமாவில் ஒர் அறிவிப்பு உள்ளது.
499. وَعَنِ الْحَكَمِ بْنِ حَزْنٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {شَهِدْنَا الْجُمُعَةَ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَامَ مُتَوَكِّئًا عَلَى عَصًا أَوْ قَوْسٍ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ.بَابُ صَلَاةِ الْخَوْفِ
499. நாங்கள் நபி(ஸல்) அவர்களுடன் ஜுமுஆவில் பங்கேற்றோம். அப்போது, இறைத்தூதர்(ஸல்) தடி அல்லது வில்லைப் பிடித்தவர்களாய் நிற்பார்கள் என ஹகீம் இப்னு `ஹஸன்'(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
500. عَنْ صَالِحِ بْنِ خَوَّاتٍ، {عَمَّنْ صَلَّى مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمَ ذَاتِ الرِّقَاعِ صَلَاةَ الْخَوْفِ: أَنَّ طَائِفَةً صَلَّتْ مَعَهُ وَطَائِفَةٌ وِجَاهَ الْعَدُوِّ، فَصَلَّى بِالَّذِينَ مَعَهُ رَكْعَةً، ثُمَّ ثَبَتَ قَائِمًا وَأَتَمُّوا لِأَنْفُسِهِمْ، ثُمَّ اِنْصَرَفُوا فَصَفُّوا وِجَاهَ الْعَدُوِّ، وَجَاءَتِ الطَّائِفَةُ الْأُخْرَى، فَصَلَّى بِهِمُ الرَّكْعَةَ الَّتِي بَقِيَتْ، ثُمَّ ثَبَتَ جَالِسًا وَأَتَمُّوا لِأَنْفُسِهِمْ، ثُمَّ سَلَّمَ بِهِمْ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَهَذَا لَفْظُ مُسْلِمٍ.وَوَقَعَ فِي "الْمَعْرِفَةِ" لِابْنِ مَنْدَهْ، عَنْ صَالِحِ بْنِ خَوَّاتٍ، عَنْ أَبِيهِ.
500. நாங்கள் நபி(ஸல்) அவர்களுடன் தாத்துர் ரிகாஃ போரின்போது ஸலாத்துல் கவ்ஃப் (அச்சத் தொழுகை) தொழுதோம். அப்போது, நபித்தோழர்களின் ஒரு கூட்டம் ஸஃப்ஃபை சரி செய்தது. மற்றொரு கூட்டம் எதிரிகளுடன் போரிட்டுக் கொண்டிருந்தது. இறைத்தூதர்(ஸல்) அந்தக் கூட்டத்திற்கு ஒரு ரக்அத் தொழுகை நடத்தினார்கள். பின்னர், அவர்கள் நின்றே இருந்தார்கள். பின்னர், அந்தக் கூட்டம் எழுந்து நின்று அவர்களாக மீதித் தொழுகையை நிறைவேற்றினார்கள். பின்னர், அவர்கள் எதிரிகள் முன்பு அணியாக நின்றார்கள். பின்னர், (எதிரிகளை முன்னோக்கி நின்றிருந்த) இரண்டாவது அணி தொழுகைக்கு வந்தது. அவர்களுக்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) முன்புள்ளவர்களுக்குத் தொழுகை நடத்தியது போன்றே) ஒரு ரக்அத் தொழ வைத்தார்கள். பின்னர், அமர்ந்து கொண்டார்கள். அவர்களும் தங்களின் தொழுகையைப் முழுமையாக்கினார்கள். பின்னர், இறைத்தூதர்(ஸல்) ஸலாம் கொடுத்தார்கள் என ஸாலிஹ் இப்னு ஃகவ்வாத்(ரலி) நபி(ஸல்) அவர்களுடன் தொழுத தோழர் ஒருவரிடமிருந்து அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
இங்கு முஸ்லிமின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது. ஸாலிஹ் இப்னு ஃகவ்வாத்(ரலி) தம் தந்தையின் வாயிலாக இதனை அறிவித்தார் என இப்னு மன்தஹ் தம்முடைய `கிதாபுல் மஅரிஃபா' எனும் நூலில் பதிவிட்டுள்ளார்.
501. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ: {غَزَوْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قِبَلَ نَجْدٍ، فَوَازَيْنَا الْعَدُوَّ، فَصَافَفْنَاهُمْ، فَقَامَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي بِنَا، فَقَامَتْ طَائِفَةٌ مَعَهُ، وَأَقْبَلَتْ طَائِفَةٌ عَلَى الْعَدُوِّ، وَرَكَعَ بِمَنْ مَعَهُ، وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، ثُمَّ انْصَرَفُوا مَكَانَ الطَّائِفَةِ الَّتِي لَمْ تُصَلِّ فَجَاءُوا، فَرَكَعَ بِهِمْ رَكْعَةً، وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، فَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ، فَرَكَعَ لِنَفْسِهِ رَكْعَةً، وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَهَذَا لَفْظُ الْبُخَارِيِّ.
