891. وَعَنِ ابْنِ كَعْبِ بْنِ مَالِكٍ، عَنْ أَبِيهِ؛ {أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَجَرَ عَلَى مُعَاذٍ مَالَهُ، وَبَاعَهُ فِي دَيْنٍ كَانَ عَلَيْهِ} رَوَاهُ الدَّارَقُطْنِيُّ، وَصَحَّحَهُ الْحَاكِمُ، وَأَخْرَجَهُ أَبُو دَاوُدَ مُرْسَلًا، وَرُجِّحَ.
891. இறைத்தூதர்(ஸல்) முஆத்(ரலி) அவர்களின் சொத்தை (விற்கவோ பயன்படுத்தவோ விடாமல்) நிறுத்தி, அவரின் கடனை அடைப்பதற்காக, அதனை விற்று, (அவரின் கடனை அடைத்து) விட்டார்கள் என கஅப் இப்னு மாலிக்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: தாரகுத்னீ
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். இமாம் அபூ தாவூத்(ரஹ்) இதனை ``முர்ஸல்'' என்றும், ``முர்ஸல்'' என்பதே சரியானது என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
892. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- قَالَ: {عُرِضْتُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمَ أُحُدٍ، وَأَنَا اِبْنُ أَرْبَعَ عَشْرَةَ سَنَةً، فَلَمْ يُجِزْنِي، وَعُرِضْتُ عَلَيْهِ يَوْمَ الْخَنْدَقِ، وَأَنَا اِبْنُ خَمْسَ عَشْرَةَ سَنَةً، فَأَجَازَنِي} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.وَفِي رِوَايَةٍ لِلْبَيْهَقِيِّ: " فَلَمْ يُجِزْنِي، وَلَمْ يَرَنِي بَلَغْتُ ". وَصَحَّحَهَا اِبْنُ خُزَيْمَةَ.
892. உஹுத் போரின்போது நான் இறைத்தூதர்(ஸல்) முன் நிறுத்தப்பட்டேன். அப்போது, எனக்குப் பதினான்கு வயதாக இருந்தது. (எனவே போரில் கலந்து கொள்ள) எனக்கு அனுமதி அளிக்கப்படவில்லை. பின்னர், நான் அகழ் போரின்போது அவர்கள் முன்பு நிறுத்தப்பட்டேன். அப்போது எனக்குப் பதினைந்து வயது. (எனவே போரில் கலந்து கொள்ள) எனக்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) அனுமதி அளித்தார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
``நான் பருவமடையும் வரை எனக்கு அனுமதி அளிக்கப்படவில்லை'' என பைஹகீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.
இமாம் இப்னு குஸைமா(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
893. وَعَنْ عَطِيَّةَ الْقُرَظِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {عُرِضْنَا عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمَ قُرَيْظَةَ، فَكَانَ مَنْ أَنْبَتَ قُتِلَ، وَمَنْ لَمْ يُنْبِتْ خُلِّيَ سَبِيلُهُ، فَكُنْتُ فِيمَنْ لَمْ يُنْبِتْ فَخُلِّيَ سَبِيلِي} رَوَاهُ الْخَمْسَةُ، وَصَحَّحَهُ اِبْنُ حِبَّانَ، وَالْحَاكِمُ.
893. பனூகுறைழா போரின்போது (யூதர்களான) நாங்கள் நபி(ஸல்) அவர்களின் முன்பு நிறுத்தப்பட்டோம். (எங்களில்) அடிவயிற்று முடி முளைத்தவர்கள் கொல்லப்பட்டனர். முடி முளைக்காதவர்கள் உயிர் பிழைத்துக் கொள்ள விட்டுவிடப்பட்டனர். நான் (அடிவயிற்றில்) முளைக்காதவனாய் இருந்தேன். எனவே, என்னை உயிரோடு விட்டுவிட்டார்கள் என்று அதிய்யா அல் குரழீ(ரலி) அறிவித்தார்கள்.
