331. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِذَا سَجَدَ أَحَدُكُمْ فَلَا يَبْرُكْ كَمَا يَبْرُكُ الْبَعِيرُ، وَلْيَضَعْ يَدَيْهِ قَبْلَ رُكْبَتَيْهِ} أَخْرَجَهُ الثَّلَاثَةُ.وَهُوَ أَقْوَى مِنْ حَدِيثِ وَائِلٍ:
331. ``நீங்கள் ஸஜ்தாச் செய்யும்போது ஒட்டகம் அமர்வது போல் அமர வேண்டாம் உங்கள் முழங்கால்களை (தரையில்) வைப்பதற்கு முன்பாக உங்கள் கைகளை (தரையில்) வைப்பதற்கு முன்பாக உங்கள் கைகளை வையுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் திர்மிதீ
இந்த ஹதீஸ் (பின்வரும்) வாயில் இப்னு ஹுஜ்ர் அவர்கள் அறிவித்திருக்கும் ஹதீஸை விட வலுவானது.
332. {رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا سَجَدَ وَضَعَ رُكْبَتَيْهِ قَبْلَ يَدَيْهِ} أَخْرَجَهُ الْأَرْبَعَةُ.فَإِنْ لِلْأَوَّلِ شَاهِدًا مِنْ حَدِيثِ اِبْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ صَحَّحَهُ اِبْنُ خُزَيْمَةَ، وَذَكَرَهُ الْبُخَارِيُّ مُعَلَّقًا مَوْقُوفًا.
332. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஸஜ்தாச் செய்யும்போது (தரையில்) கைகளை வைப்பதற்கு முன்னதாக தம் இரண்டு முட்டுக் கால்களையும் வைத்ததை நான் பார்த்தேன் என வாயில் இப்னு ஹுஜ்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இப்னு உமர்(ரலி) அவர்களின் ஒரு ஹதீஸ், இங்கு இடம் பெற்றுள்ள முதல் ஹதீஸிற்கு சான்றாக உள்ளது. இதனை இப்னு குஸைமா(ரஹ்) ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இமாம் புகாரீ(ரஹ்) இதனை தம் பாடத் தலைப்பில் முஅல்லக், `மவ்கூஃப்' எனும் தரத்திலும் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
333. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا {أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا قَعَدَ لِلتَّشَهُّدِ وَضَعَ يَدَهُ الْيُسْرَى عَلَى رُكْبَتِهِ الْيُسْرَى، وَالْيُمْنَى عَلَى الْيُمْنَى، وَعَقَدَ ثَلَاثَةً وَخَمْسِينَ، وَأَشَارَ بِإِصْبَعِهِ السَّبَّابَةِ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.وَفِي رِوَايَةٍ لَهُ: {وَقَبَضَ أَصَابِعَهُ كُلَّهَا، وَأَشَارَ بِالَّتِي تَلِي الْإِبْهَامَ}
333. இறைத்தூதர்(ஸல்) தஷஹ்ஹுதில் (பெரும் இருப்பில்) அமர்ந்தால் தம் வலக் கையை வலது முழங் காலின் மீதும், இடக் கையை இடது முழங்காலின் மீதும் வைத்து அதனை ஐம்பத்தி மூன்று (அரபு எண்) போல் ஆக்கி தம் சுட்டு விரலால் சமிக்ஞை செய்வார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், எல்லா விரல்களையும் மடக்கிப் பிடித்துக் கொண்டு, கட்டை விரலை அடுத்த (சுட்டு) விரலால் சமிக்ஞை செய்தார்கள் எனப் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
334. وَعَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: {اِلْتَفَتَ إِلَيْنَا رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: " إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ فَلْيَقُلْ: اَلتَّحِيَّاتُ لِلَّهِ، وَالصَّلَوَاتُ، وَالطَّيِّبَاتُ، اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةَ اللهُ وَبَرَكَاتُهُ، اَلسَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهُ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، ثُمَّ لِيَتَخَيَّرْ مِنَ الدُّعَاءِ أَعْجَبُهُ إِلَيْهِ، فَيَدْعُو} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَاللَّفْظُ لِلْبُخَارِيِّ.وَلِلنَّسَائِيِّ: {كُنَّا نَقُولُ قَبْلِ أَنْ يُفْرَضَ عَلَيْنَا التَّشَهُّدُ}.وَلِأَحْمَدَ: {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَّمَهُ التَّشَهُّد، وَأَمَرَهُ أَنْ يُعَلِّمَهُ النَّاسَ}.
