அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஒருவர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, எந்த தர்மம் மகத்தான நன்மையைத் தரும்?' என்று கேட்டார். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: 'நீங்கள் ஆரோக்கியமாகவும், கஞ்சத்தனம் உடையவராகவும், வறுமைக்கு அஞ்சியவராகவும், நீண்ட காலம் வாழ ஆசைப்படுபவராகவும் இருக்கும்போது நீங்கள் தர்மம் செய்வதாகும். உயிர் தொண்டைக்குழியை அடையும் வரை காலம் தாழ்த்தாதீர்கள். அப்போது, "இது இன்னாருக்கு", என்று கூறுகிறீர்கள். ஆனால், அதுவோ இன்னாரின் (வாரிசுகளின்) உடைமையாகிவிட்டது.'

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "உங்களில் யாருக்கு, அவருடைய சொந்த செல்வத்தை விட அவருடைய வாரிசுகளின் செல்வம் மிகவும் விருப்பமானது?" அவர்கள் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதரே! எங்களில் எவருக்கும், தமது வாரிசுகளின் செல்வத்தை விட தமது சொந்த செல்வமே மிகவும் விருப்பமானது." அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "தெரிந்து கொள்ளுங்கள், உங்களில் எவருக்கும் தமது சொந்த செல்வத்தை விட தமது வாரிசுகளின் செல்வமே மிகவும் விருப்பமானது. உங்கள் செல்வம் என்பது நீங்கள் முற்படுத்தியதுதான்; உங்கள் வாரிசுகளின் செல்வம் என்பது நீங்கள் வைத்துச் சென்றதுதான்."

மதர்ரிஃப் (ரழி) அவர்கள் தனது தந்தை (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"(உலகப் பொருட்களை) பெருக்குவதில் உள்ள பரஸ்பர போட்டி உங்களைத் திசைதிருப்பிவிட்டது, 'நீங்கள் கப்றுகளைச் சந்திக்கும் வரை (அதாவது நீங்கள் இறக்கும் வரை).' ஆதமுடைய மகன் கூறுகிறான்: 'என் செல்வம், என் செல்வம்,' ஆனால், உன்னுடைய செல்வம் என்பது நீ உண்டு தீர்த்ததும், அல்லது நீ உடுத்திக் கிழித்ததும், அல்லது நீ தர்மம் செய்து (மறுமைக்காக) முற்படுத்தியதும்தான்.'"

அபூ ஹபீபா அத்தாயீ அவர்கள் கூறினார்கள்:

"ஒரு மனிதர், அல்லாஹ்வின் பாதையில் செலவழிப்பதற்காக சில தீனார்களை மரண சாசனமாக விட்டுச் சென்றார். அதுபற்றி அபுத்தர்தா (ரழி) அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டது. அதற்கு அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள் என்று அறிவித்தார்கள்: 'மரணத் தருவாயில் ஓர் அடிமையை விடுதலை செய்பவரின் அல்லது தர்மம் செய்பவரின் உவமையாவது, வயிறு நிரம்ப உண்ட பிறகு அன்பளிப்பு செய்யும் ஒரு மனிதரைப் போன்றதாகும்.'"

இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'வஸிய்யத் செய்ய வேண்டிய ஏதேனும் பொருள் உடைய ஒரு முஸ்லிம், தம்மிடம் எழுதப்பட்ட வஸிய்யத்து இல்லாமல் இரண்டு இரவுகள் தங்குவது முறையானதல்ல.'"

இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"வஸிய்யத்து செய்ய வேண்டிய பொருள் எதனையாவது உடைய ஒரு முஸ்லிம், தம்மிடம் எழுதப்பட்ட வஸிய்யத்து இல்லாமல் இரண்டு இரவுகள் தங்குவது தகுமானதல்ல."

(இதே ஹதீஸ்) இப்னு அவ்ன் அவர்கள், நாஃபி அவர்களிடமிருந்தும், அவர்கள் இப்னு உமர் (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும் அறிவித்தார்கள்.

அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"ஒரு முஸ்லிம் தனது மரண சாசனம் தன்னிடம் இல்லாமல் மூன்று இரவுகள் கழிப்பது ஆகுமானதல்ல." அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து நான் இதைக் கேட்ட நாள் முதல், எனது மரண சாசனம் என்னிடம் இல்லாமல் ஒரு இரவைக் கூட நான் கழிக்கவில்லை."

ஸாலிம் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள், தமது தந்தையிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"வஸிய்யத் செய்ய வேண்டிய பொருள் ஏதேனும் உள்ள ஒரு முஸ்லிம், எழுதப்பட்ட வஸிய்யத்து தம்மிடம் இல்லாமல் மூன்று இரவுகளுக்கு மேல் தங்குவது சரியல்ல."

தல்ஹா (ரழி) கூறினார்கள்:

"நான் இப்னு அபீ அவ்ஃபா (ரழி) அவர்களிடம், 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வஸிய்யத் செய்தார்களா?' என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், 'இல்லை' என்று கூறினார்கள். நான், 'அப்படியென்றால், முஸ்லிம்களுக்கு வஸிய்யத் செய்வது எவ்வாறு விதியாக்கப்பட்டது?' என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், 'அவர்கள் (ஸல்) அல்லாஹ்வின் வேதநூலைப் பற்றிப் பிடித்துக் கொள்ளுமாறு அறிவுறுத்தினார்கள்.'"

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு தீனாரையோ, ஒரு திர்ஹத்தையோ, ஒரு ஆட்டையோ, ஒரு ஒட்டகத்தையோ விட்டுச் செல்லவில்லை; மேலும் அவர்கள் எந்த உயிலையும் விட்டுச் செல்லவில்லை."

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு திர்ஹத்தையோ, ஒரு தீனாரையோ, ஒரு ஆட்டையோ, ஒரு ஒட்டகத்தையோ விட்டுச் செல்லவில்லை. மேலும், அவர்கள் எந்தவொரு மரண சாசனத்தையும் விட்டுச் செல்லவில்லை."

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு திர்ஹத்தையோ, ஒரு தீனாரையோ, ஒரு ஆட்டையோ அல்லது ஒரு ஒட்டகத்தையோ விட்டுச் செல்லவில்லை; மேலும் அவர்கள் எந்தவொரு மரண சாசனத்தையும் எழுதி வைக்கவில்லை."

