ஆமிர் பின் சஅத் பின் அபீ வக்காஸ் தனது தந்தை (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கிறார்கள், அவர்கள் கூறினார்கள்:

"(மக்கா) வெற்றியின் ஆண்டில், மரணத்தின் விளிம்பிற்கே என்னைக் கொண்டு சென்ற ஒரு நோயால் நான் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தேன். எனவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னைப் பார்க்க வந்தார்கள், நான் கூறினேன்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! நிச்சயமாக எனக்கு ஏராளமான செல்வம் இருக்கிறது, மேலும் எனக்கு என் மகளைத் தவிர வேறு வாரிசுகள் யாரும் இல்லை, எனவே எனது செல்வம் முழுவதையும் நான் உயில் எழுதட்டுமா?' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இல்லை.' நான் கேட்டேன்: 'அப்படியானால், எனது செல்வத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கா?' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இல்லை.' நான் கேட்டேன்: 'அப்படியானால், பாதி?' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இல்லை.' நான் கேட்டேன்: 'அப்படியானால், மூன்றில் ஒரு பங்கு.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இல்லை. மூன்றில் ஒரு பங்கும் கூட அதிகம்தான். உங்கள் வாரிசுகளைத் தேவையற்றவர்களாக (வசதியுடன்) விட்டுச் செல்வது, அவர்களை வறுமையில் மக்களிடம் கையேந்தும் நிலையில் விட்டுச் செல்வதை விடச் சிறந்தது. நிச்சயமாக நீங்கள் (உங்கள் குடும்பத்திற்காக) எந்த ஒரு செலவு செய்தாலும், அதற்காக உங்களுக்கு நற்கூலி வழங்கப்படாமல் இருப்பதில்லை, உங்கள் மனைவியின் வாயில் நீங்கள் ஊட்டும் ஒரு கவளம் உணவுக்காகக் கூட (நற்கூலி உண்டு).'"

அவர் (சஅத் (ரழி) அவர்கள்) கூறினார்கள்: "நான் கேட்டேன்: 'எனது ஹிஜ்ரத்திலிருந்து நான் பின்தங்கி விடுவேனா?' அவர்கள் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்: 'எனக்குப் பிறகு நீங்கள் பின்தங்க மாட்டீர்கள், மேலும் அல்லாஹ்வின் முகத்தை நாடி நீங்கள் நற்செயல்களைச் செய்தால், அது உங்கள் தகுதியையும் உயர்வையும் அதிகரிக்கவே செய்யும். ஒருவேளை, சில மக்கள் உங்களால் பயனடையும் வரையிலும், மற்றும் சிலர் உங்களால் பாதிப்படையும் வரையிலும் நீங்கள் (உயிர்) வாழ்வீர்கள். யா அல்லாஹ்! எனது தோழர்களின் ஹிஜ்ரத்தைப் பூரணப்படுத்துவாயாக, அவர்களைத் தம் குதிகால்களின் மீது திருப்பி விடாதே. ஆனால் சஅத் பின் கவ்லா (ரழி) அவர்களின் நிலை பரிதாபத்திற்குரியது.'"

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவர் மக்காவில் இறந்ததற்காகப் பரிதாபப்பட்டார்கள்.

அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"நிச்சயமாக ஒரு ஆணும், ஒரு பெண்ணும், அறுபது ஆண்டுகளாக அல்லாஹ்வுக்குக் கீழ்ப்படிந்து செயல்களைச் செய்கிறார்கள், பின்னர் அவர்களுக்கு மரணம் நெருங்குகிறது, அப்போது அவர்கள் மரண சாசனத்தில் தீங்கு விளைவிப்பதால், அவர்களுக்கு நரகம் கட்டாயமாகிவிடுகிறது."

பிறகு அவர்கள், 'அவர் (அல்லது அவள்) செய்த மரண சாசனம் அல்லது கடனை நிறைவேற்றிய பிறகு, (யாருக்கும்) தீங்கு விளைவிக்காமல். இது அல்லாஹ்விடமிருந்து உள்ள ஒரு கட்டளையாகும்.' என்பதிலிருந்து, அவனுடைய கூற்றான 'அதுவே மகத்தான வெற்றி.' என்பது வரை ஓதினார்கள்.

இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"வஸிய்யத் செய்வதற்குரிய பொருள் ஏதேனும் தம்மிடம் இருக்க, தம்மிடம் எழுதப்பட்ட வஸிய்யத் இல்லாமல் ஒரு முஸ்லிம் இரண்டு இரவுகளைக் கழிப்பது ஆகுமானதல்ல."

தல்ஹா பின் முஸர்ரிஃப் கூறினார்கள்:

"நான் இப்னு அபீ அவ்ஃபா (ரழி) அவர்களிடம் கேட்டேன்: 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஏதேனும் வஸிய்யத் செய்தார்களா?' அதற்கு அவர்கள், 'இல்லை' என்று கூறினார்கள். நான், 'வஸிய்யத் செய்வது எவ்வாறு சட்டமாக்கப்பட்டது, மேலும் அது மக்களுக்கு எவ்வாறு கடமையாக்கப்பட்டது?' என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், 'அது மிக உயர்ந்தவனான அல்லாஹ்வின் வேதத்தில் கட்டளையிடப்பட்டது' என்று கூறினார்கள்."

அபூ உமாமா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

ஹஜ்ஜத்துல் விதா ஆண்டில், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் குத்பாவில் கூறுவதை நான் கேட்டேன்: 'நிச்சயமாக, மேலானவனும் அருள்பாலிக்கிறவனுமான அல்லாஹ், உரிமைக்குரிய ஒவ்வொருவருக்கும் அவர்களின் உரிமையை வழங்கியுள்ளான். எனவே, ஒரு வாரிசுக்கு உயில் கிடையாது, குழந்தை படுக்கைக்குரியது (சட்டப்பூர்வ கணவனுக்கே உரியது), மேலும் விபச்சாரக்காரனுக்குக் கல்லெறிதல் உண்டு, மேலும் அவர்களின் கணக்கு மேலானவனான அல்லாஹ்விடமே உள்ளது. மேலும் எவர் தன் தந்தையல்லாத ஒருவரைத் தன் தந்தை என உரிமை கோருகிறாரோ, அல்லது தன் மவாலியைத் தவிர மற்றவர்களுடன் தன்னை இணைத்துக் கொள்கிறாரோ, அவர் மீது நியாயத்தீர்ப்பு நாள் வரை அல்லாஹ்வின் தொடர்ச்சியான சாபம் உண்டாகட்டும். மனைவி தன் கணவனின் அனுமதியின்றி அவரது வீட்டிலிருந்து செலவு செய்யக் கூடாது.' அவர்கள், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! உணவைக் கூடவா?' என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: 'அதுதான் நமது செல்வங்களில் மிகவும் சிறந்தது.' மேலும் அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: கடன் வாங்கியது திருப்பித் தரப்பட வேண்டும், அறக்கொடை திருப்பித் தரப்பட வேண்டும், கடன் செலுத்தப்பட வேண்டும், மற்றும் உத்தரவாதம் அளிப்பவர் பொறுப்பு ஏற்க வேண்டும்.'

அம்ர் பின் கரஜா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

"நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது பெண் ஒட்டகத்தின் மீது (அமர்ந்து) குத்பா (சொற்பொழிவு) நிகழ்த்தினார்கள். அப்போது நான் அதன் கழுத்தின் முன்பகுதிக்குக் கீழே இருந்தேன். அது அசைபோட்டுக் கொண்டிருந்தது, அதன் உமிழ்நீர் என் தோள்களுக்கு இடையில் வழிந்து கொண்டிருந்தது. அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன்: 'நிச்சயமாக, பாக்கியம் மிக்கவனும், உயர்ந்தவனுமாகிய அல்லாஹ், உரிமைக்குரிய ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் உரிமையை வழங்கியுள்ளான். எனவே, ஒரு வாரிசுக்கு உயில் (எழுதப்பட வேண்டிய அவசியம்) இல்லை, குழந்தை (சட்டப்பூர்வமான) படுக்கைக்குரியது, மேலும் விபச்சாரக்காரருக்குக் கல்லெறி தண்டனைதான்.'"

