335. முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், இறைத்தூதர்(ஸல்) எங்களுக்கு ``அத்தஹிய்யாத்துல் முபாரகாத்துஸ் ஸலவாத்துத் தைய்யிபாத்து லில்லாஹி அஸ்ஸலாமு அலைக்க அய்யுஹன்னபிய்யு வரஹ்மத்துல்லாஹி வபரகாத்துஹு அஸ்ஸலாமு அலைனா வஅலா இபாதில்லாஹி! ஸாலிஹீன் அஷ்ஹது அன்லா இலாஹ இல்லல்லாஹு வஅஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதர் ரஸுலுல்லாஹ்'' எனும் தஷஹ்ஹுதைக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) வாயிலாக இடம் பெற்றுள்ளது.
குறிப்பு: வாய்மொழி வணக்கங்களும், உடல்மொழி வணக்கங்களும், பொருள் வழி வணக்கங்களும் அல்லாஹ்வுக்கே உரித்தானவை. நபியே! தங்களின் மீது இறைவனின் சாந்தியும், சமாதானமும், அபிவிருத்தியும் உண்டாகட்டும். இன்னும், எங்கள் மீதும் இறைநல்லடியார்களின் மீதும் இறைவனின் சாந்தி உண்டாகட்டும். நிச்சயமாக அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை என நான் சாட்சி அளிக்கிறேன். இன்னும் முஹம்மத்(ஸல்) அல்லாஹ்வின் தூதர் என்றும் நான் சாட்சி அளிக்கிறேன்.

337. ``இறைத்தூதர் அவர்களே! தங்கள் மீது ஸலவாத் கூறுமாறு இறைவன் கட்டளையிட்டுள்ளானே, தங்கள் மீது நாங்கள் எவ்வாறு ஸலவாத் கூறுவது?'' என பஷீர் இப்னு ஸஅத்(ரலி) வினவினார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) (சிறிது) அமைதியாக இருந்துவிட்டு ``எங்கள் இரட்சகனே! இப்ராஹீம்(அலை) மற்றும் அவர்களின் மீதும் அருள் புரிந்தது போன்று முஹம்மத்(ஸல்) அவர்கள் மீதும் அவர்களின் குடும்பத்தார் மீதும் அருள் புரிவாயாக! இன்னும் அகிலத்தார் அனைவரிலும் நீ இப்ராஹீம்(அலை) மீதும் அருள்வளத்தைப் பொழிந்தது போன்று முஹம்மத்(ஸல்) மீதும் அருள்வளத்தைப் பொழிவாயாக! நிச்சயமாக நீ புகழப்பட்டவனாகவும், கண்ணியம் மிக்கவனாகவும் இருக்கிறாய்!'' எனக் கூறிக்கொள்ளுங்கள். இன்னும் ``உங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுக்கப்பட்டது போன்று ஸலாம் கூறிக் கொள்ளுங்கள்'' என்று பதிலளித்தார்கள் என அபூ மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
``நாங்கள் எங்கள் தொழுகையில் தங்கள் மீது ஸலாவத் கூறினால் எவ்வாறு கூறுவது?'' என்று வினவினார் என இப்னு குஸைமாவில் அதிகமாக உள்ளது

339. ``நான் என் தொழுகையில் ஓதிக் கொள்வதற்காக எனக்கு ஒரு துஆவைக் கற்றுக் கொடுங்கள்'' என நபி(ஸல்) அவர்களிடம் நான் கேட்டதற்கு ``எங்கள் இரட்சகனே! எனக்கு நானே நிறைய அநியாயம் செய்து கொண்டேன்! பாவங்களை மன்னிக்கக் கூடியவன் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை! எனவே, உன் தரப்பிலிருந்து என் பாவங்களை மன்னிப்பாயாக! எனக்குக் கருணை புரிவாயாக! நீயே மன்னிக்கக் கூடியவன்; மற்றும் கிருபையாளன், என்று கூறிக்கொள்'' என்று அவர்கள் கூறினார்கள் என அபூ பக்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

341. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒவ்வொரு ஃபர்ளுத் தொழுகைக்குப் பின்பும் ``அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை! அவன் தனித்தவன்! அவனுக்கு இணை, துணை எதுவுமில்லை! அரசாட்சி அனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! இன்னும் புகழனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! மேலும் அவன் அனைத்துப் பொருட்கள் மீதும் சக்தி வாய்ந்தவன்! எங்கள் இரட்சகனே! நீ கொடுப்பதைத் தடுப்பவர் யாரும் இல்லை! நீ தடுப்பதைக் கொடுப்பவர் யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் எந்தப் பலனும் அளிக்க மாட்டார் மதிப்பு உன்னிடமே உள்ளது'' என்று ஓதுவார்கள் என முகீரா இப்னு ஷுஅபா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

343. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுகையை முடித்துவிட்டால் மும்முறை `அஸ்தக் ஃபிருல்லாஹ்' எனக் கூறிவிட்டு, அல்லாஹும்ம அன்தஸ். ஸலாம் வமின்கஸ் ஸலலாம், வதபாரக்கத்த யாதல் ஜலாலி வல் இக்ராம்'' என்றும் கூறுவார்கள் என ஸவ்பான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: இரட்சகனே! நீ எல்லாக் குறைகளிலிருந்தும் பாதுகாப்பானவன். உன்னிடமிருந்தே பாதுகாப்பு கிடைக்கிறது. மதிப்பும், மகத்துவமும் மிக்கவனே! நீ உயர்வு மிக்கவன்!