ஜஃபர் அவர்கள் "தீனார் அல்லது திர்ஹம்" என்பதைக் குறிப்பிடவில்லை.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அலி (ரழி) அவர்களைக் குறித்து மரண சாசனம் செய்ததாக மக்கள் கூறுகிறார்கள். ஆனால், அவர்கள் சிறுநீர் கழிப்பதற்காக ஒரு பாத்திரத்தைக் கேட்டார்கள், பிறகு நான் அறியாத நிலையிலேயே அவர்கள் சோர்ந்துவிட்டார்கள். அப்படியிருக்க, யாரிடம் அவர்கள் மரண சாசனம் செய்திருப்பார்கள்?"

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இறந்தபோது, என்னைத் தவிர வேறு யாரும் அவர்களுடன் இருக்கவில்லை." அவர்கள் கூறினார்கள்: "மேலும், அவர்கள் ஒரு பாத்திரத்தைக் கேட்டார்கள்."

ஆமிர் பின் சஅத் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள், அவர்களுடைய தந்தை (சஅத் (ரழி) அவர்கள்) கூறினார்கள்:
"நான் பின்னர் குணமடைந்த ஒரு நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னை நலம் விசாரிக்க வந்தார்கள். அப்போது நான், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, என்னிடம் பெருமளவு செல்வம் இருக்கிறது, எனக்கு என் மகளைத் தவிர வேறு வாரிசு இல்லை. என் செல்வத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கை நான் தர்மம் செய்து விடட்டுமா?' என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், 'இல்லை' என்று கூறினார்கள். நான், 'பாதியையா?' என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், 'இல்லை' என்று கூறினார்கள். நான், 'மூன்றில் ஒரு பங்கையா?' என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், '(ஆம்,) மூன்றில் ஒரு பங்கை (கொடுக்கலாம்). மூன்றில் ஒரு பங்கேகூட அதிகம் தான். உங்கள் வாரிசுகளை ஏழைகளாக, மக்களிடம் கையேந்தும் நிலையில் விட்டுச் செல்வதை விட, அவர்களை தன்னிறைவு பெற்றவர்களாக விட்டுச் செல்வதே சிறந்ததாகும்' என்று கூறினார்கள்."

சஃத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"நான் மக்காவில் இருந்தபோது நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னை நலம் விசாரிக்க வந்தார்கள். நான், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் செல்வம் முழுவதையும் நான் மரண சாசனம் செய்யட்டுமா?' என்று கேட்டேன். அவர்கள், 'இல்லை' என்றார்கள். நான், 'பாதியையா?' என்று கேட்டேன். அவர்கள், 'இல்லை' என்றார்கள். நான், 'மூன்றில் ஒரு பங்கையா?' என்று கேட்டேன். அவர்கள், '(மூன்றில் ஒரு பங்கை மரண சாசனம் செய்யுங்கள்), மூன்றில் ஒரு பங்கு என்பதே அதிகம் தான். நீங்கள் உங்கள் வாரிசுகளை தன்னிறைவு உடையவர்களாக விட்டுச் செல்வது, அவர்களை மக்களிடம் கையேந்தும் ஏழைகளாக விட்டுச் செல்வதை விடச் சிறந்ததாகும்' என்றார்கள்."

ஆமிர் பின் சஅத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அவர்களுடைய தந்தை (சஅத் (ரழி)) அவர்கள் கூறினார்கள்:
அவர் (சஅத் (ரழி)) மக்காவில் இருந்தபோது நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரைச் சந்திக்க வருவார்கள்; தாம் ஹிஜ்ரத் செய்து வந்த பூமியில் இறப்பதை அவர் விரும்பவில்லை. நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'சஅத் பின் அஃப்ரா (ரழி) அவர்களுக்கு அல்லாஹ் கருணை காட்டுவானாக.' அவருக்கு (சஅத் (ரழி) அவர்களுக்கு) ஒரேயொரு மகள் மட்டுமே இருந்தாள், மேலும் அவர் (நபி (ஸல்) அவர்களிடம்) கேட்டார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, எனது செல்வம் முழுவதையும் நான் வஸிய்யத் செய்யட்டுமா?' அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள்: 'வேண்டாம்.' நான் கேட்டேன்: 'பாதியையா?' அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள்: 'வேண்டாம்.' நான் கேட்டேன்: 'மூன்றில் ஒரு பங்கையா?' அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள்: 'மூன்றில் ஒரு பங்கை (வஸிய்யத் செய்யலாம்), மூன்றில் ஒரு பங்கே அதிகம் தான். நீங்கள் உங்கள் வாரிசுகளை மக்களிடம் கையேந்தும் நிலையில் ஏழைகளாக விட்டுச் செல்வதை விட, அவர்களைத் தன்னிறைவு பெற்றவர்களாக விட்டுச் செல்வதே சிறந்ததாகும்.'

ஸஃத் (ரழி) அவர்களின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் அறிவித்தார்:

"ஸஃத் (ரழி) அவர்கள் நோய்வாய்ப்பட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவரிடம் சென்றார்கள். அவர், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, எனது செல்வம் அனைத்தையும் நான் வஸிய்யத் செய்யட்டுமா?' என்று கேட்டார்கள். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், 'வேண்டாம்' என்றார்கள்." மேலும் அவர் இதே ஹதீஸை அறிவித்தார்.