501. நஜ்து கூட்டத்தாருடன் நடந்த போரில், இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களுடன் நானும் பங்கேற்றேன். அப்போது, நாங்கள் எதிரிகளின் முன்பு நேருக்கு நேர் அணிவகுத்து நின்றோம். அப்போது, இறைத்தூதர்(ஸல்) எழுந்து நின்று எங்கள் அணிக்குத் தொழுகை நடத்தினார்கள். மற்றோர் அணி எதிரிகளுடன் போரிட்டுக் கொண்டிருந்தது. இறைத்தூதர்(ஸல்) தம்முடன் (தொழுகையில்) நின்றோருக்கு ஒரு ருகூஃ மற்றும் இரண்டு ஸஜ்தாக்களை நிறைவேற்றினார்கள். பின்னர், அந்த அணியினர் அதுவரை தொழாமலிருந்த அணியினரின் இடத்திற்குச் சென்றார்கள். அடுத்த அணியினர் வந்தனர். இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களுக்கு ஒரு ருகூஃ மற்றும் இரண்டு ஸஜ்தாக்களை நிறைவு செய்து ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர், அவர்கள் எழுந்து நின்று தனித்தனியாக ஒரு ருகூஃ மற்றும் இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து தொழுகையை நிறைவு செய்தனர் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம்பெற்றுள்ளது.
502. وَعَنْ جَابِرٍ قَالَ: {شَهِدْتُ مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَاةَ الْخَوْفِ، فَصَفَّنَا صَفَّيْنِ: صَفٌّ خَلْفَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَالْعَدُوُّ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقِبْلَةِ، فَكَبَّرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَكَبَّرْنَا جَمِيعًا، ثُمَّ رَكَعَ وَرَكَعْنَا جَمِيعًا، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ وَرَفَعْنَا جَمِيعًا، ثُمَّ اِنْحَدَرَ بِالسُّجُودِ وَالصَّفُّ الَّذِيْ يَلِيهِ، وَقَامَ الصَّفُّ الْمُؤَخَّرُ فِي نَحْرِ الْعَدُوِّ، فَلَمَّا قَضَى السُّجُودَ، قَامَ الصَّفُّ الَّذِيْ يَلِيهِ...} فَذَكَرَ الْحَدِيثَ.وَفِي رِوَايَةٍ: {ثُمَّ سَجَدَ وَسَجَدَ مَعَهُ الصَّفُّ الْأَوَّلُ، فَلَمَّا قَامُوا سَجَدَ الصَّفُّ الثَّانِي، ثُمَّ تَأَخَّرَ الصَّفُّ الْأَوَّلِ وَتَقَدَّمَ الصَّفُّ الثَّانِي...} فَذَكَرَ مِثْلَهُ.وَفِي آخِرِهِ: {ثُمَّ سَلَّمَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَسَلَّمْنَا جَمِيعًا} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
502. இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களுடன் அச்சத் தொழுகையில் நான் பங்கேற்றேன். அப்போது நாங்கள் இரண்டு அணிகளை அமைத்தோம். ஒன்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களுக்குப் பின்னால் நின்றது. அப்போது எதிரிகள் கிப்லாவிற்கும் எங்களுக்கும் இடையில் இருந்தனர். இறைத்தூதர்(ஸல்), `அல்லாஹு அக்பர்' எனத் தக்பீர் கூறினார்கள்; நாங்களும் தக்பீர் கூறினோம். பின்னர், இறைத்தூதர்(ஸல்) ருகூஃ செய்தார்கள். நாங்களும் ருகூஃ செய்தோம். பின்னர், அவர்கள் தம் தலையை உயர்த்தினார்கள். நாங்களும் தலையை உயர்த்தினோம். பின்னர், அவர்களும் அவர்களை அடுத்திருந்த அணியினரும் ஸஜ்தா செய்தார்கள். மற்றோர் அணியினர் எதிரிகளின் நெஞ்சிற்கு முன் நின்றிருந்தனர். ஸஜ்தா முடிந்தவுடன் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களுடனிருந்த அணியினர் எழுந்தனர் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார். (ஹதீஸ் சுருக்கம்)
மற்றோர் அறிவிப்பின் படி, பின்னர் இறைத்தூதர்(ஸல்) ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். முதல் அணியினரும் ஸஜ்தாச் செய்தனர். அந்த முதல் எழுந்த உடன் இரண்டாவது அணியினர் ஸஜ்hச் செய்தனர். பின்ன, முதல் அணியினர் (தொழுகைக்காக) பின் தங்கினர். இரண்டாவது அணி போருக்காக முன்னால் சென்றனர்.