334. இறைத்தூதர்(ஸல்) எங்களை நோக்கி, ``உங்களில் ஒருவர் தொழும்போது, ``(அத்தஹிய்யாத்து....) எல்லாவிதமான காணிக்கைகளும், தொழுகைகளும், ஏனைய நல்லறங்களும் அல்லாஹ்விற்கே உரித்தானவை. நபியே! உம் மீது சாந்தியும் இறைவனின் கருணையும், அபிவிருத்தியும் உண்டாகட்டும்! இன்னும் எங்கள் மீதும் இறைவனின் ஏனைய நல்லடியார்கள் மீதும் சாந்தி உண்டாகட்டும்! `நிச்சயமாக அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை' அவன் தனித்தவன். அவனுக்கு இணையுமில்லை, துணையுமில்லை' என நான் சாட்சி அளிக்கிறேன். இன்னும் முஹம்மத்(ஸல்), அவனுடைய நல்லடியர் மற்றும் தூதர் என்றும்' என நான் சாட்சி அளிக்கிறேன் என ஓதி, பின்னர், அவர் துஆக்களில் தான் விரும்பியதைத் தேர்ந்தெடுத்துப் பிரார்த்திக்கட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
தொழுகையில் அத்திஹிய்யாத்து ஓதுவது சட்டமாய் ஆக்கப்படுவதற்கு முன்னர் நாங்கள் தொழுகையில் அத்தஹிய்யாத்து ஓதும் இடத்தில் அல்லாஹ்வின் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும், ஜிப்ரீல் மீகாயீல் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும் என ஓதிக் கொண்டிருந்தோம் அப்போது, இறைத்தூதர்(ஸல்) இவ்வாறு சொல்லாதீர்கள்! மாறாக, அத்தஹிய்யாத்தை இவ்வாறு (இந்த ஹதீஸில் வருவதுபோல) கூறுங்கள் என்று கூறினார் என நஸயீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.
அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ் வூத்(ரலி) அவர்களுக்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) தஷஹ்ஹுதைக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள். இன்னும், அதை மக்களுக்குக் கற்றுத் தருமாறு கட்டளையிட்டார்கள் என அஹ்மதில் உள்ளது.
335. وَلِمُسْلِمٍ: عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ يُعَلِّمُنَا التَّشَهُّدَ: " اَلتَّحِيَّاتُ الْمُبَارَكَاتُ اَلصَّلَوَاتُ لِلَّهِ...} إِلَى آخِرِهِ.
335. முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், இறைத்தூதர்(ஸல்) எங்களுக்கு ``அத்தஹிய்யாத்துல் முபாரகாத்துஸ் ஸலவாத்துத் தைய்யிபாத்து லில்லாஹி அஸ்ஸலாமு அலைக்க அய்யுஹன்னபிய்யு வரஹ்மத்துல்லாஹி வபரகாத்துஹு அஸ்ஸலாமு அலைனா வஅலா இபாதில்லாஹி! ஸாலிஹீன் அஷ்ஹது அன்லா இலாஹ இல்லல்லாஹு வஅஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதர் ரஸுலுல்லாஹ்'' எனும் தஷஹ்ஹுதைக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) வாயிலாக இடம் பெற்றுள்ளது.
