அன்-நுஃமான் இப்னு பஷீர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“உணவிலும் பானத்திலும் நீங்கள் விரும்பியவை உங்களுக்குக் கிடைப்பதில்லையா? நான் உங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களைப் பார்த்திருக்கிறேன்; அவர்கள் தங்களது வயிற்றை நிரப்ப, தரம் குறைந்த பேரீச்சம்பழங்களைக் தகல் கூட கண்டதில்லை.”

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
‘நாங்கள், முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின் மனைவிகள், ஒரு மாதம் முழுவதும் நெருப்பில் எதையும் சமைக்காமலும், பேரீச்சம்பழங்களையும் தண்ணீரையும் தவிர வேறு எதையும் உண்ணாமலும் குடிக்காமலும் கழிப்போம்.”

அபூ தல்ஹா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் பசியைப் பற்றி முறையிட்டு, எங்கள் ஒவ்வொருவரின் வயிற்றிலும் ஒரு கல் இருக்க, எங்கள் வயிறுகளைத் திறந்து காட்டியதும், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் வயிற்றில் இரண்டு கற்கள் இருக்க, தங்கள் வயிற்றைத் திறந்து காட்டினார்கள்.”

அபூ ஹுரைரா (ரழி) கூறினார்கள்:

"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வழக்கமாக வெளியே வராத, எவரும் அவர்களைச் சந்திக்காத ஒரு நேரத்தில் வெளியே சென்றார்கள். அப்போது அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் அங்கே வந்தார்கள். எனவே, அவர்கள், “அபூபக்ரே, உங்களை இங்கு வரவழைத்தது எது?” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்: "நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைச் சந்திக்கவும், அவர்களின் முகத்தைப் பார்க்கவும், அவர்களுக்கு ஸலாம் கூறவும் வெளியே வந்தேன்." சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு, உமர் (ரழி) அவர்கள் அங்கு வந்தார்கள். எனவே, அவர்கள், "உமரே, உங்களை இங்கு வரவழைத்தது எது?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதரே, பசிதான்!" அவர்கள் கூறினார்கள்: "நானும் அதைப்போல உணர்கிறேன்!" பிறகு அவர்கள், இப்னு அத்திஹான் அல்-அன்சாரி (ரழி) என்பவரின் வீட்டிற்குச் சென்றார்கள். அவரிடம் நிறைய பேரீச்சை மரங்களும் ஆடுகளும் இருந்தன, ஆனால் அவரிடம் பணியாட்கள் எவரும் இல்லை. அதனால் அவர்கள் அவரைக் காணவில்லை. எனவே அவர்கள் அவருடைய மனைவியிடம், "உங்கள் கணவர் எங்கே?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர் கூறினார்கள்: "எங்களுக்காக நல்ல தண்ணீர் கொண்டுவரச் சென்றிருக்கிறார்." அவர்கள் அதிக நேரம் காத்திருக்கவில்லை, அதற்குள் அபுல் ஹைதம் (ரழி) அவர்கள் நிரம்பிய ஒரு தண்ணீர்த் தோற்பையைக் கொண்டுவந்தார்கள். அதை அவர் கீழே வைத்துவிட்டு, நபி (ஸல்) அவர்களைக் கட்டிப்பிடிக்க வந்தார்கள், அவர்களுக்காகத் தன் தந்தையையும் தாயையும் அர்ப்பணிப்பதாகக் கூறினார்கள். பிறகு அவர் அவர்களைத் தனது தோட்டத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார்கள், அவர்களுக்காக ஒரு விரிப்பை விரித்தார்கள். பிறகு அவர் ஒரு பேரீச்சை மரத்திற்குச் சென்று, ஒரு பேரீச்சம்பழக் குலையைக் கொண்டு வந்து கீழே