அறிவிப்பாளர் இவ்வாறே அறிவித்தார். இறுதியில் இறைத்தூதர்(ஸல்) ஸலாம் சொடுத்தார்கள் நாங்களும் ஸலாம் கொடுத்தோம்.
நூல்: முஸ்லிம்
503. وَلِأَبِي دَاوُدَ: عَنْ أَبِي عَيَّاشٍ الزُّرَقِيِّ مِثْلُهُ، وَزَادَ: {أَنَّهَا كَانَتْ بِعُسْفَانَ}.
503. அபூ அய்யாஷ் அஸ்ஸுரகீ(ரலி) வாயிலாக அபூ தாவூதில் 502 வது ஹதீஸ் போன்றே உள்ளது. அந்தத் தொழுகை உஸ்ஃபான் எனும் இடத்தில் நடந்தது என்றும் அதில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
504. وَلِلنَّسَائِيِّ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ عَنْ جَابِرٍ {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى بِطَائِفَةٍ مِنْ أَصْحَابِهِ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ صَلَّى بِآخَرِينَ أَيْضًا رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ}.
504. இறைத்தூதர்(ஸல்) தம் தோழர்களில் ஒரு அணியினருக்கு இரண்டு ரக்அத்துக்கள் தொழவைத்து ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர், இரண்டாவது அணியினருக்கும் இரண்டு ரக்அத்துகள் தொழவைத்து ஸலாம் கொடுத்தார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) வாயிலாக நஸயீயில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
505. وَمِثْلُهُ لِأَبِي دَاوُدَ، عَنْ أَبِي بَكْرَةَ.
505. அபூ தாவூதில் 504 வது ஹதீஸ் போன்றே அபூ பக்ரா(ரலி) வாயிலாக உள்ளது.
506. وَعَنْ حُذَيْفَةَ: {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى صَلَاةَ الْخَوْفِ بِهَؤُلَاءِ رَكْعَةً، وَبِهَؤُلَاءِ رَكْعَةً، وَلَمْ يَقْضُوا} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيُّ، وَصَحَّحَهُ ابْنُ حِبَّانَ.
506. இறைத்தூதர்(ஸல்) அச்ச நேரத் தொழுகையை ஓர் அணியினருக்கு ஒரு ரக் அத் தொழ வைத்தார்கள். மற்றோர் அணியினருக்கும் ஒரு ரக்அத் தொழ வைத்தார்கள். அவர்கள் தங்களின் தொழுகையை (அதற்கு) மேல் முழுமைப்படுத்தவில்லை என ஹுதைஃபா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
507. وَمِثْلُهُ عِنْدَ ابْنِ خُزَيْمَةَ: عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ.
507. இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) வாயிலாக 506வது ஹதீஸ் போன்றே இப்னு குஸைமாவில் உள்ளது.
508. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {صَلَاةُ الْخَوْفِ رَكْعَةٌ عَلَى أَيِّ وَجْهٍ كَانَ} رَوَاهُ الْبَزَّارُ بِإِسْنَادٍ ضَعِيفٍ.
508. ``அச்சநிலைத் தொழுகை எத்திசை நோக்கியாவது ஒரு ரக்அத் தொழுவதாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: பஸ் ஸார்
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது என இமாம் பஸ் ஸார்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுளளார்.
509. وَعَنْهُ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ مَرْفُوعًا: {لَيْسَ فِي صَلَاةِ الْخَوْفِ سَهْوٌ} أَخْرَجَهُ الدَّارَقُطْنِيُّ بِإِسْنَادٍ ضَعِيفٍ.بَابُ صَلَاةِ الْعِيدَيْنِ
509. ``அச்சநிலைத் தொழுகையில் ஸஜ்தா ஸஹ்வு இல்லை'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) வாயிலாக `மர்ஃபூஃ' எனும் தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
இமாம் தாரகுத்னீ(ரஹ்) இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இரண்டு பெருநாள்களின் தொழுகை
510. عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {اَلْفِطْرُ يَوْمَ يُفْطِرُ النَّاسُ، وَالْأَضْحَى يَوْمَ يُضَحِّي النَّاسُ} رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ.
