1308. படைத் தளபதியாகவோ அல்லது சிறு படைக்குழுவின் தலைவராகவோ ஒருவரை இறைத்தூதர்(ஸல்) நியமித்தால், அவருக்கு அவரின் அகவாழ்விலும் இறையச்சத்தைக் கைக்கொள்ளும் படியும் முஸ்லிம்களுடன் நன்றாக நடந்து கொள்ளும் படியும் அறிவுரை கூறுவார்கள். பின்னர், ``அல்லாஹ்வை நிராகரிப்பவர்களுடன் அல்லாஹ்வின் பெயரால் போரிடுங்கள். அல்லாஹ்வை நிராகரிப்பவர்களை வெட்டுங்கள்; போரிடுங்கள். போர்ச் செல்வங்களை மோசடியாய் எடுத்துக் கொள்ளாதீர்கள். ஏமாற்றாதீர்கள். அங்கங்களைச் சிதைக்காதீர்கள். மேலும், குழந்தைகளைக் கொல்லாதீர்கள். மேலும் இணைவைப்பாளர்களில் உங்கள் எதிரியை நீங்கள் சந்திக்க நேர்ந்தால் மூன்று நிபந்தனைகளின் பக்கம் அவர்களை அழையுங்கள்! அவர்கள் அவற்றில் ஏதாவது ஒன்றை ஏற்றுக் கொண்டால் நீங்கள் (அவர்களைத் தாக்காமல்) விட்டு விடுங்கள்.
a. அவர்களை இஸ்லாமின்பால் அழையுங்கள் அவர்கள் அதனை ஏற்றுக் கொண்டால் நீங்கள் அவர்களை (முஸ்லிம்கள் என) ஒப்புக் கொள்ளுங்கள். b. பின்னர், அவர்களை நீங்கள் முஹாஜிர்கள் வசிக்கும் பகுதிக்கு வந்து வசிக்கும் படி அழைப்புவிடுங்கள்! அவர்கள் அதனை ஏற்க மறுத்தால் கிராமப் புறத்து முஸ்லிம்களின் நிலை போன்றதுதான் அவர்களின் நிலையும். அதாவது எதுவரை அவர்கள் முஸ்லிம்களுடன் இணைந்து போருக்குச் செல்லவில்லையோ, அதுவரை அவர்களுக்கு கனீமத் மற்றும் ஃபய்வு பொருட்களில் எந்தப் பங்கும் கொடுக்கப்படாது என்று அவர்களுக்குத் தெரிவித்து விடுங்கள். அவர்கள் இதனையும் ஏற்கவில்லை என்றால், c. அவர்களிடமிருந்து ஜிஸ்யா வரியைப் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள். அவர்கள் இதனை ஏற்க மறுத்தால் அவர்களுக்கு எதிராக அல்லாஹ்வின் உதவியைக் கோரியவர்களாக நீங்கள் அவர்களுடன் போரிடுங்கள். கோட்டைவாசிகளை நீங்கள் சூழ்ந்து முற்றுகையிட்டு, அவர்கள் தங்களை அல்லாஹ்வின் பொறுப்பிலும் நபியின் பெறுப்பிலும் விட்டுவிடாமல் உங்களின் பொறுப்பில் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்! ஏனெனில், அவர்கள் உங்களிடம் உடன்படிக்கையை முறிப்பது, அல்லாஹ்விடமும் அவனுடைய தூதரிடமும் செய்த உடன்படிக்கையை முறிப்பதைவிட எளிதானதாகும்.
அவர்கள், அல்லாஹ்வின் சட்டப்படி தங்களை விடுவிக்கும்படி உங்களிடம் வேண்டினால், அவர்களை அல்லாஹ்வின் சட்டப்படி விடுவிக்காமல் உங்களின் பொறுப்பில் விடுவியுங்கள்! ஏனெனில், நீங்கள் அல்லாஹ்வின் சட்டத்தை அவர்களிடம் சரியாகச் செயல்படுத்தினீர்களா இல்லையா என்பதை நீங்கள் அறியமாட்டீர்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என புரைதா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்

1310. நபி(ஸல்) அவர்களுடன் பல போர்களில் நான் கலந்து கொண்டேன். அவர்கள் முற்பகல் நேரத்தில் போர்புரியவில்லை என்றால், சூரியன் உச்சிசாய்ந்து காற்றுவீசி இறைவனின் உதவி இறங்கும் வரை காத்திருப்பார்கள் என நுஃமான் இப்னு முகர்ரின்(ரலி) கூறினார் என மஅகில் அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் திர்மிதீ
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இதன் மூலம் புகாரீயில் உள்ளது.

1312. பத்ருப் போரின்போது தம்மைப் பின்தொடர்ந்து வந்த ஒருவரிடம்,
``நீ திரும்பிச் சென்றுவிடு! இணைவைப்பாளனிடம் நான் ஒருபோதும் உதவி பெறமாட்டேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்

1314. ``இணைவைப்பாளர்களில் (போரிடும் வலிமை கொண்ட) பெரியவர்களைக் கொன்றுவிடுங்கள்; சிறுவர்களை விட்டுவிடுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஸமுரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்