345. ``முஆதே! கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கும் பின்பும் நீ, `அல்லாஹும்ம அஅன்னி அலா திக்ரிக்கி, வ ஷுக்ரிக்க, வ ஹுஸ் னி இபாதிக்க' என்பதைக் கூறாமல் இருக்க வேண்டாம் என உனக்கு நான் அறிவுறுத்துகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) தன்னிடம் கூறினார்கள் என முஆத் இப்னு ஜபல்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
மேற்கண்ட அனைவரும் இதனை வலுவான அறிவிப்பாளர் தொடரில் அறிவித்துள்ளனர்.
குறிப்பு: என் இரட்சகனே! உன்னை நினைவு கூருவதற்கும், உனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்கும், உன்னை அழகிய முறையில் வணங்குவதற்கும், எனக்கு உதவுவாயாக!

347. ``என்னை எவ்வாறு தொழக் கண்டீர்களோ அவ்வாறே தொழுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என மாலிக் இப்ன ஹுவைரிஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ,

349. தலையணை ஒன்றின் மீது தொழுத ஒரு நோயாளியிடம், அந்தத் தலையணையைத் தூக்கி எறிந்த நபி(ஸல்), அவரை நோக்கி, ``உன்னால் முடிந்தால் தரை மீது தொழுது கொள். முடியாவிட்டால், சமிக்ஞை செய்து தொழுது கொள். (அப்போது) உன் ருகூஃவைவிட உன் சுஜூதை சற்று தாழ்த்தித் தொழுதுகொள்'' என்று கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் பைஹகீ(ரஹ்) பலமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் இதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். எனினும், இமாம் இமாம் அபூ ஹாதம்(ரஹ்) இது `மவ்கூஃப்' என்பதே சரியானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார், அதாவது. இந்த ஹதீஸ் நபித்தோழர் ஜாபிர்(ரலி) அவர்களின் சொல் என்பதே சரியானது எனக் கூறியுள்ளார்.

351. மாலைத் தொழுகைகளில் ஒரு தொழுகையை நடத்திய இறைத்தூதர்(ஸல்) இரண்டு ரக்அத்திலேயே ஸலாம் கொடுத்து (தொழுகையை முடித்து) விட்டார்கள். பின்னர், எழுந்து இறைஇல்லத்தின் முற்பகுதியில் இருந்த மரக்கட்டையின் பக்கம் சென்று அதன் மேல் தம் கையை ஊன்றி நின்றார்கள். அங்கே இருந்தவர்களில் அபூ பக்ர்(ரலி) உமர்(ரலி) இருவரும் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் அது குறித்துப் பேசப் பயந்து கொண்டு இருந்தபோது, இறைஇல்லத்திலிருந்து வேகமாக வெளியேறிய மக்கள் `தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனப் பேசிக் கொண்டார்கள்.
அப்போது, நபி(ஸல்) அவர்களால் `துல்யதைன்' (நீண்ட கைகளை உடையவர்) என அழைக்கப்படும் (அவர்களின் தோழர்) ஒருவர், ``இறைத்தூதர் அவர்களே! மறந்துவிட்டீர்களா?'' அல்லது தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனக் கேட்டார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்), ``நான் மறக்கவும் இல்லை. (தொழுகை) சுருக்கப்படவும் இல்லை'' என்றவுடன், ``இல்லை. தாங்கள் மறந்தே விட்டீர்கள்!'' என அவர் கூறினார்.
உடனே, விடுபட்ட இரண்டு ரக்அத்துகளையும் இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுது பின்னர் ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர் தக்பீர் கூறித் தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். பிறகு தலையை உயர்த்தி தக்பீர் கூறினார்கள். மீண்டும் தலையை (பூமியில்) வைத்துத் தக்பீர் கூறினார்கள். தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ, அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்து பின்னர் தலையை உயர்த்தியவாறே தக்பீர் கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், ``அஸா தொழுகை'' என உள்ளது.

353. அபூ தாவூதின் மற்றோர் அறிவிப்பில், (இரண்டு ரக்அத்துடன் ஸலாம் சொல்லிவிட்டோம் என்ற) உறுதியை, அல்லாஹ் ஏற்படுத்தியப் பின்னரே அவர்கள் ஸஜ்தா ஸஹ்வு செய்தார்கள்'' என உள்ளது.