அல்-ஹாரிஸ் அவர்கள் அலி (ரழி) அவர்களிடம் இருந்து அறிவித்தார்கள்:
"நபி (ஸல்) அவர்கள் மரண சாசனத்திற்கு முன் கடனை (நிறைவேற்றும்படி) தீர்ப்பளித்தார்கள், ஆனால் நீங்களோ கடனுக்கு முன் மரண சாசனத்தை ஓதுகிறீர்கள்."

அபு ஹபீபா அத்-தாயீ கூறினார்:

என் சகோதரர் தன் செல்வத்தில் ஒரு பகுதியை எனக்கு வஸிய்யத்தாக விட்டுச் சென்றார். எனவே நான் அபுத் தர்தா (ரழி) அவர்களைச் சந்தித்துக் கூறினேன்: 'என் சகோதரர் தன் செல்வத்தில் ஒரு பகுதியை எனக்கு வஸிய்யத்தாக விட்டுச் சென்றுள்ளார், அதை நான் எங்கு கொடுப்பதற்கு நீங்கள் ஆலோசனை கூறுகிறீர்கள் - ஏழைகளுக்கா, தேவையுடையோருக்கா, அல்லது அல்லாஹ்வின் பாதையில் உள்ள முஜாஹித்களுக்கா?' அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: 'என்னைப் பொறுத்தவரை, நான் அவர்களை முஜாஹித்களுக்கு சமமாகக் கருத மாட்டேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன்: "ஒருவர் தனது மரணத் தறுவாயில் ஓர் அடிமையை விடுதலை செய்வதற்கான உவமையாவது, (தன்னுடைய தேவைகளை பூர்த்தி செய்து) திருப்தியடைந்த நிலையில் அன்பளிப்பு கொடுப்பதைப் போன்றதாகும்."

உர்வா அறிவித்தார்கள்:
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் தனக்கு அறிவித்தார்கள்: பரீரா (ரழி) அவர்கள் தனது விடுதலைப் பத்திரத்திற்காக உதவி கோரி ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடம் வந்தார்கள். மேலும், அவர்கள் தனது விடுதலைப் பத்திரத்திற்காக அதுவரை எந்தத் தொகையையும் செலுத்தியிருக்கவில்லை. எனவே ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: 'உமது எஜமானர்களிடம் திரும்பிச் செல்லுங்கள், உமது விடுதலைப் பத்திரத்திற்காக நான் பணம் செலுத்துவதற்கும், உமது வலாஃ எனக்குரியதாக இருக்கும் என்பதற்கும் அவர்கள் சம்மதித்தால், நான் அவ்வாறே செய்வேன்.' எனவே பரீரா (ரழி) அவர்கள் அதைத் தனது எஜமானர்களிடம் கூறினார்கள், ஆனால் அவர்கள் மறுத்துவிட்டனர். அவர்கள் கூறினார்கள்: "வலாஃ எங்களுக்கே உரியதாக இருக்கும் நிலையில், அவர் உன்னை (விடுதலை செய்வதற்கான) நன்மையை நாடினால், அவர் அதைச் செய்யட்டும்." எனவே நான் அதை அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கூறினேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அவரை விலைக்கு வாங்கி, பிறகு விடுதலை செய்யுங்கள், ஏனெனில், வலாஃ என்பது விடுதலை செய்பவருக்கே உரியதாகும்." பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எழுந்து நின்று கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வின் வேதத்தில் இல்லாத நிபந்தனைகளை விதிக்கும் மக்களின் நிலை என்ன? அல்லாஹ்வின் வேதத்தில் இல்லாத ஒரு நிபந்தனையை எவரேனும் விதித்தால், அது அவருக்காக செல்லுபடியாகாது; அவர் நூறு முறை நிபந்தனை விதித்தாலும் சரியே."