ஆமிர் பின் சஅத் (ரழி) அவர்கள், தம் தந்தை (சஅத் (ரழி)) அவர்கள் மக்காவில் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தம்மிடம் வந்ததாக அறிவித்தார்கள். சஅத் (ரழி) அவர்கள் அவரைப் பார்த்ததும் அழுதுகொண்டே, "அல்லாஹ்வின் தூதரே, நான் ஹிஜ்ரத் செய்து வந்த இந்த ஊரிலேயே இறந்துவிடுவேனா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள் (ஸல்) அவர்கள், "இல்லை, இன்ஷா அல்லாஹ் (அல்லாஹ் நாடினால்)" என்று கூறினார்கள். அவர் (சஅத் (ரழி)) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதரே, எனது செல்வம் முழுவதையும் அல்லாஹ்வின் பாதையில் நான் மரண சாசனம் செய்யலாமா?" என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் (ஸல்) அவர்கள், "வேண்டாம்" என்றார்கள். அவர் (சஅத் (ரழி)) அவர்கள், "மூன்றில் இரண்டு பங்கை?" என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் (ஸல்) அவர்கள், "வேண்டாம்" என்றார்கள். அவர் (சஅத் (ரழி)) அவர்கள், "பாதியையா?" என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் (ஸல்) அவர்கள், "வேண்டாம்" என்றார்கள். அவர் (சஅத் (ரழி)) அவர்கள், "மூன்றில் ஒரு பங்கையா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "மூன்றில் ஒரு பங்கு. அந்த மூன்றில் ஒரு பங்கேகூட அதிகம் தான். நீங்கள் உங்கள் பிள்ளைகளைத் தன்னிறைவு பெற்றவர்களாக விட்டுச் செல்வது, அவர்களை மக்களிடம் கையேந்தும் நிலையில் ஏழைகளாக விட்டுச் செல்வதைவிடச் சிறந்ததாகும்."

சஃத் பின் அபீ வக்காஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது:
"நான் நோயுற்றிருந்தபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னை நலம் விசாரிக்க வந்து, 'நீர் வஸிய்யத் செய்துவிட்டீரா?' என்று கேட்டார்கள். நான், 'ஆம்' என்றேன். அதற்கு அவர்கள், 'எவ்வளவு?' என்று கேட்டார்கள். நான், 'என் செல்வம் முழுவதையும் அல்லாஹ்வின் பாதையில் கொடுப்பதாக' என்றேன். அதற்கு அவர்கள், 'உமது பிள்ளைகளுக்கு என்ன விட்டுச் செல்கிறீர்?' என்று கேட்டார்கள். நான், 'அவர்கள் வசதியானவர்கள்தாம்' என்றேன். அதற்கு அவர்கள், 'பத்தில் ஒரு பங்கை வஸிய்யத் செய்வீராக' என்றார்கள். மேலும் நாங்கள் இது குறித்து விவாதித்துக் கொண்டே இருந்தோம். இறுதியில் அவர்கள், 'மூன்றில் ஒரு பங்கை வஸிய்யத் செய்வீராக. மூன்றில் ஒரு பங்கே அதிகம் அல்லது பெரியதாகும்' என்றார்கள்."

சஃத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அவர் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தபோது நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரை நலம் விசாரிக்கச் சென்றார்கள், அப்போது அவர் (நபியிடம்) கேட்டார்கள்:

"அல்லாஹ்வின் தூதரே, எனது செல்வம் முழுவதையும் நான் வஸிய்யத் செய்யட்டுமா?" அதற்கு அவர்கள், "இல்லை" என்று கூறினார்கள். அவர், "பாதியையா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள், "இல்லை" என்று கூறினார்கள். அவர், "மூன்றில் ஒரு பங்கையா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள், "மூன்றில் ஒரு பங்கு (சரி). மூன்றில் ஒரு பங்கு என்பதே அதிகம் அல்லது பெரியது" என்று கூறினார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சஃத் (ரழி) அவர்களை (அவர் நோயுற்றிருந்தபோது) சந்திக்க வந்தார்கள். சஃத் (ரழி) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்:

"அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் செல்வத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கை நான் மரண சாசனம் செய்யட்டுமா?" அதற்கு அவர்கள், "வேண்டாம்" என்றார்கள். அவர் கேட்டார்: "பாதியை மரண சாசனம் செய்யட்டுமா?" அதற்கு அவர்கள், "வேண்டாம்" என்றார்கள். அவர் கேட்டார்: "மூன்றில் ஒரு பங்கை மரண சாசனம் செய்யட்டுமா?" அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஆம், மூன்றில் ஒரு பங்கு. மூன்றில் ஒரு பங்கென்பது அதிகம் அல்லது பெரியதுதான். உங்கள் வாரிசுகளைத் தன்னிறைவு பெற்றவர்களாக விட்டுச் செல்வது, அவர்களை ஏழைகளாக, (பிறரிடம்) கையேந்தும் நிலையில் விட்டுச் செல்வதை விட சிறந்ததாகும்."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"மக்கள் (தங்கள் உயில்களை) கால் பாகமாகக் குறைத்துக் கொண்டால் (அது சிறப்பாக இருக்கும்). ஏனெனில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'மூன்றில் ஒரு பங்கு, மூன்றில் ஒரு பங்கு என்பதே அதிகம் அல்லது பெரியதாகும்.'"

முஹம்மது பின் சஅத் அவர்கள், தங்கள் தந்தை சஅத் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள், அவர் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தபோது நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் அவரிடம் வந்தார்கள், அப்போது அவர் கேட்டார்கள்:
"எனக்கு ஒரே ஒரு மகளைத் தவிர வேறு பிள்ளைகள் இல்லை. எனது செல்வம் முழுவதையும் நான் வஸிய்யத் செய்யட்டுமா?" அதற்கு நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள், "வேண்டாம்" என்று கூறினார்கள். அவர், "அதில் பாதியை நான் வஸிய்யத் செய்யட்டுமா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள், "வேண்டாம்" என்று கூறினார்கள். அவர், "அதில் மூன்றில் ஒரு பங்கை நான் வஸிய்யத் செய்யட்டுமா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள், "மூன்றில் ஒரு பங்கு, மேலும் மூன்றில் ஒரு பங்கே அதிகம் அல்லது பெரியதாகும்" என்று கூறினார்கள்.

ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அவர்களுடைய தந்தை உஹத் போரின் நாளில் ஷஹீத் ஆக்கப்பட்டார்கள், மேலும் அவர் ஆறு மகள்களையும், மற்றும் சில கடன்களையும் விட்டுச் சென்றார்கள்.

பேரீச்சம்பழங்களைப் பறிக்கும் காலம் வந்தபோது, நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று கூறினேன்:

"என் தந்தை உஹத் போரின் நாளில் ஷஹீத் ஆக்கப்பட்டார்கள் என்றும், அவர் பெரும் கடனை விட்டுச் சென்றார்கள் என்றும் தங்களுக்குத் தெரியும். கடன் கொடுத்தவர்கள் தங்களைப் பார்க்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்."