நூல்: அபூ தாவூத், திர்மிதீ, நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இமாம் இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். இது இமாம் புகாரீ மற்றும் முஸ்லிம்(ரஹ்) அவர்களின் நிபந்தனைகளுக்கு உட்பட்டதாகும் என இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) கூறியுள்ளார்.
894. وَعَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ؛ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {لَا يَجُوزُ لِاِمْرَأَةٍ عَطِيَّةٌ إِلَّا بِإِذْنِ زَوْجِهَا}وَفِي لَفْظٍ: {لَا يَجُوزُ لِلْمَرْأَةِ أَمْرٌ فِي مَالِهَا، إِذَا مَلَكَ زَوْجُهَا عِصْمَتَهَا} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَصْحَابُ السُّنَنِ إِلَّا التِّرْمِذِيَّ، وَصَحَّحَهُ الْحَاكِمُ.
894. ``கணவனின் அனுமதி இல்லாமல் ஒரு பெண் அன்பளிப்பு எதுவும் செய்யக் கூடாது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அம்ர் இப்னு ஷுஐபு தம் தந்தை மற்றும் பாட்டனாரிடமிருந்து அறிவித்தார்.
மற்றோர் அறிவிப்பில், ``கணவன் அவளின் பொறுப்பை ஏற்றிருக்கும்போது பெண்ணின் சொத்தில் அவளின் (தன்னிச்சையான) எந்த நடவடிக்கையும் ஏற்றுக் கொள்ளப்படாது'' என உள்ளது.
இதனை அபூ தாவூத் இப்னுமாஜா, திர்மிதீ, அஹ்மத்(ரஹ்) அனைவரும் பதிவு செய்துள்ளனர். மேலும், இமாம் ஹாகிம(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
895. وَعَنْ قَبِيصَةَ بْنِ مُخَارِقٍ اَلْهِلَالِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِنَّ الْمَسْأَلَةَ لَا تَحِلُّ إِلَّا لِأَحَدِ ثَلَاثَةٍ: رَجُلٍ تَحَمَّلَ حَمَالَةً فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ حَتَّى يُصِيبَهَا ثُمَّ يُمْسِكَ، وَرَجُلٍ أَصَابَتْهُ جَائِحَةٌ اِجْتَاحَتْ مَالَهُ، فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ حَتَّى يُصِيبَ قِوَامًا مِنْ عَيْشٍ، وَرَجُلٍ أَصَابَتْهُ فَاقَةٌ حَتَّى يَقُولَ ثَلَاثَةٌ مِنْ ذَوِي الْحِجَى مِنْ قَوْمِهِ: لَقَدْ أَصَابَتْ فُلَانًا فَاقَةٌ، فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.بَابُ الصُّلْحِ
895. மூன்று நபர்களைத் தவிர்த்து மற்றவர்கள் பிறரிடம் (தம் தேவைகளைக்) கேட்பது அனுமதிக்கப்பட்டதல்ல. 1. (கடனுக்குப்) பொறுப்பேற்று, (அதைக் கொடுக்க முடியாமல் தவிக்கும்) ஒருவர் அதனை அடையும் வரை (பிறரிடம்) கேட்பது அனுமதிக்கப்பட்டதாகும். பிறகு கேட்பதை அவர் நிறுத்திக் கொள்வார். 2. ஒருவருக்கு அழிவு ஏதும் ஏற்பட்டு, அதனால் அவர் நாசமடைந்திருந்தால் அவரின் செல்வம் தன் வாழ்க்கையைச் சீரமைத்துக் கொள்ளும் அளவுக்குக் கேட்பது அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது. 3. ஒருவருக்குப் பஞ்சம் (பெரும் நஷ்டம்) ஏற்பட்டு, ``உண்மையில் அவருக்குப் பஞ்சம் ஏற்பட்டுள்ளது'' என அவரின் சமூகத்தாரில் மூன்று போர் சாட்சி அளித்தால் அவரின் பஞ்சம் தீரும் வரை தர்மம் கேட்பது அவருக்கு அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என கபீஸா இப்னு முகாரிக்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
896. عَنْ عَمْرِو بْنِ عَوْفٍ الْمُزَنِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {الصُّلْحُ جَائِزٌ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ، إِلَّا صُلْحاً حَرَّمَ حَلَالاً وَأَحَلَّ حَرَاماً، وَالْمُسْلِمُونَ عَلَى شُرُوطِهِمْ، إِلَّا شَرْطاً حَرَّمَ حَلَالاً وَأَحَلَّ حَرَاماً} رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ وَصَحَّحَهُ.وَأَنْكَرُوا عَلَيْهِ؛. لِأَنَّ رَاوِيَهُ كَثِيرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرِوِ بْنِ عَوْفٍ ضَعِيفٌ.وَكَأَنَّهُ اِعْتَبَرَهُ بِكَثْرَةِ طُرُقِهِ.