510. ``மக்கள் நோன்பை துறந்து அதை நிறைவுசெய்யும் நாளே ஈதுல் ஃபித்ரின் நாளாகும். மக்கள் குர்பானி கொடுக்கும் நாளே குர்பானிப் பெருநாளாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: திர்மிதீ
511. وَعَنْ أَبِي عُمَيْرِ بْنِ أَنَسٍ، عَنْ عُمُومَةٍ لَهُ مِنَ الصَّحَابَةِ، {أَنَّ رَكْبًا جَاءُوا، فَشَهِدُوا أَنَّهُمْ رَأَوُا الْهِلَالَ بِالْأَمْسِ، فَأَمَرَهُمُ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُفْطِرُوا، وَإِذَا أَصْبَحُوا يَغْدُوا إِلَى مُصَلَّاهُمْ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ -وَهَذَا لَفْظُهُ- وَإِسْنَادُهُ صَحِيحٌ.
511. நபி(ஸல்) அவர்களிடம் ஒரு சிறு பயணக் கூட்டத்தினர் வந்து தாங்கள் நேற்று இரவு பிறை தாங்கள் நேற்று இரவு பிறை பார்த்தாகச் சொன்னார்கள். எனவே, இறைத்தூதர்(ஸல்) நோன்பை விட்டுவிடுமாறும், மறுநாள் காலை தொழுமிடம் செல்லுமாறும் மக்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள் என அபூ உமைர் இப்னு அனஸ் இப்னு மாலிக்(ரலி) நபித்தோழர்களாகத் திகழ்ந்த தன் சிறிய, பெரிய தந்தையிடமிருந்து அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத்
இங்கு அபூ தாவூதின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது. மேலும், இது `ஸஹீஹ்' எனும் தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
512. وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يَغْدُو يَوْمَ الْفِطْرِ حَتَّى يَأْكُلَ تَمَرَاتٍ} أَخْرَجَهُ الْبُخَارِيُّ. وَفِي رِوَايَةٍ مُعَلَّقَةٍ. وَوَصَلَهَا أَحْمَدُ: وَيَأْكُلُهُنَّ افْرَادًا.
512. இறைத்தூதர்(ஸல்) நோன்புப் பெருநாளில் பேரீச்சம் பழங்கள் சிலவற்றை சாப்பிடாமல் (பெருநாள் தொழுகைக்குக்) காலையில் செல்ல மாட்டார்கள் என அனஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
மற்றோர் அறிவிப்பின்படி இது முஅல்லக் எனும் தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது. இன்னும் அவர்கள் உண்ணும் (பேரீச்சம்பழம்) ஒற்றைப்படையாய் இருக்கும் என அஹ்மதில் உள்ளது.
513. وَعَنِ ابْنِ بُرَيْدَةَ، عَنْ أَبِيهِ قَالَ: {كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يَخْرُجُ يَوْمَ الْفِطْرِ حَتَّى يَطْعَمَ، وَلَا يَطْعَمُ يَوْمَ الْأَضْحَى حَتَّى يُصَلِّيَ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَالتِّرْمِذِيُّ، وَصَحَّحَهُ ابْنُ حِبَّانَ.
513. இறைத்தூதர்(ஸல்) நோன்புப் பெருநாளன்று சாப்பிடாமல் (தொழுகைக்காக) வெளியேற மாட்டார்கள். குர்பானிப் பெருநாளில் தொழாதவரை சாப்பிட மாட்டார்கள் என்று இப்னு புரைதா தம் தந்தையின் வாயிலாக அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், திர்மிதீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
514. وَعَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ قَالَتْ: {أُمِرْنَا أَنْ نُخْرِجَ الْعَوَاتِقَ، وَالْحُيَّضَ فِي الْعِيدَيْنِ؛ يَشْهَدْنَ الْخَيْرَ وَدَعْوَةَ الْمُسْلِمِينَ، وَيَعْتَزِلُ الْحُيَّضُ الْمُصَلَّى} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
514. பருவமடைந்த மற்றும் மாதவிலக்கான (அனைத்துப்) பெண்களையும் பெருநாள் தொழுகைக்கு வெளியே அனுப்புமாறு இறைத்தூதர்(ஸல்) எங்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள். நற்பணிகளில் மற்றும் முஸ்லிம்களின் அழைப்புப் பணியில் அவர்கள் பங்கு பெறுவதற்காக. ஆனால், மாத விலக்கான பெண்கள், தொழும் இடத்திலிருந்து ஒதுங்கி இருக்க வேண்டும். என உம்மு அதிய்யா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
குறிப்பு: பெருநாள் தொழுகை இறைஇல்லங்களில் நடத்தப்பட்டால் மாதவிடாய்ப் பெண்களையும், பிரசவத் தீட்டுள்ள பெண்களையும் அழைத்து வரவேண்டியதில்லை. அப்படி வந்துவிட்டாலும் அவர்கள் இறைஇல்லத்திற்கு வெளியில் அமரவேண்டும்.