அவர்கள் கூறினார்கள்: "சென்று பேரீச்சம்பழங்களைத் தனித்தனி குவியல்களாகக் குவித்து வையுங்கள்." நான் அவ்வாறே செய்தேன், பிறகு நான் அவர்களை அழைத்தேன்.

அவர்கள் (கடன் கொடுத்தவர்கள்) நபியவர்களைப் பார்த்தபோது, அந்த நேரத்தில் அவர்கள் எனக்கு அழுத்தம் கொடுக்கத் தொடங்கியது போல இருந்தது.

அவர்கள் செய்வதை நபியவர்கள் கண்டபோது, அவர்கள் மிகப்பெரிய குவியலை மூன்று முறை சுற்றி வந்தார்கள், பிறகு அதன் மீது அமர்ந்து, பின்னர் கூறினார்கள்: "உங்கள் தோழர்களை (கடன் கொடுத்தவர்களை) அழையுங்கள்."

பிறகு அவர்கள் அவர்களுக்காக பேரீச்சம்பழங்களை எடைபோட்டுக் கொடுத்துக்கொண்டே இருந்தார்கள், அல்லாஹ் என் தந்தையின் கடன்கள் அனைத்தையும் தீர்க்கும் வரை.

ஒரு பேரீச்சம்பழம் கூட குறையாமல் அல்லாஹ் என் தந்தையின் கடன்களைத் தீர்த்ததில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அவருடைய தந்தை கடன்பட்ட நிலையில் இறந்துவிட்டார்கள். "நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கூறினேன்:

'(அல்லாஹ்வின் தூதரே!) என் தந்தை கடன்பட்ட நிலையில் இறந்துவிட்டார்கள், மேலும் அவருடைய பேரீச்ச மரங்கள் விளைவிப்பதைத் தவிர வேறு எதையும் அவர் விட்டுச் செல்லவில்லை. அவருடைய பேரீச்ச மரங்கள் விளைவிப்பது பல ஆண்டுகளாக அவருடைய கடன்களை அடைக்கப் போதுமானதாக இருக்காது. அல்லாஹ்வின் தூதரே, என்னுடன் வாருங்கள், அப்போதுதான் கடன் கொடுத்தவர்கள் என்னிடம் கடுமையாக நடந்து கொள்ள மாட்டார்கள்.' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒவ்வொரு குவியலுக்கும் சென்று, சலாம் கூறி, அதற்காகப் பிரார்த்தித்து, பிறகு அதன் மீது அமர்ந்தார்கள். அவர்கள் கடன் கொடுத்தவர்களை அழைத்து அவர்களுக்குக் கடனைத் திருப்பிக் கொடுத்தார்கள், மேலும் மீதமிருந்தது அவர்கள் எடுத்துக்கொண்ட அதே அளவு இருந்தது."

ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது:
அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர் இப்னு ஹராம் (ரழி) அவர்கள் கடன்பட்ட நிலையில் மரணமடைந்தார்கள். அவருடைய கடன்காரர்களிடம் கடனில் ஒரு பகுதியைத் தள்ளுபடி செய்யுமாறு பரிந்து பேசுவதற்காக நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வேண்டினேன். நபி (ஸல்) அவர்கள் அவ்வாறு செய்யுமாறு அவர்களிடம் கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் மறுத்துவிட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னிடம் கூறினார்கள்: 'நீர் சென்று உமது பேரீச்சம் பழங்களை அவற்றின் வகைகளுக்கு ஏற்பத் தரம் பிரிப்பீராக: 'அஜ்வா'வை ஒரு பக்கத்திலும், 'இப்னு ஸைத்' குலையை மற்றொரு பக்கத்திலும், என அவ்வாறே பிரித்து வையும். பிறகு எனக்காக ஆளனுப்பும்.' நான் அவ்வாறே செய்தேன். பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வந்து, அந்தக் குவியல்களின் தலைப்பிலோ அல்லது நடுவிலோ அமர்ந்தார்கள். பிறகு அவர்கள் கூறினார்கள்: 'மக்களுக்கு அதை அளந்து கொடுங்கள்.' ஆகவே, நான் அவர்களின் கடன்கள் அனைத்தையும் திருப்பிச் செலுத்தும் வரை அவர்களுக்கு அளந்து கொடுத்தேன். என் பேரீச்சம் பழங்களோ, அவற்றிலிருந்து எதுவும் எடுக்கப்படாததைப் போல அப்படியே இருந்தன.

ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

என் தந்தை ஒரு யூதருக்குச் சில பேரீச்சம்பழங்களைக் கடன்பட்டிருந்தார்கள். உஹுத் போரின் நாளில் அவர்கள் கொல்லப்பட்டார்கள், மேலும் அவர்கள் இரண்டு தோட்டங்களை விட்டுச் சென்றார்கள். அந்த யூதருக்குச் சேரவேண்டிய பேரீச்சம்பழங்கள், அந்த இரண்டு தோட்டங்களில் உள்ள அனைத்தையும் ஈடுசெய்யும் அளவிற்கு இருந்தது. நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “நீங்கள் இந்த ஆண்டு பாதியையும், அடுத்த ஆண்டு பாதியையும் எடுத்துக்கொள்ள முடியுமா?” ஆனால் அந்த யூதர் மறுத்துவிட்டார்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “பேரீச்சம்பழங்களைப் பறிக்கும் நேரம் வரும்போது, என்னை அழையுங்கள்.”

எனவே நான் அவர்களை அழைத்தேன், அவர்களும் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களுடன் வந்தார்கள்.

அம்மார் (ரழி) அவர்கள் கணக்கிட்டபடி, இரண்டு தோட்டங்களில் சிறியதிலிருந்தே நாங்கள் அவருக்குச் செலுத்த வேண்டிய அனைத்தையும் செலுத்தி முடிக்கும் வரை, பேரீச்ச மரங்களின் அடிப்பகுதியிலிருந்து பழங்கள் பறிக்கப்பட்டு எடைபோடப்பட்டன, மேலும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பரக்கத்துக்காக பிரார்த்தனை செய்துகொண்டிருந்தார்கள்.

பிறகு நான் அவர்களுக்குப் புத்தம் புதிய பேரீச்சம்பழங்களையும் தண்ணீரையும் கொண்டு வந்தேன், அவர்கள் சாப்பிட்டு அருந்தினார்கள். பிறகு, அவர்கள் கூறினார்கள்: “இதுவும் நீங்கள் விசாரிக்கப்படும் அருட்கொடைகளின் ஒரு பகுதியாகும்.”

ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

என் தந்தை கடன்களை விட்டுவிட்டு மரணமடைந்துவிட்டார்கள். அவர் அவர்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டிய கடனுக்குப் பதிலாக பழங்களை எடுத்துக்கொள்ளுமாறு நான் அவருடைய கடன்காரர்களிடம் முன்மொழிந்தேன், ஆனால் அது கடனை அடைக்கப் போதுமானதாக இருக்காது என்று கருதி அவர்கள் மறுத்துவிட்டார்கள். நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று, அதுபற்றி அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். அதற்கு அவர்கள், 'நீங்கள் பேரீச்சம்பழங்களைப் பறித்து, அவற்றை மிர்பதில் (பேரீச்சம்பழங்களை உலர்த்தும் இடத்தில்) வைத்த பிறகு, என்னை அழையுங்கள்' என்று கூறினார்கள். நான் பேரீச்சம்பழங்களைப் பறித்து, அவற்றை மிர்பதில் வைத்தபோது, நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்றேன். அவர்களும் அபூபக்ர் (ரழி) மற்றும் உமர் (ரழி) அவர்களுடன் வந்தார்கள். அவர்கள் (பேரீச்சம்பழக் குவியலின்) மீது அமர்ந்து பரக்கத்திற்காகப் பிரார்த்தனை செய்தார்கள். பிறகு அவர்கள், 'உங்கள் கடன்காரர்களை அழைத்து அவர்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டியதைக் கொடுத்துவிடுங்கள்' என்று கூறினார்கள். என் தந்தை கடன் பட்டிருந்த எவரையும் நான் விட்டுவைக்காமல் அனைவருக்கும் கடனைத் திருப்பிக் கொடுத்துவிட்டேன், மேலும் என்னிடம் பதின்மூன்று வஸக்குகள் மீதமிருந்தன. நான் அதுபற்றி அவர்களிடம் குறிப்பிட்டேன். அவர்கள் புன்னகைத்துவிட்டு, 'அபூபக்ர் (ரழி) மற்றும் உமர் (ரழி) ஆகியோரிடம் சென்று, இதுபற்றி அவர்களிடம் சொல்லுங்கள்' என்று கூறினார்கள். எனவே நான் அபூபக்ர் (ரழி) மற்றும் உமர் (ரழி) ஆகியோரிடம் சென்று அதுபற்றி அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். அதற்கு அவர்கள், 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் செய்தபோதே, இப்படித்தான் நடக்கும் என்று எங்களுக்குத் தெரியும்' என்று கூறினார்கள்.

அம்ரு பின் காரிஜா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது:

"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு குத்பா நிகழ்த்தி கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் உரிமையுடைய ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் உரிமையை வழங்கிவிட்டான், மேலும் ஒரு வாரிசுக்கு வஸிய்யத் (மரண சாசனம்) கிடையாது.'"

ஷஹ்ர் இப்னு ஹவ்ஷப் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: இப்னு காரிஜா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தமது வாகனத்தின் மீது இருந்தவாறு மக்களுக்கு உரை நிகழ்த்துவதைக் கண்டதாகவும், அப்போது அந்த வாகனம் அசைபோட்டுக் கொண்டிருந்தது, அதன் உமிழ்நீர் வழிந்து கொண்டிருந்தது என்றும் தன்னிடம் கூறியதாக இப்னு கனம் (ரழி) அவர்கள் குறிப்பிட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்களது குத்பாவில் கூறினார்கள்:

"அல்லாஹ் ஒவ்வொருவருக்கும் உரிய வாரிசுரிமைப் பங்கை வழங்கியுள்ளான், மேலும் ஒரு வாரிசுதாரருக்கு மரண சாசனம் செய்வது அனுமதிக்கப்படவில்லை."

அம்ரு பின் காரிஜா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'மகத்துவமிக்க அல்லாஹ், உரிமையுள்ள ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் உரிமையை வழங்கியுள்ளான், எனவே ஒரு வாரிசுக்கு மரண சாசனம் (வஸிய்யத்) இல்லை.'"

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"'மேலும் உங்கள் நெருங்கிய உறவினர்களான கோத்திரத்தாரை முஹம்மதே எச்சரியுங்கள்' என்ற வசனம் அருளப்பட்டபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் குறைஷிகளை அழைத்தார்கள்; அவர்கள் ஒன்று கூடினார்கள். பிறகு அவர்கள் பொதுவாகவும் குறிப்பாகவும் பேசிவிட்டு, பின்னர் கூறினார்கள்: 'பனூ கஅப் பின் லுஅய் அவர்களே! பனூ முர்ரா பின் கஅப் அவர்களே! பனூ அப்த் ஷம்ஸ் அவர்களே! பனூ அப்த் மனாஃப் அவர்களே! பனூ ஹிஷாம் அவர்களே! பனூ அப்துல் முத்தலிப் அவர்களே! நரக நெருப்பிலிருந்து உங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள்! ஃபாத்திமாவே (ரழி)! நரக நெருப்பிலிருந்து உன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள். அல்லாஹ்வுக்கு முன்னால் உங்களுக்கு எந்தப் பயனையும் என்னால் பெற்றுத்தர முடியாது, ஆனால் உங்களுடனான உறவு முறைகளைப் பேணுவேன்.'"

மூஸா பின் தல்ஹா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஓ அப்து மனாஃபின் மக்களே! உங்கள் இறைவனிடமிருந்து உங்கள் ஆன்மாக்களை விலைக்கு வாங்கிக் கொள்ளுங்கள். அல்லாஹ்வுக்கு முன்னால் நான் உங்களுக்கு எந்தப் பயனையும் அளிக்க முடியாது. ஓ அப்துல் முத்தலிபின் மக்களே! உங்கள் இறைவனிடமிருந்து உங்கள் ஆன்மாக்களை விலைக்கு வாங்கிக் கொள்ளுங்கள். அல்லாஹ்வுக்கு முன்னால் நான் உங்களுக்கு எந்தப் பயனையும் அளிக்க முடியாது. ஆனால், எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையில் இரத்த பந்தங்கள் உள்ளன, அவற்றை நான் பேணிப் பாதுகாப்பேன்.'