வைத்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கேட்டார்கள்: "எங்களுக்காக அதில் உள்ள பழுத்த பழங்களைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொண்டு வந்திருக்கக் கூடாதா?" அதற்கு அவர் பதிலளித்தார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதரே, அதில் உள்ள பழுத்த மற்றும் பழுக்காத பழங்களிலிருந்து நீங்களே தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளட்டும் என்று விரும்பினேன்." எனவே, அவர்கள் பேரீச்சம்பழங்களைச் சாப்பிட்டு, அந்தத் தண்ணீரைக் குடித்தார்கள். பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, இது மறுமை நாளில் நீங்கள் விசாரிக்கப்படவிருக்கும் அருட்கொடைகளில் சிலவாகும்: குளிர்ந்த நிழல், நல்ல பேரீச்சம்பழங்கள், மற்றும் குளிர்ந்த நீர்!" பிறகு அபுல் ஹைதம் (ரழி) அவர்கள் அவர்களுக்காக உணவு தயாரிக்கச் சென்றார்கள். எனவே நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "எங்களுக்காகப் பால் தரும் பிராணியை அறுக்க வேண்டாம்." எனவே அவர் ஒரு இளம் பெண் ஆட்டையோ அல்லது இளம் கிடா ஆட்டையோ அறுத்தார்கள், அதை அவர்களிடம் கொண்டு வந்தார்கள், அவர்களும் அதைச் சாப்பிட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், "உங்களுக்குப் பணியாள் இருக்கிறாரா?" என்று கேட்டார்கள். "இல்லை" என்று பதில் வந்தபோது, அவர்கள், "எங்களிடம் ஒரு போர்க்கைதி வந்தால், எங்களிடம் வாருங்கள்!" என்று கூறினார்கள். பிறகு, அவர்களிடம் மூன்றாவது ஒருவர் இல்லாமல் இரண்டு கைதிகள் கொண்டு வரப்பட்டனர். அப்போது அபுல் ஹைதம் (ரழி) அவர்கள் அவர்களிடம் வந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், "இவ்விருவரில் ஒருவரைத் தேர்ந்தெடுங்கள்" என்று கூறினார்கள். அதற்கு அவர், "அல்லாஹ்வின் தூதரே, எனக்காக நீங்களே தேர்ந்தெடுங்கள்!" என்று கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "யாரிடம் கருத்து கேட்கப்படுகிறதோ, அவர் நம்பகத்தன்மைக்கு உரியவர். இவரை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள், ஏனெனில், இவர் தொழுவதை நான் பார்த்திருக்கிறேன், இவரிடம் நன்மையை எதிர்பார்க்கிறேன்!" பிறகு அபுல் ஹைதம் (ரழி) அவர்கள் தனது மனைவியிடம் சென்று, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதைச் சொன்னார்கள். அதற்கு அவருடைய மனைவி கூறினார்கள்: "நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரைப் பற்றிக் கூறியதின் உண்மையை நீங்கள் அடைய முடியாது, அவரை விடுதலை செய்வதன் மூலமே தவிர!" அவர் கூறினார்கள்: "அப்படியானால், அவர் விடுதலை செய்யப்பட்டவர்!" நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ் எந்த ஒரு நபியையும் (அலை), அல்லது கலீஃபாவையும், அவருக்கு இரண்டு நெருங்கிய நண்பர்கள் இல்லாமல் அனுப்பவில்லை: ஒருவன் அவரை நன்மை செய்யவும், நியாயமாக நடக்கவும் கட்டளையிடுவான், மேலும் தீமை செய்வதிலிருந்தும், அநியாயம் செய்வதிலிருந்தும் தடுப்பான். மற்றொருவன் அவரைக் கெடுக்க எந்த முயற்சியையும் விடமாட்டான். ஒருவர் தீய தோழனிடம் எச்சரிக்கையாக இருந்தால், அவர் தீங்கிலிருந்து பாதுகாக்கப்படுவார்."