குறிப்பு: வாய்மொழி வணக்கங்களும், உடல்மொழி வணக்கங்களும், பொருள் வழி வணக்கங்களும் அல்லாஹ்வுக்கே உரித்தானவை. நபியே! தங்களின் மீது இறைவனின் சாந்தியும், சமாதானமும், அபிவிருத்தியும் உண்டாகட்டும். இன்னும், எங்கள் மீதும் இறைநல்லடியார்களின் மீதும் இறைவனின் சாந்தி உண்டாகட்டும். நிச்சயமாக அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை என நான் சாட்சி அளிக்கிறேன். இன்னும் முஹம்மத்(ஸல்) அல்லாஹ்வின் தூதர் என்றும் நான் சாட்சி அளிக்கிறேன்.
336. وَعَنْ فَضَالَةَ بْنِ عُبَيْدٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {سَمِعَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رِجْلاً يَدْعُو فِي صَلَاتِهِ، لَمْ يَحْمَدِ اللهَ، وَلَمْ يُصَلِّ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: " عَجِلَ هَذَا " ثُمَّ دَعَاهُ، فَقَالَ: " إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِتَحْمِيدِ.رَبِّهِ وَالثَّنَاءِ عَلَيْهِ، ثُمَّ يُصَلِّي عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ثُمَّ يَدْعُو بِمَا شَاءَ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَالثَّلَاثَةُ، وَصَحَّحَهُ التِّرْمِذِيُّ، وَابْنُ حِبَّانَ، وَالْحَاكِمُ.
336. அல்லாஹ்வைப் புகழாமலும், இறைத்தூதர்(ஸல்) மீது ஸலவாத் கூறாமலும் ஒருவர் தம் தொழுகையில் துஆ செய்ததை இறைத்தூதர்(ஸல்) செவியுற்று, ``இவர் அவசரப்பட்டு விட்டார்'' எனக் கூறினார்கள். பின்னர் அவரை அழைத்து, ``உங்களில் ஒருவர் தொழுதால் அவர் (அத்தஹிய்யாத்து) தம் இரட்சகனைப் புகழ்ந்தும், போற்றியும் ஆரம்பிக்கட்டும். பின்னர், இறைத்தூதர்(ஸல்) மீது ஸலவாத் கூறட்டும். அதற்குப் பின்னர், அவர் தாம் விரும்பியவற்றை வேண்டட்டும்'' என்று அவர்கள் கூறினார்கள் என ஃபளாலா இப்னு உபைத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் திர்மிதீ
இமாம் திர்மிதீ, இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளனர்.
337. وَعَنْ أَبِي مَسْعُودٍ اَلْأَنْصَارِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {قَالَ بَشِيرُ بْنُ سَعْدٍ: يَا رَسُولَ اللهِ! أَمَرَنَا اللهُ أَنْ نُصَلِّيَ عَلَيْكَ، فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ؟ فَسَكَتَ، ثُمَّ قَالَ: " قُولُوا: اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. وَالسَّلَامُ كَمَا عَلَّمْتُكُمْ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.وَزَادَ اِبْنُ خُزَيْمَةَ فِيهِ: {فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ، إِذَا نَحْنُ صَلَّيْنَا عَلَيْكَ فِي صَلَاتِنَا}.