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், '(நபியே!) உமது நெருங்கிய உறவினர்களுக்கு நீர் எச்சரிக்கை செய்வீராக' என்ற வசனம் வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்டபோது கூறினார்கள்: 'குரைஷிகளே! உங்கள் இறைவனிடமிருந்து உங்கள் ஆன்மாக்களை விலைக்கு வாங்கிக்கொள்ளுங்கள்; அல்லாஹ்விடமிருந்து (உங்களைக் காக்க) என்னால் சிறிதளவும் இயலாது. பனூ அப்துல் முத்தலிப் அவர்களே! அல்லாஹ்விடமிருந்து (உங்களைக் காக்க) என்னால் சிறிதளவும் இயலாது. அப்பாஸ் இப்னு அப்துல் முத்தலிப் (ரழி) அவர்களே! அல்லாஹ்விடமிருந்து (உங்களைக் காக்க) என்னால் சிறிதளவும் இயலாது. ஸஃபிய்யா (ரழி) அவர்களே, அல்லாஹ்வின் தூதரின் அத்தையே! அல்லாஹ்விடமிருந்து (உங்களைக் காக்க) என்னால் சிறிதளவும் இயலாது. ஃபாத்திமா பின்த் முஹம்மது (ரழி) அவர்களே! (என் செல்வத்திலிருந்து) நீங்கள் விரும்பியதைக் கேளுங்கள், அல்லாஹ்விடமிருந்து (உங்களைக் காக்க) என்னால் சிறிதளவும் இயலாது.'"

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு '(நபியே!) உங்கள் நெருங்கிய உறவினர்களை எச்சரிக்கை செய்யுங்கள்' என்ற வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளப்பட்டபோது, அவர்கள் எழுந்து நின்று பின்வருமாறு கூறினார்கள்: 'ஓ குறைஷிகளே! உங்கள் இறைவனிடமிருந்து உங்கள் ஆன்மாக்களை விலைக்கு வாங்கிக்கொள்ளுங்கள், அல்லாஹ்விற்கு முன்னால் நான் உங்களுக்கு எந்தப் பலனும் அளிக்க முடியாது. ஓ பனூ அப்து மனாஃப்! அல்லாஹ்விற்கு முன்னால் நான் உங்களுக்கு எந்தப் பலனும் அளிக்க முடியாது. ஓ அப்பாஸ் இப்னு அப்துல் முத்தலிப்! அல்லாஹ்விற்கு முன்னால் நான் உங்களுக்கு எந்தப் பலனும் அளிக்க முடியாது. ஓ அல்லாஹ்வின் தூதரின் தந்தையின் சகோதரியான ஸஃபிய்யாவே! அல்லாஹ்விற்கு முன்னால் நான் உங்களுக்கு எந்தப் பலனும் அளிக்க முடியாது. ஓ ஃபாத்திமாவே! உனக்கு என்ன வேண்டுமோ அதை என்னிடம் கேள், அல்லாஹ்விற்கு முன்னால் நான் உனக்கு எந்தப் பலனும் அளிக்க முடியாது.'"

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது:

"'மேலும், (நபியே!) உமது நெருங்கிய உறவினர்களை எச்சரிக்கை செய்வீராக' என்ற இந்த வசனம் வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்டபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'முஹம்மதின் மகளான ஃபாத்திமாவே! அப்துல் முத்தலிபின் மகளான ஸஃபிய்யாவே! அப்துல் முத்தலிபின் சந்ததியினரே! அல்லாஹ்விடம் இருந்து உங்களுக்கு எந்தப் பயனையும் என்னால் பெற்றுத்தர இயலாது; என் செல்வத்திலிருந்து நீங்கள் விரும்பியதை என்னிடம் கேளுங்கள்.'"

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: ஒரு மனிதர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம், "என் தாய் திடீரென்று இறந்துவிட்டார்; அவரால் பேச முடிந்திருந்தால், அவர் தர்மம் செய்திருப்பார். நான் அவருக்காக தர்மம் செய்யலாமா?" என்று கேட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "ஆம்" என்று கூறினார்கள். எனவே, அவர் அவருக்காக தர்மம் செய்தார்.

ஸயீத் பின் அம்ர் பின் ஷுரஹ்பீல் பின் ஸயீத் பின் ஸஃத் பின் உபாதா அவர்கள், தனது தந்தையிடமிருந்து, அவர் தனது பாட்டனார் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்:

"ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் அவருடைய போர்களில் ஒன்றில் சென்றிருந்தபோது, மதீனாவில் இருந்த அவருடைய தாயாருக்கு மரணம் நெருங்கியது. (அவர் இறக்கும் தருவாயில் இருந்தபோது) அவரிடம், 'வஸிய்யத்து செய்யுங்கள்' என்று கூறப்பட்டது. அதற்கு அவர், 'நான் யாருக்கு வஸிய்யத்து செய்யட்டும்? இந்தச் செல்வம் ஸஃத்துக்கு உரியது' என்று கூறினார்கள். பின்னர், ஸஃத் (ரழி) அவர்கள் வருவதற்கு முன்பே அவர் இறந்துவிட்டார்கள். ஸஃத் (ரழி) அவர்கள் வந்தபோது, அவரிடம் அது பற்றிச் சொல்லப்பட்டது. அவர், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, நான் என் தாயார் சார்பாக தர்மம் செய்தால், அது அவருக்குப் பயனளிக்குமா?' என்று கேட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், 'ஆம்' என்று கூறினார்கள். ஸஃத் (ரழி) அவர்கள், 'இன்ன தோட்டம் அவர் சார்பாக தர்மம் செய்யப்படுகிறது' என்று, தாம் பெயரிட்ட ஒரு தோட்டத்தைக் குறிப்பிட்டு கூறினார்கள்."

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"ஒரு மனிதன் இறந்துவிட்டால், அவனுடைய நற்செயல்கள் அனைத்தும் முடிவுக்கு வந்துவிடுகின்றன, மூன்றைத் தவிர: நிலையான தர்மம் (ஸதகா ஜாரியா), பயனுள்ள கல்வி, மற்றும் அவனுக்காக பிரார்த்தனை செய்யும் ஒரு நல்லொழுக்கமுள்ள மகன்."

அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது: ஒரு மனிதர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டார்:

"என் தந்தை இறந்துவிட்டார். அவர் செல்வத்தை விட்டுச் சென்றுள்ளார், ஆனால் அவர் எந்த உயிலும் எழுதி வைக்கவில்லை. அவருக்காக நான் தர்மம் செய்தால், அது அவருக்குப் பாவப் பரிகாரமாக அமையுமா?"

அஷ்-ஷரீத் பின் சுவைத் அத்-தகஃபீ (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, 'என் தாயார், தனக்காக ஓர் அடிமையை விடுதலை செய்ய வேண்டும் என்று மரண சாசனம் செய்தார்கள். என்னிடம் ஒரு நூபிய அடிமைப் பெண் இருக்கிறாள்; அவளை என் தாயாருக்காக விடுதலை செய்தால் அது போதுமானதாக இருக்குமா?' என்று கேட்டேன். அவர்கள், 'அவளை இங்கே கொண்டு வா' என்று கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் அவளிடம், 'உன் இறைவன் யார்?' என்று கேட்டார்கள். அவள், 'அல்லாஹ்' என்றாள். அவர்கள், 'நான் யார்?' என்று கேட்டார்கள். அவள், 'அல்லாஹ்வின் தூதர்' என்றாள். அவர்கள், 'அவளை விடுதலை செய்துவிடு, ஏனெனில் அவள் ஒரு முஃமினா (இறைநம்பிக்கையாளர்)' என்று கூறினார்கள்."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: ஸஃது (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம், "என் தாயார் இறந்துவிட்டார்கள். அவர்கள் எந்த மரண சாசனமும் எழுதி வைக்கவில்லை. அவர்கள் சார்பாக நான் தர்மம் செய்யலாமா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "ஆம்" என்று கூறினார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது, ஒரு மனிதர் கூறினார்:

"அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் தாய் இறந்துவிட்டார்; அவருக்காக நான் தர்மம் செய்தால் அது அவருக்குப் பயனளிக்குமா?" அதற்கு அவர் (ஸல்) கூறினார்கள்: "ஆம்." அவர் கூறினார்: "எனக்கு ஒரு தோட்டம் இருக்கிறது, அதை நான் அவருக்காக தர்மம் செய்கிறேன் என்பதற்கு தங்களை நான் சாட்சியாக ஆக்குகிறேன்."

சஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கூறினார்கள்:
"என் தாயார் இறந்துவிட்டார்கள், மேலும் அவர்கள் ஒரு நேர்ச்சையை நிறைவேற்ற வேண்டியிருந்தது. அவர்களுக்காக நான் ஒரு அடிமையை விடுதலை செய்தால் அது போதுமானதாக இருக்குமா?"

அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: "உமது தாயாருக்காக ஒரு அடிமையை விடுதலை செய்வீராக."

ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள், தங்கள் தாயார் நிறைவேற்ற வேண்டியிருந்த ஒரு நேர்ச்சை பற்றி நபி (ஸல்) அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டார்கள். ஆனால், அந்த நேர்ச்சையை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பாகவே அவர்களுடைய தாயார் இறந்துவிட்டார்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"அவருக்காக அதை நிறைவேற்றுங்கள்."

ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள், அவர்களுடைய தாயார் நிறைவேற்ற வேண்டிய ஒரு நேர்ச்சை சம்பந்தமாக நபி (ஸல்) அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டார்கள். ஆனால், அதை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பே அவர்களுடைய தாயார் இறந்துவிட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) கூறினார்கள்:

"அவருக்காக அதை நிறைவேற்றுங்கள்."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

ஸஃது (ரழி) அவர்கள், தம் தாயார் நிறைவேற்ற வேண்டியிருந்த ஒரு நேர்ச்சை குறித்து அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டார்கள்; ஆனால் அந்தத் தாயார் அதை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பே இறந்துவிட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'அவர் சார்பாக அதை நிறைவேற்றுங்கள்' என்று கூறினார்கள்.

அல்-ஹாரித் பின் மிஸ்கீன் அவர்கள் அறிவித்தார்கள், நான் கேட்டுக்கொண்டிருக்க, அவருக்கு (இந்த ஹதீஸ்) ஓதிக்காட்டப்பட்டது:
"சுஃப்யான், அஸ்-ஸுஹ்ரி, உபைதுல்லாஹ் பின் அப்துல்லாஹ், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) ஆகியோர் வழியாக அறிவிக்கப்பட்டதாவது: சஅத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள், நிறைவேற்ற வேண்டியிருந்த ஒரு நேர்ச்சையை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பே இறந்துவிட்ட தம் தாயார் குறித்து நபி (ஸல்) அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அவருக்காக நீர் அதை நிறைவேற்றுவீராக.'"

முஹம்மத் பின் அப்துல்லாஹ் பின் யஸீத் கூறினார்:

"சுஃப்யான் அவர்கள் அஸ்-ஸுஹ்ரீ அவர்களிடமிருந்தும், அவர் உபைதுல்லாஹ் பின் அப்துல்லாஹ் அவர்களிடமிருந்தும், அவர் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும் எங்களுக்கு அறிவிக்க, சஃத் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'என் தாய் இறந்துவிட்டார்கள், அவர்கள் மீது நிறைவேற்ற வேண்டிய ஒரு நேர்ச்சை இருந்தது. நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டேன், அதற்கு அவர்கள், அதை அவர்களுக்காக நான் நிறைவேற்றுமாறு கூறினார்கள்.'"

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"ஸஅத் பின் உபாதா அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்கள், தம்முடைய தாயார் நிறைவேற்ற வேண்டிய ஒரு நேர்ச்சை குறித்து, அதை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பே அவர் இறந்துவிட்டதால், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அதை அவர் சார்பாக நீர் நிறைவேற்றுவீராக.'"

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஸஃது இப்னு உபாதா (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, "என் தாய் இறந்துவிட்டார். அவர் ஒரு நேர்ச்சையை நிறைவேற்ற வேண்டியிருந்தது, ஆனால் அதை அவர் செய்யவில்லை" என்று கூறினார்கள். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "அவருக்காக அதை நிறைவேற்றுங்கள்" என்று கூறினார்கள்.

ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

"நான், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), என் தாய் இறந்துவிட்டார்கள்; அவருக்காக நான் தர்மம் செய்யலாமா?' என்று கேட்டேன். அவர்கள், 'ஆம்' என்று கூறினார்கள். நான், 'எந்த தர்மம் சிறந்தது?' என்று கேட்டேன். அவர்கள், 'குடிதண்ணீர் வழங்குவது' என்று கூறினார்கள்."

ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"நான் கேட்டேன்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, எந்த வகையான தர்மம் சிறந்தது?' அதற்கு அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: 'குடிநீர் வழங்குவது.'"

ஸஃது பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அவர்களுடைய தாயார் இறந்துவிட்டார். அவர்கள் கேட்டார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் தாயார் இறந்துவிட்டார்; அவருக்காக நான் தர்மம் செய்யலாமா?" அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "ஆம்" என்று கூறினார்கள். அவர்கள், "எந்த வகையான தர்மம் சிறந்தது?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "தண்ணீர் புகட்டுவது" என்று கூறினார்கள். அதுவே மதீனாவில் உள்ள ஸஃது (ரழி) அவர்களின் குடிநீர் தடாகம் ஆகும்.

அபூ தர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னிடம் கூறினார்கள்: 'ஓ அபூ தர், நீங்கள் பலவீனமானவர் என்று நான் நினைக்கிறேன், மேலும் எனக்கு நான் விரும்புவதையே உங்களுக்கும் விரும்புகிறேன். இருவருக்கு தலைவராக (அமீராக) இருக்கும் பதவியை ஏற்காதீர்கள், மேலும் அனாதையின் சொத்துக்கு பாதுகாவலராக இருக்க சம்மதிக்காதீர்கள்.'"

அம்ர் இப்னு ஷுஐப் அவர்கள், தனது தந்தை வழியாக, தனது பாட்டனார் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்: ஒருவர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கூறினார்:

"நான் ஏழை, என்னிடம் எதுவும் இல்லை, மேலும் எனது பராமரிப்பில் ஒரு அனாதை உள்ளார்." அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஆடம்பரமாகவோ, வீண்விரயமாகவோ அல்லது அதை உமக்கான மூலதனமாக ஆக்கிக்கொள்ளாமலோ உமது அனாதையின் சொத்திலிருந்து நீர் உண்ணலாம்."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
‘அநாதைகளின் சொத்தை அதனை சீர்படுத்துவதற்காகவே தவிர நெருங்காதீர்கள்,’ மற்றும் ‘நிச்சயமாக, யார் அநாதைகளின் சொத்துக்களை அநியாயமாக உண்ணுகிறார்களோ’ ஆகிய இந்த வசனங்கள் அருளப்பட்டபோது, மக்கள் அநாதைகளின் சொத்துக்களையும் உணவுகளையும் தவிர்த்தனர். அது முஸ்லிம்களுக்கு சிரமத்தை ஏற்படுத்தியது, மேலும் அவர்கள் அதுபற்றி நபி (ஸல்) அவர்களிடம் முறையிட்டார்கள். அப்போது அல்லாஹ் அருளினான்: ‘(நபியே!) அநாதைகளைப் பற்றி அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கிறார்கள். நீர் கூறுவீராக: அவர்களுடைய காரியங்களைச் சீர்படுத்தி நேர்மையாக நடப்பதே மிகச் சிறந்ததாகும். நீங்கள் உங்களுடைய காரியங்களை அவர்களுடைய காரியங்களுடன் கலந்துகொண்டால், அவர்கள் உங்கள் சகோதரர்களேயாவர். மேலும், குழப்பம் விளைவிப்பவனை (அதாவது அவர்களின் சொத்தை விழுங்குபவனை), நன்மை செய்பவனிடமிருந்து (அதாவது அவர்களின் சொத்தைப் பாதுகாப்பவனை) அல்லாஹ் நன்கறிவான். அல்லாஹ் நாடியிருந்தால், உங்களை அவன் கஷ்டத்திற்குள்ளாக்கியிருக்க முடியும்.’

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் இந்த வசனத்தைப் பற்றி கூறினார்கள்:
"நிச்சயமாக, யார் அநாதைகளின் சொத்துக்களை அநியாயமாக உண்ணுகிறார்களோ" - (இந்த வசனம் அருளப்பட்டபோது) ஒரு மனிதர் தனது பராமரிப்பில் ஒரு அனாதையை வைத்திருப்பார், மேலும் அவர் தனது உணவு, பானம் மற்றும் பாத்திரங்களை (அனாதையிடமிருந்து) தனியாக வைத்திருப்பார். இது முஸ்லிம்களுக்கு சிரமத்தை ஏற்படுத்தியது, எனவே, வல்லமையும் உயர்வும் மிக்க அல்லாஹ் இந்த வசனத்தை அருளினான்: "(நபியே!) அநாதைகளைப் பற்றி அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கிறார்கள். நீர் கூறுவீராக: அவர்களுடைய சொத்துக்களில் நேர்மையாக நடப்பதே மிகச் சிறந்தது, மேலும், நீங்கள் உங்கள் விவகாரங்களை அவர்களுடைய விவகாரங்களுடன் கலந்துகொண்டால், அப்படியாயின், அவர்கள் மார்க்கத்தில் உங்கள் சகோதரர்கள் ஆவார்கள், எனவே, நீங்கள் அவர்களுடன் (உங்கள் விவகாரங்களைக்) கலந்து கொள்வது அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"ஒருவரை நரகத்தில் தள்ளும் ஏழு பெரும்பாவங்களைத் தவிர்ந்துகொள்ளுங்கள்." அதற்குக் கேட்கப்பட்டது: "அல்லாஹ்வின் தூதரே, அவை யாவை?" அதற்கு அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வுக்கு இணைவைத்தல் (ஷிர்க்), சூனியம், இஸ்லாமியச் சட்டத்தின்படி உரிய காரணமின்றி அல்லாஹ் தடைசெய்துள்ள ஓர் உயிரைக் கொலை செய்தல், ரிபாவை உண்ணுதல், அநாதைகளின் சொத்தை உண்ணுதல், போர்க்களத்தில் இருந்து புறமுதுகிட்டு ஓடுதல், மேலும் கற்புள்ள, இறைநம்பிக்கை கொண்ட, தீய எண்ணங்கள் சிறிதும் இல்லாத அப்பாவிப் பெண்கள் மீது அவதூறு கூறுதல்."