ஸஃத் இப்னு அபீ வக்காஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“சர்வவல்லமையும் மகிமையும் உடைய அல்லாஹ்வின் பாதையில் இரத்தம் சிந்திய முதல் மனிதன் நானே, மேலும் அல்லாஹ்வின் பாதையில் அம்பு எய்திய முதல் மனிதனும் நானே. நான் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின் தோழர்கள் (ரழி) படையணியில் போருக்குச் செல்வதைக் கண்டிருக்கிறேன். எங்களின் வாயோரங்களில் புண்கள் ஏற்படும் வரை மர இலைகளையும் ஒரு வகையான நெற்றுக்கனிகளையும் தவிர நாங்கள் எதையும் உண்டதில்லை. மேலும், ஆடும் ஒட்டகமும் கழிப்பதைப் போல எங்களில் ஒருவர் மலம் கழிப்பார்கள். பனூ அஸத் கிளையினர் எனக்கு மார்க்கத்தைக் கற்றுக்கொடுக்க ஆரம்பித்தார்கள். ஆகவே, நான் தோல்வியடைந்து வழிதவறி விட்டேன், என் செயல்களும் வீணாகிவிட்டன.”

காலித் இப்னு உமைர் மற்றும் ஷுவைஸ் அபூர்-ருகாத் ஆகியோர் கூறினார்கள்:

"உமர் இப்னு அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் உத்பா இப்னு கஸ்வான் (ரழி) அவர்களை அனுப்பி, கூறினார்கள்: 'நீங்களும் உங்களுடன் இருப்பவர்களும் அரேபியர்களின் தொலைதூர நாடுகளையும், அரேபியர் அல்லாதவர்களின் அருகாமையிலுள்ள நாடுகளையும் அடையும் வரை புறப்பட்டுச் செல்லுங்கள்!' எனவே அவர்கள் முன்னேறிச் சென்றார்கள். அவர்கள் அல்-மிர்பதை அடைந்தபோது, இந்த மென்மையான கல் போன்ற களிமண்ணைக் கண்டார்கள். எனவே அவர்கள், 'இது என்ன?' என்று கேட்டார்கள். அவர்களிடம், 'இது பஸ்ரா' என்று கூறப்பட்டது. எனவே அவர்கள் அந்த சிறிய பாலத்தின் அருகே வரும் வரை பயணம் செய்தார்கள். அவர்கள், 'இதுவே நமக்கு நியமிக்கப்பட்ட இடம்' என்று கூறி, அங்கு இறங்கி, நடந்ததை முதலிலிருந்து இறுதிவரை விவரித்தார்கள். உத்பா இப்னு கஸ்வான் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் இருந்த ஏழு பேரில் ஏழாவது நபராக நான் இருந்தேன். எங்கள் வாயின் ஓரங்களில் புண்கள் வரும் வரை மர இலைகளைத் தவிர வேறு எதையும் நாங்கள் உண்ணவில்லை. அப்போது நான் ஒரு ஆடையை எடுத்து எனக்கும் சஅத் (ரழி) அவர்களுக்கும் இடையில் பங்கிட்டுக் கொண்டேன். ஏனெனில், அந்த ஏழு பேரில் நகரத்தின் ஆளுநராக ஆகாதவர் எவருமில்லை. எங்களுக்குப் பிறகு நீங்கள் ஆளுநர்களைச் சோதிப்பீர்கள்.'"

அனஸ் (ரழி) கூறினார்கள்:

"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) கூறினார்கள்: “அல்லாஹ்வுக்காக, வேறு யாரும் அஞ்சாத வேளையில் நான் பயமுறுத்தப்பட்டேன்; அல்லாஹ்வுக்காக, வேறு யாரும் துன்புறுத்தப்படாத வேளையில் நான் துன்புறுத்தப்பட்டேன். முப்பது இரவு பகல்கள் என் மீது கடந்தன; அப்பொழுது எனக்கும் பிலால் (ரழி) அவர்களுக்கும், பிலால் (ரழி) அவர்களின் அக்குளுக்குக் கீழே மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த சிறிதளவு உணவைத் தவிர, உயிருள்ள பிராணி உண்ணுவதற்கு வேறு எந்த உணவும் இருக்கவில்லை.”"

அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

‘பெரும் கூட்டத்தினர் கலந்துகொண்ட விருந்தைத் தவிர, நபி (ஸல்) அவர்களின் முன்னிலையில் ரொட்டியும் இறைச்சியும் கொண்ட காலை உணவோ அல்லது மாலை உணவோ ஒருபோதும் ஒன்றாகப் பரிமாறப்படவில்லை.’

நவ்ஃபல் இப்னு இயாஸ் அல்-ஹுதலி கூறினார்:

“அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அவ்ஃப் (ரழி) அவர்கள் எங்களுடன் சேர்ந்து உண்ணும் தோழராக இருந்தார்கள், மேலும் அவர் மிகச்சிறந்த உணவுத்தோழராகவும் இருந்தார்கள்! ஒரு நாள் எங்களுடன் ஒரு பயணத்திலிருந்து திரும்பி வந்த பிறகு, நாங்கள் அவர்களுடைய வீட்டிற்குள் நுழைந்தோம். பிறகு, அவர்கள் உள்ளே சென்று பெருந்துடக்கிற்காக குளித்துவிட்டு, மீண்டும் வெளியே வந்தார்கள். நாங்கள் ரொட்டியும் இறைச்சியும் கொண்ட ஒரு பாத்திரத்தைக் கொண்டு வந்தோம். அது பரிமாறப்பட்டபோது, அப்துர் ரஹ்மான் (ரழி) அவர்கள் அழுதார்கள். அதனால் நான், ‘ஓ அபூ முஹம்மத், உங்களை அழ வைப்பது எது?’ என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இறந்துவிட்டார்கள். அவர்கள் உயிருடன் இருந்தபோது, அவர்களும் அவர்களுடைய குடும்பத்தினரும் வாற்கோதுமை ரொட்டியைக்கூட வயிறு நிரம்பச் சாப்பிட்டதில்லை. ஆனால், நமது வசதியான சூழ்நிலைகள் நமக்குச் சிறந்தவை என்று நான் நினைக்கவில்லை.”