969. ``காணாமல் போன கால்நடைக்கு அபயம் அளித்தவர் அதனை (பகிரங்கமாக) அறிவிக்காத வரை வழிகேட்டில் உள்ளவராவார்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஸைத் இப்னு ஃகாலித் அல் ஜுஹனீ(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்

971. ஹாஜிகள் தவறவிட்டபொருட்களை (மக்கா நகர அரசு ஊழியர்கள் தவிர) பிறர் எடுப்பதை இறைத்தூதர்(ஸல்) தடை செய்தார்கள் என அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு உஸ்மான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்

973. ``வாரிசுகளுக்கு அவர்களுக்குரிய பங்கை கொடுத்துவிடுங்கள். அதில் மீதம் இருப்பவற்றை (இறந்தவரின்) நெருங்கிய உறவுக்கார ஆணுக்குக் கொடுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

975. மூன்றில் இரண்டு பங்கை முழுமையாக்குவதற்காக, (இறந்தவரின்) மகளுக்கு அரைப் பங்கையும், (இறந்தவரின்) மகன் வழிப் பேத்திக்கு ஆறில் ஒரு பங்கையும் கொடுக்க வேண்டும். அதில் மீதம் உள்ளது (இறந்தவரின்) சகோதரிக்கு உரியதாகும் என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) தீர்ப்பு அளித்தார்கள் என இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ

977. ஒருவர் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, ``என் மகன் வழிப் பேரன் இறந்துவிட்டான். அவனுடைய சொத்தில் எனக்குரிய பங்கு என்ன?'' எனக் கேட்டார்.
``ஆறில் ஒரு பங்கு உனக்குரியது'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
அவர் திரும்பிச் சென்றபோது அவரை (மறுபடியும்) அழைத்து, ``உனக்கு மற்றும் ஓர் ஆறில் ஒரு பங்கு உண்டு'' எனக் கூறினார்கள்.
பின்னர், (அவர் மறுபடியும்) திரும்பிச் சென்றார். இறைத்தூதர்(ஸல்) அவரை (மறுபடியும்) அழைத்து, ``இந்த மற்றோர் ஆறில் ஒரு பங்கு உனக்கு அதிகப்படியாகக் கிடைப்பதாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுசைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இது ஹஸன் பஸரி வாயிலாக இம்ரானிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், இம்ரான்(ரலி) அவர்களிடமிருந்து ஹஸன் பஸரி(ரஹ்) ஹதீஸ் களைச் செவுயுற்றதற்கு ஆதாரமில்லை எனக் கூறப்படுகிறது.

979. ``வாரிசு இல்லாதவருக்கு அவரின் தாய்மாமன் வாரிசாவார்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அல் மிக்தாம் இப்னு மஃதீயக்ரப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இதனை இமாம் அபூ ஸர்ஆ அர்ராஸீ(ரஹ்) `ஹஸன்' என்றும், இமாம் ஹாகிம் மற்றும் இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) ஸஹீஹ் என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

981. ``பிறந்த குழந்தை (அழுது) சத்தம் எழுப்பிவிட்டால் (அதன் பின்னர் அது இறந்துவிட்டாலும்) அது வாரிசுரிமை பெற்றதாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

983. ``தந்தை அல்லது பிள்ளைகள் வீட்டிற்கு எதைக் கொண்டு வந்தாலும் அதில் (வீட்டிலுள்ள) உறவினர் ஒவ்வொருவருக்கும் உரியதாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூற நான் செவியுள்றுள்ளேன் என உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
இமாம் இப்னுல் மதீனீ(ரஹ்) மற்றும் அப்துல் பர்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

985. ``உங்களில் வாரிசுரிமைச் சட்டம் குறித்து அதிகம் அறிந்தவர் ஜைது இப்னு ஸாபித் தாம்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அனஸ்(ரலி) வாயிலாக அபூ கிலாபா அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
இமாம் திர்மிதீ, இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். மேலும், இது முர்ஸல் எனும் தரத்தில் உள்ளதாகவும் கூறப்படுகிறது.

987. ``இறைத்தூதர் அவர்களே! என்னிடம் செல்வம் உள்ளது. எனக்கு வாரிசாக என் ஒரே பெண்ணைத் தவிர வேறுயாரும் இல்லை. எனவே, நான் என் சொத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கை தர்மம் செய்து விடட்டுமா?'' என நான் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டேன்.
``கூடாது'' என அவர்கள் கூறினார்கள்.
பின்னர், ``அரைப் பங்கை'' என நான் கேட்டேன்.
``கூடாது'' என்றே அவர்கள் கூறினார்கள்.
பின்னர், ``மூன்றில் ஒரு பங்கை தர்மம் செய்து விடட்டுமா?'' என கேட்டேன்.
``மூன்றில் ஒரு பகுதி (சரிதான்), (இருப்பினும்) அதுவும் அதிகம்தான். உண்மையில் நீ உன் வாரிசுகளை தேவையுள்ளவராகவும், மக்களிடம் யாசிப்பவராகவும் விட்டுச் செல்வதைவிட செல்வந்தர்களாக விட்டுச் செல்வதே சிறந்ததாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என சஅத் இப்னு அபீ வக்காஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்.