896. ``அனுமதிக்கப்பட்டதை விலக்கப்பட்டது என்றும், விலக்கப்பட்டதை அனுமதிக்கப்பட்டது என்றும் ஆக்காதவரை முஸ்லிம்கள் தம்மிடையே ஒப்பந்தம் செய்து கொள்ளுதல் அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது. அவ்வாறே, அனுமதிக்கப்பட்டதை விலக்கப்பட்டதாகவும், விலக்கப்பட்டதை அனுமதிக்கப்பட்டதாகவும் ஆக்காத மற்ற நிபந்தனைகளில் முஸ்லிம்கள் நிலைத்திருக்கவும் வேண்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அம்ர் இப்னு அவ்ஃப் முஸனீ(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: திர்மிதீ
இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இதன் அறிவிப்புத் தொடரில் கஸீர் இப்னு அப்தில்லாஹ் இப்னி அம்ர் இப்னி அவ்ஃப் எனும் பலவீனமான நபர் இடம் பெறுவதால் (அறிஞர்களில்) பலர் இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது என ஏற்கவில்லை. அதிகமான வழிகளில் இது அறிவிக்கப்படுவதால் திர்மிதீயில் ஆதாரப்பூர்வமானது என உள்ளது.
897. وَقَدْ صَحَّحَهُ اِبْنُ حِبَّانَ مِنْ حَدِيثِ أَبِي هُرَيْرَةَ.
897. மேற்கண்ட ஹதீஸே அபூ ஹுரைரா(ரலி) வாயிலாக `ஸஹீஹ்' எனும் தரத்தில் இப்னு ஹிப்பானில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
898. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ" قَالَ: {لَا يَمْنَعُ جَارٌ جَارَهُ أَنْ يَغْرِزَ خَشَبَةً فِي جِدَارِهِ". ثُمَّ يَقُولُ أَبُو هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ مَا لِي أَرَاكُمْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ؟ وَاللهِ لَأَرْمِيَنَّ بِهَا بَيْنَ أَكْتَافِكُمْ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
898. ``ஓர் அண்டை வீட்டார் மற்றோர் அண்டை வீட்டாரின் சுவரில் உத்திரக் கட்டைப் பதிப்பதை தடுக்க வேண்டாம்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்து விட்டு, ``இது என்ன நிலை? இதனால் நீங்கள் முகம் திருப்பிக் கொள்வதை நான் காண்கிறேன். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக இந்த சுன்னத்தை நான் உங்கள் தோள் புஜங்களின் மீது ஏற்றுவேன் (எடுத்துரைத்துக கொண்டே இருப்பேன்)'' எனக் கூறினார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
899. وَعَنْ أَبِي حُمَيْدٍ السَّاعِدِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {لَا يَحِلُّ لِامْرِئٍ أَنْ يَأْخُذَ عَصَا أَخِيهِ بِغَيْرِ طِيبِ نَفْسٍ مِنْهُ} رَوَاهُ اِبْنُ حِبَّانَ، وَالْحَاكِمُ فِي "صَحِيحَيْهِمَا". بَابُ الْحَوَالَةِ وَالضَّمَانِ
899. ``தன் சகோதரரின் மனமார்ந்த ஒப்புதல் இல்லாமல் அவரின் தடியைக் கூட எடுப்பதற்கு எந்த மனிதனுக்கு அனுமதி இல்லை'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுமைத் அஸ் ஸாயிதீ(ரலி) அறிவித்தார்.
இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) தங்களின் `ஸஹீஹ்' என்ற நூலில் இதனைப் பதிவிட்டுள்ளனர்.
900. عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {مَطْلُ الْغَنِيِّ ظُلْمٌ، وَإِذَا أُتْبِعُ أَحَدُكُمْ عَلَى مَلِيٍّ فَلْيَتْبَعْ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.وَفِي رِوَايَةِ أَحْمَدَ: {فَلْيَحْتَلْ}.
900. வசதி உள்ளவர் கடனை அடைக்காமல் இழுத்தடிப்பது அநீதியாகும். உங்களில் ஒருவர் செல்வந்தர் ஒருவரிடம் (அடைக்க இயலாதவரின்) கடனை ஏற்றுக் அடைக்கும் பொறுப்பை ஒப்படைத்தால், அந்தச் செல்வந்தர் அதை ஏற்கட்டும் என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ, முஸ்லிம்
கடனுக்கு பொறுப்பு சுமத்தப்பட்டவர் அதை நிறைவேற்றட்டும் (அதே பொருளில்) அஹ்மதிலும் உள்ளது.
901. وَعَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {تُوُفِّيَ رَجُلٌ مِنَّا، فَغَسَّلْنَاهُ، وَحَنَّطْنَاهُ، وَكَفَّنَّاهُ، ثُمَّ أَتَيْنَا بِهِ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقُلْنَا: تُصَلِّي عَلَيْهِ؟ فَخَطَا خُطًى، ثُمَّ قَالَ: " أَعَلَيْهِ دَيْنٌ؟ " قُلْنَا: دِينَارَانِ، فَانْصَرَفَ، فَتَحَمَّلَهُمَا أَبُو قَتَادَةَ، فَأَتَيْنَاهُ، فَقَالَ أَبُو قَتَادَةَ: اَلدِّينَارَانِ عَلَيَّ، فَقَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ " أُحِقَّ الْغَرِيمُ وَبَرِئَ مِنْهُمَا الْمَيِّتُ؟ " قَالَ: نَعَمْ، فَصَلَّى عَلَيْهِ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيُّ، وَصَحَّحَهُ اِبْنُ حِبَّانَ، وَالْحَاكِمُ.
901. ஒருவர் இறந்து விட்டார். நாங்கள் அவரைக் குளிப்பாட்டி, நறுமணம் பூசி, கஃபன் ஆடையிட்டு, இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு வந்து அவருக்கு (ஜனாஸா) தொழுகை நடத்துமாறு கோரினோம். அவர்கள் ஓர் அடி (முன்) எடுத்து வைத்துவிட்டு, ``இவர் மீது கடன் ஏதும் உள்ளதா?'' எனக் கேட்டார்கள்.
``இரண்டு தீனார் கடன் உள்ளது'' என நாங்கள் கூறினோம்.
(இதனைக் கேட்ட) அவர்கள் திரும்பிச் செல்ல முற்பட்டார்கள். அப்போது, அபூ கதாதா அந்தக் கடனை, தான் பொறுப்பேற்று, ``அந்த இரண்டு தீனாருக்கும் நான் பொறுப்பேற்கிறேன்'' எனக் கூறினார்.
பின்னர், ``கடன்காரருக்கு உரிமை கிடைத்து விட்டது! இந்த மைய்யித்தும் அதனை விட்டு விலகிக் கொண்டது'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள். அதற்கவர்,
``ஆமாம்'' எனக் கூறினார்.
உடனே இறைத்தூதர்(ஸல்) அதற்கு (ஜனாஸா) தொழுகை நடத்தினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.
902. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يُؤْتَى بِالرَّجُلِ الْمُتَوَفَّى عَلَيْهِ الدَّيْنُ، فَيَسْأَلُ: "هَلْ تَرَكَ لِدَيْنِهِ مِنْ قَضَاءٍ؟" فَإِنْ حُدِّثَ أَنَّهُ تَرَكَ وَفَاءً صَلَّى عَلَيْهِ، وَإِلَّا قَالَ: "صَلُّوا عَلَى صَاحِبِكُمْ" فَلَمَّا فَتَحَ اللهُ عَلَيْهِ الْفُتُوحَ قَالَ: "أَنَا أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ، فَمَنْ تُوُفِّيَ، وَعَلَيْهِ دَيْنٌ فَعَلَيَّ قَضَاؤُهُ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ. وَفِي رِوَايَةٍ لِلْبُخَارِيِّ: {فَمَنْ مَاتَ وَلَمْ يَتْرُكْ وَفَاءً}.
902. கடனாளியாக உள்ள யாருடைய ஜனாஸாவேனும் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு வரப்பட்டால், ``இவர் தன் கடனைப் பூர்த்தி செய்ய ஏதேனும் விட்டுச்சென்றிருக்கிறாரா?'' எனக் கேட்பார்கள். அவர் விட்டுச் சென்றுள்ளார் எனக் கூறப்பட்டால் அவருக்குத் தொழுகை நடத்துவார்கள். இல்லை என்றால், ``உங்கள் நண்பருக்கு நீங்கள் தொழுகை நடத்திக் கொள்ளுங்கள்'' எனக் கூறிவிடுவார்கள்.
பின்னர் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களுக்கு அல்லாஹ் பல வெற்றிகளைக் கொடுத்த பின்னர், ``நான் முஸ்லிம்களின் உயிர்கள் மீது அதிக உரிமை பெற்றவன். யாரேனும் இறந்துவிட்டு அவருக்குக் கடன் இருந்தால் அதைத் தீர்ப்பது என் பொறுப்பாகும்'' என்று கூறினார்கள். என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
புகாரீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில், ``இறந்தவர் தன் கடனை அடைக்க எதுவும் விட்டுச் செல்லவில்லையோ (அவருக்கு நான் பொறுப்பேற்கிறேன்)'' என உள்ளது.
903. وَعَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {لَا كَفَالَةَ فِي حَدٍّ} رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ بِإِسْنَادٍ ضَعِيفٍ.بَابُ الشَّرِكَةِ وَالْوَكَالَةِ
903. ``தண்டனையில் பொறுப்பேற்க அனுமதியில்லை'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அம்ர் இப்னு ஷுஐபு தம் தந்தை மற்றும் பாட்டனார் வாயிலாக அறிவித்தார்.
இமாம் பைஹகீ(ரஹ்) இதனை `ளயீஃப்' எனும் பலவீனமான அறிவிப்புத் தொடருடன் பதிவிட்டுள்ளார்.
904. عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {قَالَ اللهُ: أَنَا ثَالِثُ الشَّرِيكَيْنِ مَا لَمْ يَخُنْ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ، فَإِذَا خَانَ خَرَجْتُ مِنْ بَيْنِهِمَا} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَصَحَّحَهُ الْحَاكِمُ.
904. ``இரண்டு பங்குதாரர்களில் ஒருவருக்கொருவர் மோசடி செய்யாமல் இருக்கும் காலம் வரை அவர்களுக்கிடையே நான் மூன்றாம் பங்குதாரராய் இருக்கிறேன். அவர்களில் யாரேனும் ஒருவர் மோசடி செய்தால், அவர்களிடமிருந்து நான் விலகிக் கொள்வேன்'' என அல்லாஹ் கூறுகிறான் என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
905. وَعَنِ السَّائِبِ بْنِ يَزِيدَ الْمَخْزُومِيِّ {أَنَّهُ كَانَ شَرِيكَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَبْلَ الْبَعْثَةِ، فَجَاءَ يَوْمَ الْفَتْحِ، فَقَالَ: "مَرْحَباً بِأَخِي وَشَرِيكِي} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَابْنُ مَاجَةَ.