1316. ``(கான்ஸ்டான்டி நோபிளில் நடந்த) ஒரு போரின்போது ரோமப் படைக்குள் புகுந்து அவர்களின் மீது தாக்குதல் நடத்தியவர்களைக் கண்டு, (``உங்கள் கைகளை அழிவில் ஆழ்த்திக் கொள்ளாதீர்கள்'' என்னும் இறைவசனத்தை ஆதாரமாகக் காட்டி, `இவர் தன்னைத் தானே அழித்துக் கொள்கிறாரே' என்று கண்டனம் தெரிவித்தவர்களுக்கு மறுப்புக் கூறும் விதத்தில், ``அன்ஸாரிகளே! இந்த வசனம் நம் விஷயத்தில்தான் இறக்கப்பட்டுள்ளது. (நீங்கள் நினைப்பது போல் இறைவழியில் உயிரை அர்ப்பணித்துப் போராடுவதைக் கண்டிப்பதற்காக அல்ல)'' என அபூ அய்யூப் அல் அன்ஸாரி(ரலி) கூறினார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் திர்மிதீ
இமாம் திர்மிதீ, இமாம் இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.
குறிப்பு: சத்திய மார்க்கம் மேலோங்கி, அதற்கு உதவுபவர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்தபோது, நாம் நம்முடைய சொத்துகளை முறையாகப் பராமரித்து நிர்வகித்து வந்திருந்தால் அவற்றை இழந்திருக்க மாட்டோம். ஆர்வ மிகுதியால் அறப்போர்களில் ஈடுபட்டு அவற்றை இழந்துவிட்டோம் என அன்ஸாரிகளான நாம் பேசிக் கொண்டதைக் கண்டித்தே இறைவன் இவ்வசனத்தை அருளினான் என அபூ அய்யூப்(ரலி) கூறினார்கள் என மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.

1318. கனீமத் பொருள்களில் மோசடி செய்யாதீர்கள்! ஏனெனில், மோசடி, இம்மையிலும் மறுமையிலும் மோசடி செய்தவரை வாட்டும் நெருப்பாகவும் இழிவு தரக்கூடியதாகவும் உள்ளது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உபாதா இப்னு ஸாமித்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், நஸயீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்

1320. அபூ ஜஹல் கொல்லப்பட்ட சம்பவம் குறித்து அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அவ்ஃப்(ரலி) கூறுகையில், ``அவர்கள் இருவரும் விரைவாக வாளைச் சுழற்றி(வெட்டி)னார்கள். அவன் இறந்துவிட்டான். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் வந்து செய்தியைக் கூறினார்கள்.
``உங்கள் இருவரில் அவனை யார் வெட்டியது? நீங்கள் வாளைத் துடைத்து (சுத்தப்படுத்தி) விட்டீர்களா?'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) வினவினார்கள்.
``இல்லை'' என அவர்கள் கூறினார்கள். உடனே இறைத்தூதர்(ஸல்) அந்த வாளைக் கூர்ந்து பார்த்துவிட்டு, ``நீங்கள் இருவருமே அவனைக் கொன்றிருக்கிறீர்கள்'' என்று (ஆறுதலாகச்) கூறினார்கள்.
பிறகு அவனுடைய பொருட்களை (அபூ ஜஹ்லைக் கொல்லத் துணை புரிந்த மூன்றாமவர்) முஆத் இப்னு அம்ர் இப்னி ஜமூஹ்(ரலி) எடுத்துக் கொள்ளட்டும் என்று தீர்ப்பளித்தார்கள் என அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அவ்ஃப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1322. இறைத்தூதர்(ஸல்) (மக்கா நகரை வெற்றி கொண்ட பின்) மக்காவினுள் நுழையும்போது தன் தலையில் இரும்புத் தொப்பி அணிந்திருந்தார்கள். அவர்கள் அதைக் கழற்றியபோது ஒருவர் வந்து, ``இப்னு கதல் என்பவன் கஅபாவின் திரையைப் பிடித்துத் தொங்கிக் கொண்டிருக்கிறான்'' எனக் கூறினார்.
``அவனைக் கொன்றுவிடுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அனஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1324. இரண்டு முஸ்லிம் ஆண்களை (எதிரிகள்) விடுதலை செய்வதற்காக இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒரு முஷ்ரிக்கை (இணைவைப்பாளரை) விடுதலை செய்தார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுசைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: திர்மிதீ
இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். இதன் மூலம் முஸ்லிமில் உள்ளது.

1326. இறைத்தூதர்(ஸல்) பத்ருப் போர்க் கைதிகளைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகையில் ``முத்யிம் இப்னு அதீ உயிருடன் இருந்திருப்பின் இந்த நாற்றம் பிடித்த கைதிகளுக்காக என்னிடம் பேசியிருப்பார். நான் அவருக்காக இவர்களை விடுவித்திருப்பேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஜுபைர் இப்னு முத்யிம்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
குறிப்பு: நபி (ஸல்) தம் பெரிய தந்தை அபூதாலிப் மற்றும் துணைவியார் கதீஜா(ரலி) ஆகியோரின் மரணத்திற்குப் பின்பு தாயிஃப் நகரத்திற்குச் சென்று, இஸ்லாமிய அழைப்பை அந்நகர மக்களின் முன்பு எடுத்துரைத்தார்கள். அவர்கள் அதை ஏற்க மறுத்தார்கள். பின்னர் அங்கிருந்து மக்கா நகருக்கு நபி(ஸல்) திரும்பி வந்தார்கள். குறைஷிகள் நபி(ஸல்) அவர்களை நகருக்குள் நுழையவிடவில்லை. அப்போது, இந்த ஹதீஸில் குறிப்பிட்டுள்ள முத்யிம் இப்னு அதீயின் அபயம் பெற்றுத்தான் நபி(ஸல்) மக்காவினுள் நுழைந்தார்கள். எனவேதான், ``முத்யிம் இப்போது உயிரோடு இருந்து சிபாரிசு செய்திருந்தால், அவர் அன்று செய்த உதவிக்கு கைமாறாக இவர்களை விடுதலை செய்திருப்பேன்'' என நபி(ஸல்) கூறினார்கள்.