337. ``இறைத்தூதர் அவர்களே! தங்கள் மீது ஸலவாத் கூறுமாறு இறைவன் கட்டளையிட்டுள்ளானே, தங்கள் மீது நாங்கள் எவ்வாறு ஸலவாத் கூறுவது?'' என பஷீர் இப்னு ஸஅத்(ரலி) வினவினார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) (சிறிது) அமைதியாக இருந்துவிட்டு ``எங்கள் இரட்சகனே! இப்ராஹீம்(அலை) மற்றும் அவர்களின் மீதும் அருள் புரிந்தது போன்று முஹம்மத்(ஸல்) அவர்கள் மீதும் அவர்களின் குடும்பத்தார் மீதும் அருள் புரிவாயாக! இன்னும் அகிலத்தார் அனைவரிலும் நீ இப்ராஹீம்(அலை) மீதும் அருள்வளத்தைப் பொழிந்தது போன்று முஹம்மத்(ஸல்) மீதும் அருள்வளத்தைப் பொழிவாயாக! நிச்சயமாக நீ புகழப்பட்டவனாகவும், கண்ணியம் மிக்கவனாகவும் இருக்கிறாய்!'' எனக் கூறிக்கொள்ளுங்கள். இன்னும் ``உங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுக்கப்பட்டது போன்று ஸலாம் கூறிக் கொள்ளுங்கள்'' என்று பதிலளித்தார்கள் என அபூ மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
``நாங்கள் எங்கள் தொழுகையில் தங்கள் மீது ஸலாவத் கூறினால் எவ்வாறு கூறுவது?'' என்று வினவினார் என இப்னு குஸைமாவில் அதிகமாக உள்ளது
338. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِذَا تَشَهَّدَ أَحَدُكُمْ فَلْيَسْتَعِذْ بِاللهُ مِنْ أَرْبَعٍ، يَقُولُ: اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ، وَمِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: {إِذَا فَرَغَ أَحَدُكُمْ مِنَ التَّشَهُّدِ الْأَخِيرِ}
338. உங்களில் ஒருவர் இறுதித் தஷ்ஹ்ஹுதில் அமர்ந்தால் நான்கு விஷயங்களிலிருந்து அல்லாஹ்விடம் பாதுகாப்புத் தேடிக் கொள்ளட்டும். ``எங்கள் இரட்சகனே! நரக வேதனையிலிருந்தும், மண்ணறையின் வேதனையிலிருந்தும், வாழ்வு மற்றும் மரணம் ஆகியவற்றின் சோதனையிலிருந்தும், தஜ்ஜாலின் குழப்பத்திலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன் எனக் கூறட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், `உங்களில் ஒருவர் இறுதித் தஷஹ்ஹுதை முடித்துக் கொண்டால்' (இவ்வாறு ஓதட்டும்) என்ற வாசகம் உள்ளது.
339. وَعَنْ أَبِي بَكْرٍ اَلصِّدِّيقِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّهُ قَالَ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلِّمْنِي دُعَاءً أَدْعُو بِهِ فِي صَلَاتِيْ. قَالَ قُلْ: "اَللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي، إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
339. ``நான் என் தொழுகையில் ஓதிக் கொள்வதற்காக எனக்கு ஒரு துஆவைக் கற்றுக் கொடுங்கள்'' என நபி(ஸல்) அவர்களிடம் நான் கேட்டதற்கு ``எங்கள் இரட்சகனே! எனக்கு நானே நிறைய அநியாயம் செய்து கொண்டேன்! பாவங்களை மன்னிக்கக் கூடியவன் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை! எனவே, உன் தரப்பிலிருந்து என் பாவங்களை மன்னிப்பாயாக! எனக்குக் கருணை புரிவாயாக! நீயே மன்னிக்கக் கூடியவன்; மற்றும் கிருபையாளன், என்று கூறிக்கொள்'' என்று அவர்கள் கூறினார்கள் என அபூ பக்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
340. وَعَنْ وَائِلِ بْنِ حُجْرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَكَانَ يُسَلِّمُ عَنْ يَمِينِهِ: "اَلسَّلَام عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهُ وَبَرَكَاتُهُ" وَعَنْ شِمَالِهِ: "اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهُ وَبَرَكَاتُهُ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ بِإسْنَادٍ صَحِيحٍ.
340. நான் நபி(ஸல்) அவர்களுடன் தொழுதிருக்கிறேன். அப்போது, அவர்கள் தம் வலப்பக்கம் `அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹி வபரகாத்துஹு' என்றும், தம் இடப் பக்கம் `அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹி வபரகாத்துஹு என்றும் ஸலாம் கொடுப்பார்கள் என வாயில் இப்னு ஹுஜ்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இதன் அறிவிப்புத் தொடர் ஆதாரப்பூர்வமானது என இமாம் அபூ தாவூத்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளார்..
341. وَعَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {كَانَ يَقُولُ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةِ مَكْتُوبَةٍ: "لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ اَلْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اَللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
341. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒவ்வொரு ஃபர்ளுத் தொழுகைக்குப் பின்பும் ``அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை! அவன் தனித்தவன்! அவனுக்கு இணை, துணை எதுவுமில்லை! அரசாட்சி அனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! இன்னும் புகழனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! மேலும் அவன் அனைத்துப் பொருட்கள் மீதும் சக்தி வாய்ந்தவன்! எங்கள் இரட்சகனே! நீ கொடுப்பதைத் தடுப்பவர் யாரும் இல்லை! நீ தடுப்பதைக் கொடுப்பவர் யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் எந்தப் பலனும் அளிக்க மாட்டார் மதிப்பு உன்னிடமே உள்ளது'' என்று ஓதுவார்கள் என முகீரா இப்னு ஷுஅபா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
342. وَعَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَتَعَوَّذُ بِهِنَّ دُبُرَ اَلصَّلَاةِ: "اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ"} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
342. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒவ்வொரு ஃபர்ளு தொழுகைக்குப் பின்பு, பின்வரும் சொற்களால் பாதுகாவல் தேடுவார்கள் ``இரட்சகனே! உலோபித்தனத்திலிருந்தும், கோழைத்தனத்திலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். தள்ளாத வயது வரை வாழ்வதிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். இவ்வுலகத்தின் குழப்பங்களிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். இன்னும் மண்ணறையின் வேதனையிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன்'' (என்று கூறுவார்கள்) என ஸஅத் இப்னு அபீ வக்காஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
343. وَعَنْ ثَوْبَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا اِنْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ اِسْتَغْفَرَ اللهُ ثَلَاثًا، وَقَالَ: "اَللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَمِنْكَ السَّلَامُ. تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ"} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
343. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுகையை முடித்துவிட்டால் மும்முறை `அஸ்தக் ஃபிருல்லாஹ்' எனக் கூறிவிட்டு, அல்லாஹும்ம அன்தஸ். ஸலாம் வமின்கஸ் ஸலலாம், வதபாரக்கத்த யாதல் ஜலாலி வல் இக்ராம்'' என்றும் கூறுவார்கள் என ஸவ்பான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: இரட்சகனே! நீ எல்லாக் குறைகளிலிருந்தும் பாதுகாப்பானவன். உன்னிடமிருந்தே பாதுகாப்பு கிடைக்கிறது. மதிப்பும், மகத்துவமும் மிக்கவனே! நீ உயர்வு மிக்கவன்!
344. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {مَنْ سَبَّحَ اللهُ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، وَحَمِدَ اللهُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، وَكَبَّرَ اللهُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، فَتِلْكَ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ، وَقَالَ تَمَامَ اَلْمِائَةِ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، غُفِرَتْ لَهُ خَطَايَاهُ، وَإِنْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.[وَفِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: أَنَّ التَّكْبِيرَ أَرْبَعٌ وَثَلَاثُونَ .
344. ``கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்குப் பின்பும் 33 முறை ஸுப்ஹானல்லாஹ், மேலும் 33 முறை அல்ஹம்துலில்லாஹ், மேலும் 33 முறை அல்லாஹு அக்பர். இவை மொத்தம் 99 ஆகிறது. இவற்றைக் கூறிக் கொண்டு நூறாக முழுiமுப்படுத்துவதற்காக, லா இலாஹ இல்லல்லாஹு, வஹ்தஹு, லா ஷரீக்க லஹு, லஹுல் முல்க்கு, வலஹுல் ஹம்து, வஹுவ அலா குல்லி ஷய்யின் கதீர்'' எனக் கூறுபவரின் பாவங்கள் கடல் நுரை அளவு இருப்பினும், அவை மன்னிக்கப்படுகின்றன'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை. அவன் தனித்தவன். அவனுக்கு இணை துணை இல்லை. அரசாட்சி அனைத்தும் அவனுக்கே உரியன. புகழனைத்தும் அவனுக்கே உரியன. அவன் ஒவ்வொரு பொருள் மீதும ஆற்றல் மிக்கவன்.
