979. ``வாரிசு இல்லாதவருக்கு அவரின் தாய்மாமன் வாரிசாவார்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அல் மிக்தாம் இப்னு மஃதீயக்ரப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இதனை இமாம் அபூ ஸர்ஆ அர்ராஸீ(ரஹ்) `ஹஸன்' என்றும், இமாம் ஹாகிம் மற்றும் இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) ஸஹீஹ் என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

981. ``பிறந்த குழந்தை (அழுது) சத்தம் எழுப்பிவிட்டால் (அதன் பின்னர் அது இறந்துவிட்டாலும்) அது வாரிசுரிமை பெற்றதாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

983. ``தந்தை அல்லது பிள்ளைகள் வீட்டிற்கு எதைக் கொண்டு வந்தாலும் அதில் (வீட்டிலுள்ள) உறவினர் ஒவ்வொருவருக்கும் உரியதாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூற நான் செவியுள்றுள்ளேன் என உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
இமாம் இப்னுல் மதீனீ(ரஹ்) மற்றும் அப்துல் பர்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

985. ``உங்களில் வாரிசுரிமைச் சட்டம் குறித்து அதிகம் அறிந்தவர் ஜைது இப்னு ஸாபித் தாம்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அனஸ்(ரலி) வாயிலாக அபூ கிலாபா அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
இமாம் திர்மிதீ, இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். மேலும், இது முர்ஸல் எனும் தரத்தில் உள்ளதாகவும் கூறப்படுகிறது.

987. ``இறைத்தூதர் அவர்களே! என்னிடம் செல்வம் உள்ளது. எனக்கு வாரிசாக என் ஒரே பெண்ணைத் தவிர வேறுயாரும் இல்லை. எனவே, நான் என் சொத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கை தர்மம் செய்து விடட்டுமா?'' என நான் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டேன்.
``கூடாது'' என அவர்கள் கூறினார்கள்.
பின்னர், ``அரைப் பங்கை'' என நான் கேட்டேன்.
``கூடாது'' என்றே அவர்கள் கூறினார்கள்.
பின்னர், ``மூன்றில் ஒரு பங்கை தர்மம் செய்து விடட்டுமா?'' என கேட்டேன்.
``மூன்றில் ஒரு பகுதி (சரிதான்), (இருப்பினும்) அதுவும் அதிகம்தான். உண்மையில் நீ உன் வாரிசுகளை தேவையுள்ளவராகவும், மக்களிடம் யாசிப்பவராகவும் விட்டுச் செல்வதைவிட செல்வந்தர்களாக விட்டுச் செல்வதே சிறந்ததாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என சஅத் இப்னு அபீ வக்காஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்.

989. ``உரிமையுள்ள ஒவ்வொருக்கும் அவருக்குரிய உரிமையை நிச்சயமாக அல்லாஹ் வழங்கிவிட்டான். எனவே, இனி எந்த வாரிசுக்கும் (மற்ற வாரிசைவிட அதிகப்படியாக) மரண சாசனம் எதையும் எழுதக் கூடாது என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ உமாமா அல் பாஹிலீ(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
இமாம் அஹ்மத் மற்றும் இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) இதனை ``ஹஸன்'' எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். இமாம் இப்னு குஸைமா மற்றும் இப்னுல்ஜாரூத்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

991. ``நீங்கள் மரணிக்கும்போது உங்களின் நன்மையை அதிகமாக ஆக்குவதற்காக உங்களின் சொத்தின் மூன்றில் ஒரு பகுதியை (தர்மம் செய்யும் உரிமையை) இறைவன் உங்களுக்கு வழங்கியுள்ளான்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என முஆத் இப்னு ஜபல்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: தாரகுத்னீ

993. மேற்கண்ட ஹதீஸ் அபூ ஹுரைரா(ரலி) வாயிலாக இப்னு மாஜாவிலும் உள்ளது. இவையனைத்தும் `ளயீஃப்' எனும் பலவீனமாக உள்ளன. ஆனாலும், இந்த அறிவிப்புகளில் ஒன்று மற்றொன்றை பலப்படுத்துகிறது என்றும் கூறியுள்ளனர். அல்லாஹ்வே மிக அறிந்தவன்.

995. ``இளைஞர் கூட்டமே! உங்களில் திருமணம் செய்து கொள்ளும் தகுதியைப் பெற்றவர் திருமணம் செய்து கொள்ளட்டும். ஏனெனில், திருமணம் பார்வையைத் தாழ்த்தக் கூடியதாகவும், வெட்கத் தலத்தைப் பாதுகாப்புதாகவும் உள்ளது. இன்னும், வாழ்க்கைக்கான தேவைகளை நிறைவேற்றும் திறணற்றவர் நோன்பு நோற்கட்டும். ஏனெனில், நோன்பு இச்சையை அடக்கக் கூடியதாய் உள்ளது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் எங்களிடம் என அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ, முஸ்லிம்

997. திருமணத்திற்குத் தேவையான வாழ்வாதாரங்களைத் திரட்டுமாறு இறைத்தூதர்(ஸல்) கட்டளையிட்டார்கள். திருமணம் செய்யாமல் இருப்பதை வன்மையாகத் தடை செய்தார்கள். மேலும், ``அதிகம் குழந்தை பெறுகிற அதிக அன்பு நிறைந்த பெண்களைத் திருமணம் செய்து கொள்ளுங்கள். (ஏனெனில்) நிச்சயமாக மறுமை நாளில் நீங்கள் அதிக எண்ணிக்கையில் இருப்பது குறித்து மற்ற நபிமார்களிடம் பெருமையுடன் பேசுவேன். மற்ற (உம்மத்) விட நான் உங்களை அதிகமாகக் காண்பேன்'' என்றும் கூறுவார்கள் என அனஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அஹ்மத்
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.