905. `நான் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களுடன் மக்கா வெற்றிக்கு முன்பு (வியாபாரத்தில்) பங்குதாரராக இருந்தேன். நான் மக்கா வெற்றியன்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் வந்ததும், ``என் சகோதரரே! என் பங்குதாரரே! வருக!'' என்று கூறினார்கள் என அஸ் ஸாயிப் அல் மக்ஸூமி(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா
906. وَعَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {اِشْتَرَكْتُ أَنَا وَعَمَّارٌ وَسَعْدٌ فِيمَا نُصِيبُ يَوْمَ بَدْرٍ..} اَلْحَدِيثَ. رَوَاهُ النَّسَائِيُّ وَغَيْرُهُ.
906. ``நானும், அம்மார் மற்றும் ஸஅத் ஆகியோரும் பத்ரு நாளன்று கிடைத்த (கனீமத்)தில் கூட்டாய் இருந்தோம்'' என அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார். (ஹதீஸ் சுருக்கம்)
நூல்: நஸயீ
குறிப்பு: கனீமத் என்பது இறைமறுப்பாளர்களுக்கும் இறைநம்பிக்கையாளர்களுக்கும் இடையில் நடக்கும் போரில், இறைநம்பிக்கையாளர்களுக்குக் கிடைக்கும் பொருட்களைக் குறிக்கிறது.
907. وَعَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- {قَالَ: أَرَدْتُ الْخُرُوجَ إِلَى خَيْبَرَ، فَأَتَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: "إِذَا أَتَيْتَ وَكِيلِي بِخَيْبَرَ، فَخُذْ مِنْهُ خَمْسَةَ عَشَرَ وَسْقًا} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَصَحَّحَهُ.
907. நான் கைபர் செல்ல நாடியபோது இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் சென்றேன். அப்போது, ``நீ கைபர் சென்றால், அங்கு என் பொறுப்பாளரிடம் பதினைந்து வஸக் பேரீச்சம்பழம் வாங்கிக் கொள்!'' என்று கூறினார்கள் என ஜாபிர் இப்னு அப்தில்லாஹ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இமாம் அபூ தாவூத்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
908. وَعَنْ عُرْوَةَ الْبَارِقِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَعَثَ مَعَهُ بِدِينَارٍ يَشْتَرِي لَهُ أُضْحِيَّةً..} اَلْحَدِيثَ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ فِي أَثْنَاءِ حَدِيثٍ، وَقَدْ تَقَدَّمَ.
908. தமக்காக ஒரு தீனாருக்கு குர்பானிப் பிராணி வாங்கி வருமாறு என்னை இறைத்தூதர்(ஸல்) அனுப்பினார்கள் என உர்வா அல் பாரிக்கீ(ரலி) அறிவித்தார். (ஹதீஸ் சுருக்கம்)
நூல்: புகாரீ
குறிப்பு: ஹதீஸ் முழுவதையும் அறிவதற்கு இந்நூலின் 840 ஆம் ஹதீஸைக் காண்க!
909. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {بَعَثَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عُمَرَ عَلَى الصَّدَقَةِ..} اَلْحَدِيثَ. مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
909. உமர்(ரலி) அவர்களை `ஜகாத்' வசூலிப்பதற்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) நியமித்தார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார். (ஹதீஸ் சுருக்கம்)
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
910. وَعَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَحَرَ ثَلَاثًا وَسِتِّينَ، وَأَمَرَ عَلِيًّا أَنْ يَذْبَحَ الْبَاقِيَ} اَلْحَدِيثَ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
910. இறைத்தூதர்(ஸல்) அறுபத்து மூன்று ஒட்டகங்களை அறுத்துவிட்டு மீதத்தை அறுக்கும்படி அலீ(ரலி) அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார். (ஹதீஸ் சுருக்கம்)
நூல்: புகாரீ
குறிப்பு: ஹதீஸ் முழுவதையும் அறிவதற்கு இந்நூலின் 760 ஆம் ஹதீஸைக் காண்க!