மற்றோர் அறிவிப்பில் ``அல்லாஹு அக்பர்' என்பது 34 முறை'' என உள்ளது.
345. وَعَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَهُ: " أُوصِيكَ يَا مُعَاذُ: لَا تَدَعَنَّ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ أَنْ تَقُولُ: اَللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيُّ بِسَنَدٍ قَوِيٍّ.
345. ``முஆதே! கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கும் பின்பும் நீ, `அல்லாஹும்ம அஅன்னி அலா திக்ரிக்கி, வ ஷுக்ரிக்க, வ ஹுஸ் னி இபாதிக்க' என்பதைக் கூறாமல் இருக்க வேண்டாம் என உனக்கு நான் அறிவுறுத்துகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) தன்னிடம் கூறினார்கள் என முஆத் இப்னு ஜபல்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
மேற்கண்ட அனைவரும் இதனை வலுவான அறிவிப்பாளர் தொடரில் அறிவித்துள்ளனர்.
குறிப்பு: என் இரட்சகனே! உன்னை நினைவு கூருவதற்கும், உனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்கும், உன்னை அழகிய முறையில் வணங்குவதற்கும், எனக்கு உதவுவாயாக!
346. وَعَنْ أَبِي أُمَامَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {مَنْ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ مَكْتُوبَةٍ لَمْ يَمْنَعْهُ مِنْ دُخُولِ الْجَنَّةِ إِلَّا الْمَوْتُ} رَوَاهُ النَّسَائِيُّ، وَصَحَّحَهُ اِبْنُ حِبَّانَ.وَزَادَ فِيهِ الطَّبَرَانِيُّ: {وَقُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ}
346. ``கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கு பின்பும், `ஆயத்துல் குர்ஸி'' ஓதுபவர் சுவர்க்கம் செல்வதை மரணத்தைத் தவிர வேறு எதுவும் தடுக்காது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ உமாமா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: நஸயீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். ``இன்னும் `குல்ஹு வல்லாஹு அஹத் (ஓதுபவருக்கு) என்பதும் தப்ரானீயில் அதிகப்படியாக உள்ளது.
குறிப்பு: ஆயத்துல் குர்ஸி என்பது அல்லாஹ்வின் தன்மைகள் மற்றும் வல்லமைகளை விளக்கும் திருக்குர்ஆனின் 2:255 வசனமாகும்.
347. وَعَنْ مَالِكِ بْنِ الْحُوَيْرِثِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
347. ``என்னை எவ்வாறு தொழக் கண்டீர்களோ அவ்வாறே தொழுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என மாலிக் இப்ன ஹுவைரிஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ,
348. وَعَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- قَالَ: {قَالَ لِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ " صَلِّ قَائِمًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَقَاعِدًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَعَلَى جَنْبٍ} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
348. ``நின்று தொழுங்கள்! உங்களால் இயலவில்லை எனில், உட்கார்ந்து தொழுங்கள்! அதுவும் உங்களால் இயலவில்லை எனில் ஒரு பக்கமாக ஒருக்களித்து (படுத்து) தொழுங்கள்! அதுவும் இயலவில்லை எனில் சமிக்ஞை மூலமாவது தொழுங்கள்!'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுசைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
349. وَعَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِمَرِيضٍ - صَلَّى عَلَى وِسَادَةٍ، فَرَمَى بِهَا - وَقَالَ: " صَلِّ عَلَى الْأَرْضِ إِنِ اسْتَطَعْتَ، وَإِلَّا فَأَوْمِئْ إِيمَاءً، وَاجْعَلْ سُجُودَكَ أَخْفَضَ مِنْ رُكُوعِكَ} رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ بِسَنَدٍ قَوِيٍّ وَلَكِنْ صَحَّحَ أَبُو حَاتِمٍ وَقْفَهُ.بَابُ سُجُودِ السَّهْوِ وَغَيْرِهِ
349. தலையணை ஒன்றின் மீது தொழுத ஒரு நோயாளியிடம், அந்தத் தலையணையைத் தூக்கி எறிந்த நபி(ஸல்), அவரை நோக்கி, ``உன்னால் முடிந்தால் தரை மீது தொழுது கொள். முடியாவிட்டால், சமிக்ஞை செய்து தொழுது கொள். (அப்போது) உன் ருகூஃவைவிட உன் சுஜூதை சற்று தாழ்த்தித் தொழுதுகொள்'' என்று கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் பைஹகீ(ரஹ்) பலமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் இதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். எனினும், இமாம் இமாம் அபூ ஹாதம்(ரஹ்) இது `மவ்கூஃப்' என்பதே சரியானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார், அதாவது. இந்த ஹதீஸ் நபித்தோழர் ஜாபிர்(ரலி) அவர்களின் சொல் என்பதே சரியானது எனக் கூறியுள்ளார்.
350. عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ بُحَيْنَةَ -رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ- {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى بِهِمُ الظُّهْرَ، فَقَامَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ الْأُولَيَيْنِ، وَلَمْ يَجْلِسْ، فَقَامَ النَّاسُ مَعَهُ، حَتَّى إِذَا قَضَى الصَّلَاةَ، وَانْتَظَرَ النَّاسُ تَسْلِيمَهُ، كَبَّرَ وَهُوَ جَالِسٌ. وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، قَبْلَ أَنْ يُسَلِّمَ، ثُمَّ سَلَّمَ} أَخْرَجَهُ السَّبْعَةُ، وَهَذَا لَفْظُ الْبُخَارِيِّ.وَفِي رِوَايَةٍ لمُسْلِمٍ: {يُكَبِّرُ فِي كُلِّ سَجْدَةٍ وَهُوَ جَالِسٌ وَسَجَدَ النَّاسُ مَعَهُ، مَكَانَ مَا نَسِىَ مِنَ الْجُلُوسِ}
350. இறைத்தூதர்(ஸல்) மக்களுக்கு லுஹர் தொழ வைத்தார்கள். முதல் இரண்டு ரக்அத்துகளிலும் நிலையில் நின்றார்கள். இரண்டாவது ரக்அத்தின் முடிவில் உட்காரவில்லை; மக்களும் அவர்களுடன் நிலையில் நின்றார்கள். அவர்கள் (நான்காவது ரக்அத்தையும்) தொழுது முடித்தபோது, மக்கள் அவர்கள் ஸலாம் கொடுப்பார்கள் என எதிர்பார்த்திருக்க, அவர்கள் அமர்ந்த படியே தக்பீர் கூறி, சலாம் கொடுப்பதற்கு முன்பாக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து, பின்னரே ஸலாம் கொடுத்தார்கள்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம், அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ, நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம்பெற்றுள்ளது.
``அவர்கள் முதல் (தஷஹ்ஹுத்) இருப்பில் உட்கார மறந்ததற்குப் பகரமாக, தொழுகையின் இறுதியில் ஸலாம் கொடுப்பதற்கு முன்பு, உட்கார்ந்துபடியே ஒவ்வொரு சஜ்தாவிற்கும் தக்பீர் கூறி இரண்டு ஸஜ்தாகள் செய்தார்கள். மக்களும் அவர்களுடன் ஸஜ்தா செய்தார்கள்'' மக்களும் அவர்களுடன் ஸஜ்தா என முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.